FINALE (05) kabanata 95

47 1 0
                                    

Clarkson's POV





minulat ko ang mga mata ko at tumambad sakin ang araw na nagmumula sa labas. This my last week sa USA, pumasok si mommy sa loob at ngumti ako.




"Goodmorninh, the breakfast is ready, kaya munang maglakad.?" Sambit mi mommy at inalalayan akomh tumayo.






Im starting to body theraphy now, and kakatapos ko lang mag brain therpahy, medyo nahihirapan pa akong igala ang isip kung saan-saan kaya wala akong panahon para mag-isap masyado.






Pababa namin andon si ate. Inilibot ko ang paningin ko. Hinahanap ko si kuya atska si daddy. Pero wala sila.





"Where is kuya, and dad?" Sambit ko habang naghahain ng sariling pagkain.






"Nasa pilipinas sila ngayon, gruduation ng clydon ngayon anak." Ngumiti si mom. And i realized na dapat pala kasama akl ngayon don kung hindi nangyari sakin ito ngayon.







"We are glad you are okay now." Sambit ni ate at ngumiti ako. "We will go to new york later, after your therpahy with doc manuel." Sambit ni ate habang kumakain.







"Ano naman gagawin natin sa newyork?" Sambit ko pero hindi niya ito pinansin at tinuon na lamang sa sariling pagkain.








"Alright sir, we are glad na nakakalakad na kayo ng maayos its been a month ang bilis ng process." Si doktor manuel habang may ginagawa sa paa ko. Tinatanggal na niya ang benda sa hita ko at ngumiti siya.







"Thank you doc, you're such blessed to us thank you." Sambit ni maam habang ako ay nakangiti lang.






"You dont need to be thankful to me, nakipag cooperste si mr reyes para sa therpahy na ito. May linagkukuhaan siya ng lakas ng loob para magsimuls ulet, thank you mrs. Reyes." Sambit ni clark at yumakap si ate sakin at si mama.








Nag-aayos kami dahil papunta kaminb new york ngayon, kausap ni mommy si daddy ngayon sa call.







"Congratulations, you deserved that anak." Usal ni mama sa linya habang nasa flighy kami patungo sa new york. "Oh, a-alexis." Sambit ni mommy at napunta ang paningin niya sakin.







Ibinigay niya ang cellphomr sakin at tinignan lamang iyon.






"Alexis want to talk you." Si mom.





Kinuha ko ang cellphone at itinapat sa tenga iyon.




"H-hello." Sambit ko at narinig ang iyak niya sa kabilang linya. Nanatilk akong nakatitig sa kung saan.









"Congratulations clark. We deserved this!" Usal niya at iniyak niya na lahat ang gusto niyang iiyak. Napayuko ako at nangilid ang luha.








Binaba ko ang linya. At yumakap sakin si ate at si mama.








"Malapit na clark. Malapit na malapit na." Sambit ni ate at pinagpatuloy ang pagiyak. Hindi ko mapigilan.



Hindi ko alam kung san ako hunugot ng lakas para kausapin siya samantalang tinaboy ko siya ng tinaboy. Sorry alexis.....





Pumunta kami sa isang place dito sa new york. Kumain kami ng kung ano-ano. Nanatili ang paningin ko sa kung nasan kami ngayon.





----




Halos kalahating oras na kami naglilibot sa mall at wala man lang samin ang umimik.




'Ano kaya problema nito.'




Gusto kona siya kausapin pero baka dedmahin niya lang to.



"Pagod kanaba?" Tipid kong tanong habang nakatingin sa mga damit.




"Hindi pa naman, wala akong mapili na damit." Sambit niya habang nakatingin sa mga damit.




'Magsasalita din naman pala tss.'



"Okay, pili kalang." Sabi ko atska bumalik sa huwisyo.




"Ang mamahal naman kasi ng tinda dito. Twenty dollars lang ang budget ko sa loob ng isang linggo." Pagpapaliwanag niya at naalala ko ang pinapalit niya kanina sa money changer dito sa newyork.



Nang makapili siya ay agad naman kaming tumungo sa cashier at pumila kami ng maayos.




"Ako na ang magbabayad." Sambit ko at halata namang nagulat siya.




"Wag na, kaya ko pa naman to no!" Pagpipigil niya.




Kinuha na ng cashier ang pinili niyang damit at inilagay ito sa paperbag.




"Ako na ang magbabayad." Sambit ko ulet.

"Ako na." Siya.

"Ako na sabi eh."

"Clark, ako na nakakahiya."

"Ako na."

"Ako na."




"Ako na." Sambit niya at dumukot ako ng pera sa wallet ko at ibinigay iyon sa cashier.




"Tss, ako na nga. Tamana nabayaran kona." Sabi ko at kinuha ko ang paperbag at hinatak siya papaalis don.




"Nako talagang papalitan ko sayo yan." Sabi niya atska ako ngumisi.

----

Halos mapangiti ako at iniharap ngayon ang paningin ko kung saan. I know she is the one that i love. medyo sumakit ang ulo kaya naupo ako. Hindi ko pinansin yon at humarap sakin si ate.




"May naalala ka?" Sambit ni ate at tumabi sakin at naupo din.

"Yes, pinagsamahan namin ni alexis." Napahigop ako sa sarili kong kape ag nakatingin sa mga kotseng dumadaan.

"Then comeback to her." Sambit ni ate at tumingin din siya sakin. "I know how she loves you clark." Dugtong niya at hinigop ang sariling kape.








"I will." Sambit kona lamang at at ngumiti.

Your the Cause of my Euphoria  (COMPLETED)Where stories live. Discover now