TATLI CADI

31.Bölüm

Luhan, tam Sehun'a cevap verecekken kapının çalmasıyla dikkati dağıldı.

"Birini mi bekliyorduk?"

Luhan kafasını olumsuz bir biçimde sallayarak Sehun'a baktı. Sehun yataktan kalkıp, kapıyı açmak için aşağıya indi.

Luhan'da Sehan'ı kucağına alıp Sehun'un peşinden gitti.

Sehun kapıyı açtığında, ağlayan bir Baekhyun görmeyi beklemiyordu.

"Baekhyun?"

Baekhyun burnunu çekip gözyaşlarını elinin tersiyle sildi.  Sehun'a o kadar üzgün bakıyordu ki, Sehun'un da içi acımıştı.

Hiçbir şey söylemeden Baekhyun'u kolundan tutup içeriye aldı. Onu salona götürüp koltuğa oturttu.

"B-Baekhyun? Sorun ne? Neden ağlıyorsun? Kai ile kavga mı ettiniz yoksa?"

Baekhyun'un ağlamasına hıçkırıklarda eklenince Luhan'ın içi burkuldu. Hemen kucağında Sehan ile birlikte Baekhyun'un yanına gidip oturdu. Sehun'da onlara kahve hazırlamak için mutfağa geçip onları yalnız bıraktı.

"Bana neler olduğunu anlatmayacak mısın Baek?"

Baekhyun birkaç kez içini çekip Luhan'ın yüzüne baktı. Minik Sehan ilgiyle ağlayan Baekhyun'u izliyordu. Gözlerini kırpıştırıp kollarını ona doğru uzattı.

"Sanırım Sehan kucağına gelmek istiyor."

Baekhyun başını sallayıp gözlerini tekrar silip Sehan'ı kucağına aldı. Sehan, Baekhyun'a gülümseyip, elinin birini yanağına koyup gözlerinin içine baktı.

Baekhyun dayanamayıp oda Sehan'a gülümsedi.  Onu kendisine iyice çekip başına küçük bir öpücük bıraktı.

Luhan, Baekhyun'un omzunu okşadı ve tebessüm etti.

"Neler olduğunu anlatmak ister misin?"

Baekhyun içli bir şekilde içini çekip Sehan'a baktı. Tekrar gözleri dolmuştu.

"B-Ben... Geçen gün doktora gitmiştim. Jongin ile sizin gibi bebek sahibi olup olamayacağımızı öğrenmek istedim. Yani sağlıklı olup olmadığımı bilmeye ihtiyacım vardı... Doktor bazı kan testleri yaptı. Sonuçların da bu sabah çıkacağını söyledi... Doktorun muayenehanesinden geliyorum... Bana dedi ki... B-Bana dedi ki, benim çocuğum olamazmış çünkü ben kısırmışım. İ-İstesem de baba olamam... Jongin'e bir çocuk veremem. Yani taşıyıcı bir anne bulsak bile o sadece Jongin ve o kadının çocuğu olur. Benden bir parça olmaz. Çünkü ben işe yaramazım... Ona çocuk veremeyecek koca bir hiç..."

Baekhyun tekrar gözyaşlarına boğulurken Sehan şimdi iki elini de Baekhyun'un yanaklarının üzerine koymuştu. Kendi dilinde bir şeyler söylemeye çalışıyordu.

Baekhyun buruk bir şekilde tebessüm etti. Kendi ailesine sahip olmayı o kadar çok istiyordu ki. Ama şimdi bu o kadar da mümkün görünmüyordu.

"Baekhyun, bunu söylediğim için özür dilerim ama kesinlikle yanlış düşünüyorsun. Jongin asla bunu sorun etmez. Çünkü seni deli gibi seviyor. Eğer senin bu kadar üzüldüğünü bilseydi o da çok üzülürdü... Bebeğinizin olmayacağı evlat edinemeyeceğiniz anlamına gelmiyor. Dışarda sizin gibi harika bir çiftin sevgisine ve ilgisine ihtiyaç duyan kimsesiz bebekler var. Lütfen artık üzülme. Kendine de işkence etme."

Baekhyun başını salladı ama içindeki hüzün dalgasının durulduğunu söyleyemezdi.

Tam o esnada Sehun iki fincan kahve ile salona girdi. Kapı da aynı anda çalınca herkes birbirine baktı.