Kabanata 62
Alexis's POV
Unti unting lumuha ang mga mata ko habang kumakaripas papuntang room.
Hanggang sa.....
Umulan ng malakas!
"Pshhh." Singhal ko at wala akong nagawa kundi magpakabasa na.
Napaluhod ako at itinuloy ang pagiyak.
'Ayoko na ng ganito clarkson.'
"Ano nanamang drama to."
Napadilat ako ng mata at agad kong inangat ang ulo ko para makita kung sino ang nagpayong sakin.
'Zeid.'
"Tumayo kanga para kang nasa teleserye haha." Sambit ko at nagkurba ng kusa ang mukha ko.
'Loko to ah.'
"Alam mo kung wala kang magandang sasabihin umalis kana lang." sambit ko at inalis ang payong.
"Sa tingin mo hahayaan kitang magkasakit" si zeid.
Minsan kona lang makasama si zeid pero parang sa nakakasama ko siya gumagaan pakiramdam ko.
"Magpapalit lang ako ng damit, basang basa nako atska maglulunch na bumalik kana sa room niyo." Sambit ko at naglakad papuntang locker room.
Sumabay naman siya sa paglalakad ko at hinayaan ko lang yon dahil naiirita nako sa pagkabasa ko.
"Vacant namin sasamahan nakita sabay na tayo mag lunch." Sambit niya at mabilis akong umakyat at binuksan ang locker.
"Dahil ba kay clark." Usal niya habang kinukuha ang isang pares kong uniform.
"Walang kinalaman si clarkson." Sambit ko at isinara ang locker.
"Nakita ko kayo magkausap kanina sa field." Sambit niya habang ang mga paningin ko ay nakatingin sa nakasara kong locker.
"Sinabi ko lang yung nararamdaman ko." Walang ganang sambit ko at hinayaan sa labas si zeid labas ng CR.
Kumaripas ako ng bihis at tumapat sa salamin.
'Hindi mo siya deserved alexis.'
Lumabas ako ng CR habang naka kibit balikat naman si zeid.
"Ang tagal mo psh tara na nga." Sambit niya.
"Sino ba nagsabing hintayin moko." Sabi ko.
"Puso ko." Sambit niya at hinawakan niya ang dibdib niya.
Umiling na lang ako at nagulat ako dahil nakasalubong namin sa clarkson.
'Sa dinami-dami bat siya pa makakasalubong ko!'
Clarkson's POV
Sinundan ko ng tingin si alexis pero napailing na lang ako dahil kung anong-ano pumapasok sa isip ko sa ngayon.
Nagulat ako ng biglang umulan!.
"T*ngina!....!" Sigaw ko at unti unti ng nababasa yung uniform ko kaya kumaripas ako ng takbo.
"Omg, basa na si clarkson."
"Kawawa naman si clarkson huhuhu i want to help"
"Ano kaba bawal kanang dumikit diyan kay alexis na yan."
"Duhh, ayaw sakanya ng maarteng alexis nayon."
Huminto ako dahil sa sinabi ng babae.
"Sinong maarte?" Sabi ko habang hinihingal pa.
"A-aah w-ala c-clark." Utal na sambit ng babae.
"SINO!" Sambit ko nang.....
May tumawag.
Tinignan ko yung ID ng babae at mukhang takot na takot siya dahil alam na niya amg gagawin ko sakanya.
"Wala kana sa clydon bukas." Malamig kong sambit at sinagot ang tumatawag sakin.
"Hello." Usal ko.
"Goodafternoon son, pumunta ka mamaya dito sa office dahil may meeting tayo tungkol sa bussiness partner natin." Sambit ni papa.
"Okay dad see you." Sambit ko.
"Walang malalate hindi kami maguumpida habang wala ka."
Ibinaba kona lamang ang linya dahil papunta nako sa locker para magpalit.
Nang madatnan ko si alexis at zeid...
'Bat kasama niya yan?'
Malumanay akong naglakad papuntang locker habang ako ay sinalubong lang nila.
'Gagawa ko ng paraan para magkaayos tayo alexis.'
ESTÁ A LER
Your the Cause of my Euphoria (COMPLETED)
Fanfickaya mo bang ibigin ang kadugo mo? O tuluyan muna lang ito lalayuan? Ako si Alexis Alfaro hindi ko alam kung paano ako nahulog sa isang lalakeng matagal ko ng hinahanap, isang lalakeng gustong-gusto ko ng mayakap pero isang iglap. Nagbago ang lahat...
