Mr. Billionaire

Kabanata 25

Paper bags

~•~

Tanghali na nang magising si Fatima na masakit ang katawan. She suddenly remembered memories of last night. Despite being sleepy as hell, she still managed to walk the room Scott got her. Katabi ng kuwarto niya ang kuwarto ng lalaki. Oliver and Esme just accompanied them to their respective rooms and they went home after.

Nagmamadali siyang nag-ayos ng sarili at gamit nang makita ang oras. Medyo masakit ang ulo niya pero nawala iyon nang maligo na siya. Hindi niya pa alam ang schedule ng boss pero sabi naman nito sa kaniya, hindi muna sila pupunta sa opisina sa unang araw nila sa New York.

She was blow-drying her hair when the doorbell rang. Binuksan niya ang pinto.

"Good morning, Patty," bati ni Esme.

"Good morning," nakangiting bati niya at nilakihan ang pinto para makapasok ito.

"Are you feeling well already?"

Tumango siya at ngumiti.

"Sir Scott has gone somewhere early in the morning. After you have your breakfast, we're expected to meet him," Esme informed her as she roamed her eyes in the room. Her stare stopped on Fatima's organized belongings. The side of her lips rose, conciliation quickly crossed her eyes.

Humarap sa kaniya si Esme. Nang makitang handa na siya, niyaya na siya nitong lumabas. Bumaba sila sa restaurant ng hotel. Nahiya pa nga siya dahil kape lamang ang in-order ni Esma para sa sarili samantalang siya'y heavy meal! Sobrang nagwawala na kasi ang anaconda sa tiyan niya.

"I've already had my breakfast," nakangiting sabi sa kaniya ni Esme bago humigop sa kape nito.

Nahihiya siya tumango at nagdasal nang tahimik bago sinimulang lantakan ang Eggs Benedict saka niya isusunod ang Cinnamon Rolls. Inabala naman ni Esme ang sarili sa iPad na hawak, she's arranging her boss' schedule.

After she was done eating, Esme informed her that her things will be transferred by someone to the condo where she and Scott will stay.

Naghihintay sa kanila sa labas ng hotel ang isang sasakyan. The driver was the same one yesternight. Papunta na sila sa kung saan naghihintay si Scott. Ang tanging maririnig lamang ay ang pormal na boses ni Esme na sumasagot ng mga tawag.

She just focused her attention outside. Now that she's not jet-lagged anymore, she was able to appreciate more the view outside the moving car.

They were dropped off in front of a famous coffeehouse. Nakita agad niya ang amo sa isa sa mga upuan sa labas. His face was impassive but heads are still turning his way. She even saw a group of women a few tables away, glancing at him before giggling at each other.

Parang mga teenager.

She scoffed. Nag-angat ito ng tingin sa kanila ni Esme nang makalapit sila. Naupo sila sa tapat ng lalaki.

"Mr. Jones wanted to meet at lunch," panimula ni Esme sabay tingin sa wristwatch nito. "Less than two hours from now."

"I told you I'd take this day off," inis na sambit ni Scott. Sumulyap ito sa kaniya kaya umiwas siya ng tingin.

"But he said this is an emergency. He's only available this lunch. He'll fly back to Texas tomorrow and will stay there for two months," paliwanag ni Esme.

Mariing mura ang lumabas sa bibig ng binata. Hindi na siya nakinig pa sa usapan ng dalawa. Inaliw na lamang niya ang sarili sa pagtingin sa mga dumaraan. Nakita niyang may mall pala sa malapit. Papunta roon ang ilan. May nakita siyang kambal na bata. Isang lalaki at isang babae. Sobrang cute ng mga ito na nakahawak sa kamay ng nanay nila. Napangiti siya.