TATLI CADI

7.Bölüm

"Daha ne kadar benden kaçmaya devam edeceksin Byun Baekhyun?"

Jongin koridorun ortasında durmuş arkası kendisine dönük bir şekilde dikilen Baekhyun'a seslendi. Bir haftadan fazladır işlerinin yoğunluğunu bahane ederek onu ekip duruyordu, ya da sağlam bir bahane bulup onun yemek tekliflerini geri çevirip duruyordu.

"Sana bir soru sordum Baekhyun? Seni ikna etmeme yetecek kadar koşmadım mı peşinden? Benden ne yapmamı istiyorsun? Sana karşı bir kabahat mi işledim bilmeden? Lütfen yüzünü görmeme izin ver çünkü delirmek üzereyim!"

Baekhyun yavaş hareketler ile kıpkırmızı olmuş suratını saklamasının bir anlamı olmadığının farkında olarak Jongin'e döndü.

Jongin bunu fırsat bilerek aralarındaki gereksiz mesafeyi birkaç adımda kapatıp yanına geldi ve gözlerinin içine baktı.

"Neden bana bunu yapıyorsun Baekhyun? Sırf benimle bana acıdığın için mi çıkmayı kabul ettin? Yüzünü bile görmeme izin vermiyorsun? Ne zaman sana yaklaşmak istesem beni sertçe geri itiyorsun? Beni... Beni istemiyorsan söylemelisin çünkü ben şu anda bu yaptıklarına anlam veremeyecek kadar aşığım sana."

Baekhyun duydukları yüzünden kulaklarına kadar kızarmıştı. Ne demesi gerektiğini bilmiyordu. Jongin'e âşık değildi fakat onu şu anda ki üzgün yüzünü görünce sanki içinde bir şeyler kopup parçalanmıştı. Onu üzmek istememişti. Amacı kalbini kırmak da değildi neden kaçtığını kendisi de bilmiyordu.

Onun için yeterince iyi olamamaktan korkuyordu sadece.  Belki de her şey daha fazla ilerlemeden bitirmek en iyisi olurdu.

"J-Jongin b-ben..şey sanırım biz..biz birbirimize uygun değiliz."

Zorlukla ağzından çıkan kelimelerin yarattığı sarsıcı etkiyi Jongin'in dolan gözlerine bakınca anlamıştı.

Kim Jongin hayatı boyunca daha önce asla âşık olmamıştı. Şimdi ise âşık olduğu tek kişi onu istemiyordu. Bundan daha acı verici bir deneyim olabilir miydi emin değildi. Her sözcük kalbini ok gibi delip geçerken yüz ifadesini kontrol etmekte zorlanıyordu...

"P-Peki ben sanırım seni fazla zorladım. Özür dilerim Baekhyun, nezaketin ve dürüstlüğün için teşekkür ederim.  Seni unutmam için bana biraz süre vermeni rica ediyorum. S-söz veriyorum seni tekrar rahatsız etmeyeceğim."

Baekhyun onun üzgün ve hayal kırıklığı dolu yüzünü görünce oracıkta yerin dibine girmek istedi. Bu şekilde olmasını planlamamıştı. Sadece fazla hızlı ilerliyorlardı ya da Baekhyun Jongin'e ayak uydurmakta zorlanıyordu.

Onun kendisinden böylece vazgeçeceğini düşünmemişti.  Kendisinden uzak durması için sadece bu şekilde olması mı gerekiyordu? Ama bir sorun vardı Baekhyun şu andan itibaren ondan uzak durmak istediğinden çok da emin değildi.

Sözcükler dilinin ucuna gelmeden boğazında düğümlenirken Jongin'in arkasını dönüp gidişini izledi koridor boyunca. Neden şimdi aklı başına gelmek zorundaydı? Ve neden Jongin'i kaybederse hayatının hatasını yapacakmış gibi hissediyordu?

Donup kaldığı yerden koşarak Jongin'in saptığı köşeye doğru koştu ama bir sorun vardı. Jongin saniyeler içinde ortadan kaybolmuştu koridorda ki odalara tek tek baktı ama onu bulamadı.

Kendi kendine kızarken Jongin'in onu izlediğinden habersizdi...

 

                                                              --------------------