Kabanata 71
Alexis's POV
Minulat ko ang mga mata ko at sumalubong sakin ang araw na nagmumula sa bintana.
"Maam, here's your medicine." Pumasok ang nurse at ibinigay sakin ang gamot na kailangan ko.
"Thank you." Tipid kong tanong at ininom ang gamot at lumabas ng kwarto.
Andito ako ngayon sa singapore kung saan may bahay si mama, oo si mama ang nagdala sakin dito dahil hindi na ako kayang gamutin sa pilipinas.
Kasabay nito ay ang pag-aayos ko ng papeles ko sa clydon. Kumpleto ako sa exams at activities dahil mula sa clydon ay ipinapadala nila ang mga kailangan kong gawin dahil sa ngayon ay hindi muna ako makakapasok sa school.
Bumaba ako ng ilang bahagdan at sumalubong sakin si mama at papa.
"Goodmorning, here's your breakfast anak." Sambit ko pero nanatili akong nakatikom at umupo na lamang ako sa upuan.
"Later you will go now to the philippines pero ang tatay mo at ako ay hindi na muna dahil dito siya mag wowork for a month." Si mama.
Nagpatuloy ako sa pagkain at inintindi ang mga sinabi ni mama.
"And hindi kana titira ngayon sa hahay kung san kayo nakatira ng tatay mo noon" napatigil ako sa pagkain at humarao kay papa.
"Baket naman pati bahay natin pa." Walang reaksyon kong sinabi.
"Mas makakabuti kung naka condo kayo sa pilipinas dont worry ayos na ang lahat mamaya doon ka uuwi." Usal ni mama.
Hanggang sa paghakot ko ng damit ay naiisip ko ang pag-uwe ko ng pilipinas.
'Sorry katelyn huhu'
Pagtapos kong hakutin ang mga gamit ko ay ibinaba ko ito ng makasalubong ko sa hagdanan si papa.
"Anak, masayang masaya ako na gumaling ka." Usal niya pero pekeng ngiti ang isinukli ko.
'kinailangan padin natin ang tulong na mama'
"Pa ang importante magaling na ako kaya, magingat kayo ni mama dito." Usal ko.
"Ako na ang magdadala ng malets mo sa kotse." Ibinaba niya ang maleta at inilagay iyon sa kotse.
Tuluyan akong bumaba at nasa kusina naman si mama.
"Aalis nako,'" usal ko, akmang aalis nako ng tawagin niya akong.
"Anak. Sandali" usal niya at hinawakan niya ako sa palapulsuhan.
"Anak maraming salamat. Hindi mo alam kung pano mo kami napapasaya ng tatay mo"
"Salamat din ma, mahuhuli na ako sa flight." Walang gana kong sagot.
Pumunta ako sa garahe at tinignan ang bahay na tinuluyan ko ng halos isang taon para lang magpagaling.
(OOPS COMMERCIAL MUNA, GAGAWA AKO NG STORY ABOUT SA PAGTIRA NIYA SA IBANG BANSA NG ISANG TAON DONT WORRY ,SORYY DAHIL NAGMAMADALI NAPO AKO HEHEHEHE MARAMI PA KASI NA STORY ANG DADATING LAV U ALL)
pagakarating ko ng airport ay agad akong lumabas at kinuha ang maleta sa kotse,
"Pa salamat, hintayin ko pagbalik niyo sa pilipinas."
"Alam ko naman na safe ka sa pilipinas dahil andon si ah.. wala sige magiingat ka"
Alam kong si clarkson ang binanggit niya pero binalewala ko lamang iyon at hinatak na ang maleta at pinanood niya ako hanggang sa pagpasok ko ng loob.
'I miss you clarkson'
AN: THANK YOU FOR READING THIS! GOOD NEWS KASALI ITO SA WATTYS 2019 SANA MANALO ANG STORY NATIN PLEASE SUPPORT THIS STORY!!!! KAHIT BAGUHAN PALANG ITO!! I LOVE YOU ALL!!!!!!!
BINABASA MO ANG
Your the Cause of my Euphoria (COMPLETED)
Fanfictionkaya mo bang ibigin ang kadugo mo? O tuluyan muna lang ito lalayuan? Ako si Alexis Alfaro hindi ko alam kung paano ako nahulog sa isang lalakeng matagal ko ng hinahanap, isang lalakeng gustong-gusto ko ng mayakap pero isang iglap. Nagbago ang lahat...
