Your the Cause of my Euphoria (COMPLETED)

02: kabanata 89

Alexis's POV

~~TRINGGGGGGG~~ ~~Tringggggggg!!!~~

Agad kong hinugot ang phone ko simula sa bulsa ko. Andito kami sa cafeteria at kumakain ng tanghalian. Sinilip at sinagot ko.

"where are you? Anjan na ang tatay mo sa pilipinas, hindi siya mapakali dito." Usal ni mama at napangiti na lang ako.

"Its our lunch time mom, kakatapos lang ng klase. Nasan si papa? I think he need to go to my condo na agad." Usal ko.

Hindi rin ako mapakali dahil baka madamay pa si papa.

"Okay i will call him bye." Sabi ni mama at binaba ang linya.

"Si tito ernest andito na sa pilipinas?" Si katelyn at tumango ako. "Atleast may kasama kana sa condo mo. Pero pupunta padin kami ni june para i check ka siguradong nasa trbaho padin si tito ernest" usal niya.

Natapos ang klase at tumungo kami aa parking lot. Hahatid ko si katelyn at si juna sakanilang mga bahay para may kasama ako ngayon sa kotse. Nadala na talaga ako nitong mga nakaraang araw hindi ko alam kung baket.

"Alexis," bungad ni clark pumasok na sa loob si june at alexis. "Can i drive you? Masyado ng gabi." Dugtong niya.

"No clark, kasama ko naman sila katelyn" sambit ko.

"Please, isantabi mo muna yung galet mo sakin alexis i'll drive you." Usal ko. Mukang wala akong mapapala kung mag-away pa kami kaya binibay ko ang susi at pumasok kami sa kotse.

Naihatid na namim june sa village nila, papunta kami sa bahay ni katelyn kung saan malapit ang dati naming bahay.

Huminto kami sa bahay nila katelyn at kita dito ang dati naming bahay. "Ayan na yung bahay ni tito ernest dati oh." Usal ni katelyn at tinignan yon.

Nakabukas ang ilaw sa harapan. Hindi kaya?" Lumingon ako kay katelyn at parang alam niya ang sasabihin ko.

Pina drive ko si clark papunta sa dati naming bahay bumaba kaming tatlo at kinatok. Alam kong may tao dahil sa nakabukas ang ilaw sa loob.

Nang bumukas ito halos nangilid ang luha ko at niyakap si papa

"Omaygad! Tito ernest nakabalik kana nga!" Si katelyn.

"Medyo napatagal dahil andaming project sa singapore, hindi na muna ako tumuloy sa condo ni alexis dahil hinahalungkat ko yung mga naiwan na gamit dito." Usal ni papa at pumasok kami.

Napalingon ako kay clarkson. Iginala niya ang paningin niya sa buong bahay.

"Pa si clarkson po." Usal ko at nilingon siya ni papa

"Hi po sir. Hahatid ko lang po sana si alexis sa condo niya kaya kasama niya po ako ngayon." Usal ni clarkson.

"Mabuti naman at naging ayos ka, salamat" usal ni papa

Matapos naming ipunin ang mga gamit don agad kaming lumabas ng bahay at sa huli ay tinignan ko yon. Thanks for everything andami ding memories sa bahay na to.

Pumasok kami ng kotse at si katelyn ay umuwi na dahil matatapos na ang sem at mag susubmit ng mga kulang bukas.

Si papa ang nag drive at kaming dalawa ni clark ay nasa likod.

"Bat ang tahimik mo." Usal ko at tumawa ng bahagya.

"Nothing, medyo masakit lang ang ulo ko" bulong niya sakin sapat na ako lang ang nakakarinig.

"Sorry napagod kapa ata, babawi ako." usal ko at ngumiti siya ng pilit.

Nag-aalala ako.....

Clarkson's POV

Sumakit bigla ang ulo nang madaming pumasok sa isipan ko, hindi ko alam. Masyado akong nagiisip.

Parang nakita ko na yung tatay ni alexis, pero hindi ko alam kung saan.

Hinatid ako nila alexis sa labas ng village namin at dumeretso ako sa kwarto dahil masyadong masakit ang ulo ko.

Nakita kona siya, nararamdaman ko na nakita kona siya, hanggang sa hindi ko inaasahan ay nakatulog ako.

---

"pag nakuha kona ang bahay na iyon sisiguraduhin kong hinding-hindi na kayo mahahawakan ng nanah niyo" usal nito at ngumiti ako.

Masaya kaming kumakain ng dumating si mama kasama si tito anton.

"Edison tara na, kailangan na nating umalis." Si mama

"Sumama kana, pangako kukunin ko kayo ni keilah"

----

"Ahhhhh arayyyyy!" Singhal ko at humawak sa ulo sobrang sakit nito hindi ko mapigilang sumigaw.

"Nako clarkson anong nangyayari sayo!!!!"

Dumating si manang pero hindi ko ininda nagpatuloy ako sa pagsisigaw at nakitang umiiyak na si yaya.

"Nako!!!! Jusmeyo kailangan na kitang dalhin sa hospital!" Usal nito at pinikit ang sariling mga mata.

----

Bitbit ang malaking maleta at buhos ng luha ang nakikita ko sa kuya ko ngayon.

"Ma! Wag muna kame paghiwalayin ni kuya" sigaw ni keilah

"Keilah magaaral ka ng mabuti ah lagi kang nasa isip ni kuya" iyak ko habang hinahaplos ang mga luha niya

"Kuyaaaaaaaaaa!!!!!!!!" Sigaw ni keilah habang hatak hatak ako ni mama papalabas

"Anuba! Mas makakabuti sainyo ang maghiwalay kaysa magsama kayo!" Sigaw ni mama at wala akong labang pumasok sa kotse.

Nakatuon lang ako sa labas ng bintana habang nakikitang umiiyak si keilah habang nakangisi si tito anton

Babalika ko keilah pangako.

-----

"Clarkson! Gising kana!!"

Gising ang diwa ko habang ang sariling katawan ay nanatiling nakapako sa kinahihigaan ko. Naaninag ko ang mga tao sa paligid pero hindi ako naglakas loob na kalabanin iyon dahil sobrang hina ko.

hanggang sa....

May bumungad sakin na babae lumayo ako dahil hindi ko siya kilala.

"C-clark how are you." Usal niya habang naka pako padin ako sa kinahihigaan ko. "C-clark." utal niyang sabj at nangilid ang luha niya.

Hindi ko alam kung anong dahilan. Iginala ko ang sariling panigin pero siya lang ang tao dito.

"S-sino ka?" Usal ko.

At doon na nga bumuhos ang luha niya, nakatingin siya sa taas at pinipigilan na ang sariling iyak.

"C-clark its me alexis, please clark" usal niya.

Hindi ko siya mantindihan hindi ko siya maalala. Muling sumakit ang ulo ko ng bahagya.

"Can you leave now, i dont know you miss." Sambit ko habang nakahawak sa mga sintido.

Halatang nagulst siya sa mga sinabi ko, sino ba siya para mag react ng ganto?!

"C-clark." Sambit niya sa pangalan ko.

"LEAAAAAVEEEEEE!" Sigaw ko  at tanging iyak niya lang ang naririnig ko at may pumasok sa kwarto inulawa nito si mommy atska si daddy.

"Clark anong ginawa mo." Usal ni mommy at hindi ko alam kung bat niya pinagtatanggol yung babaeng yan.

"Its okay, i will leave." Punas niya sa mga luha niya at lumabas ng kwarto.