When It Happens | ✔

Kabanata 17

#WIHKab17

Eya.

"Cut!" Sigaw ng director, lumapit ang ilang propsmen kasama sila Winea at Venice.

Kami ni Andrei ay umaalalay sa pagdirect dahil wala namang magawa. Nagtinginan kaming dalawa at nag-apir sa isa't isa.

"Malapit na tayong matapos, ilang kembot na lang." Sambit ng writer na nasa gilid namin.

Lahat ay nasa pahingaan, busy nagcecellphone ang mga actors nagkakabisado ng linya.

"Oy, Andrei!" Tinawag ko si Andrei mula sa pagscroll niya sa kaniyang cellphone.

He didn't look after I called him kaya pumunta nalang ako at kiniliti sa baywang niya.

"Ay snober!" Nang 'di niya ako pinansin mas lalo ko siyang kiniliti. Halatang abala siya sa cellphone niya.

"Alam ko na kung saan tayo pupunta sa birthday ko." His face is in excitement.

"Kasama na ba 'yong magiging girlfriend mo?"

Hindi ulit siya umimik kaya naman iniba ko na ang takbo ng aming usapan, "saan?"

"Sabihin ko sayo 'pag malapit na." Nginitian niya lang ako, bumalik na naman siya sa pagscroll scroll ng cellphone.

Tinawag ng director ang mga actors hudyat na magpapatuloy na sa pagkuha ng mga eksena.

Alam ko, right after this hindi na pagod ang mararamdaman namin kun'di saya. Last 2 years na namin dito sa University at kahit hindi kami nanalo this past 2 years pero nakapasok sa podium finish ay laking tuwa ng mga nasa production dahil naging maganda ang kinahinatnan ng aming katha.

Wala pang Gio ang gumugulo sa akin noon at panay aral at pagc-club.

"See you next meeting," sabi ni direk.

Lahat kami dito future news reporter, news writer, scriptwriter, director, cameramen, station dj, tv and radio broadcaster.

"Pasok mo ngayon sa coffe shop 'diba?" Tanong ni Andrei sa'kin, nakakabit na ang kaniyang bag sa kanang balikat niya at ang isa ay nakalaylay.

"Ayaw mo ng shoulder bag?" Tanong ko sakaniya, alam ko na ang bibilhin kong regalo sa kaniya susunod.

"Marami sa bahay, pero mas gusto ko backpack." Nakangiti niyang sagot. Siguro nga, dahil simula 1st year at 2nd year ayan na gusto niya e.

Wala, may maganda pa naman akong gift sakaniya.

"Sama kami sa coffee shop para naman makita ka naming magperform." Si Winea na nasa likod ko na.

"Baka may mahuhunting doon!" Si Venice naman na halatdong handa dahil nakaliptint at checktint na siya.

"Tara." Pagyaya ko sakanila.

Sa kotse kami ni Andrei sumakay.

"Purgang purga na siguro 'tong kotse mo kay Eya tol," natatawang pananalita ni Shan. "Siguro panahon na para alam mo na."

"Baba ka nalang kaya, tol?"

Hindi ko maintindihan ang mga sinasabi ng dalawang 'to, kaya tinuon ko nalang sa daan ang aking mga mata.

The lights are reflecting to the roads and blending in the color of red and yellow, the road is wide fornus to move and drive faster.

As when we stopped, "andito na tayo." Sambit ni Andrei, looking at him smiling and I smiled back.

Here we go Eya, your work is waiting for you.

Umorder sila sa counter at ako naman ay nagpunta kay Uncle Mario. Binati niya ako, "ready ka na ba?"