Kabanata 22

80 1 0
                                    

Kabanata 22

Ernest's POV

Matagal ko ng nililihim sa anak ko ang totoo, pero may tamang oras para sabihin ko ito.

Pumasok ako sa opisina ng boss namin para tanungin kung san idedeliver ang mga papeles.

Pumasok ako at nagtama nanaman ang paningin namin ni judy.

"Goodmorning eto na yung mga papeles" sabi niya at kinuha ko naman ang mga papeles na ansa tabi niya.

Akmang aalis nako ng tawagin niya ako.

"Ernest sana magkaayos na tayo alam kong malaki ang pagkukulang ko." Sabi niya pero nanatili akong naka talikod.

Kung hindi mo lang pinampon si edison siguro ang ganda-ganda ng buhay natin ngayon....

"A-ahh maam idedeliver kona to sa baba para maayos na." Pagmamalusot ko at lumabas ng opisina niya.

Oo eto ang pinakamalaking lihim ko sa anak ko, dito ako nagtatrabaho sa kompanya ng nanay niya pero wala akong nagawa kundi ituloy na lamang ito dahil kailangan kong magtrabaho para sa anak ko.

Bumaba ako gamit ang elevator at idiniliver sa labas ito.

"Oh brad kumpleto na to?" Sabi ni boy at inilatag ko iyon sa motor niya.

"Oo brad kumpleto nayan" sabi ko na lamang at akmang papasok nako ng opisina ng makasalubong ko si

Judy....

"Ernest please humihingi ako ng pasensya sa mga ginawa ko!" Sabi niya pa "kaya eto na ang kabayaran sa mga ginawa ko ang tanggapin ka sa opisina ko." Sabi niya habang nakatingin sakin pero nakatingin lang ako kung saan.

"Judy nasa labas tayo wag tayo mag usap dito" sabi konay hinawakan ko siya sa palapulsuhan pero pinigilan niya ako.

"Ernest hindi ko alam kung anong gagawin ko pero sana mapatawad muna ako." Sabi niya at hindi ko aakalaing.

Yayakapin niya ako.

"Judy tamana hindi to tama"

"Ernest please! Ernest!"

Uhhhh!!!

Napasigaw siya sa tunog ng isang.

Baril!

At ramdam ko ang pagpasok ng bala sa katawan ko, nanatili akong nakayakap sakanya pero ngayon nakatingin ako kung saan.

Tangina.

"ERNESTTTTTTTTTTT!" Sigaw niya pero umiikot ang paningin ko at tuloy ang pag-agos ng dugo sa likod ko.

"TUMAWAG KAYO NG AMBULANSYA!" Tanging sigaw niya pero hindi ko namalayan ang panghihina ko at napapikit na lamang ako sa sakit.

Alexis's POV

Paghinto ng taxi agad akong lumabas at dumeretso sa loob at tinanong kung san ang kwarto ni papa.

"Ernest. Ernest david po" sabi ko at agad nila itong hinanap.

"Nasa emergancy room po, room 203" sabi ng nurse at kumaripas ako ng takbo.

Pa please wag naman sana!

At agad akong pumasok sa room non at nakita si papa na nakahilata at may nakatusok ng kung ano-ano sakanya.

"Pa, gumising kana diyan anuba ayoko makita kang ganito!" Sigaw ko at agad siyang niyakap.  "Pa, pleasee kayanin mo gagawin ko lahat mapagaling kalang!" Dugtong ko at humawak ako sa sentido ko bigla akong nahilo.

Your the Cause of my Euphoria  (COMPLETED)Where stories live. Discover now