Camp Alaya Series #1: Eyes Locked, Hands Locked (Completed)

Chapter 27

ELHL27 || Esteen Samantha Vinzon

Maaga akong gumising para pumunta sa salon ngayon. I wanted a new hair cut? Papaiksian ko na ang lampas bewang kong buhok. I rarely cut my hair for the past years. Nakakalimutan ko na madalas at nasanay na rin ako sa mahabng buhok. Ramdam ko lang talaga ang bigat niya ngayon kaya naisipan kong paputulan na. Sobrang hassle niya but satisfying naman makita. Kapag matutulog kailangan itali dahil baka masakal ako, kapag nagbabanyo ay minsan nababasa kapag naghuhugas ng ano, mabigat at mainit sa batok. I love it tho.

Kinuha ko ang phone sa tabi at chineck kung may text doon.

Argon:
Good morning, love.

Napangiti ako agad sa nabasa. Way to start a day huh.

Me:
Didn't know you're fond of texting.

Bumangon ako at umupo sa kama. I stretch my arms at humikab.

Argon:
You don't have a phone back then. How would you know?

Napatawa ako ng maalalang wala nga pala akong cellphone dati dahil hindi naman iyon importante sa akin noon. Hindi na ako nagreply at nagsimula ng mag-ayos. Nagbihis na rin ako ng disente para diretso na sa opisina pagkatapos magpagupit ng buhok

Palabas na ako ng bahay nang maramdaman na nagvibrate ang phone sa loob ng cece medium bag na dala ko. I am wearing a contemporary dress and a boots.

Argon:
Busy?

Me:
Otw to salon right now. Why?

Argon:
You didn't even inform me!

Natawa ako dahil naiimagine ko ang kunot ng noo niya at inis na itsura.

Me:
I just did.

Hindi ko na inantay ang reply niya at nagdrive na patungon mall. Doon ako madalas nagpapaayos ng buhok dahil doon ako nahiyang.

My long hair is now cut under my armpit. That's not short pa pero ayoko na ng masyadong maiksi. Ayos na ang ganito. Baka mabigla rin kasi ang buhok ko at magtampo sa biglaang iksi. Ang hirap pa naman magalaga ng buhok.

Hindi naman ako nagtagal doon at dumiretso na sa opisina. Employees looks so shock after seeing my hair. Ako nga hindi nagulat tapos sila gulat na gulat? Sila ba ang ginupitan?

I smiled at them and immediately go to my office. Maski si Rene ay laglag ang panga paglakita sa akin.

"Hala Miss, nagmomove on ka na?" nakangising sabi niya na ikinaikot ng mata ko.

"Hala Rene? Magkakajowa ka na?" ganti ko. Nalukot ang mukha niya at agad lumabas ng opisina ko. I think I have a meeting with Argon this day. For partnership. I didn't know how did that happen. Hindi ko nga matandaang may inaprubahan akong ganoon.

Saglit kong inangat ang tingin ng makitang sumilip ang ulo ni Rene sa pinto.

"Mr. Zacharia's here Miss." aniya.

Napaayos ako ng upo at sinuklay gamit ng kamay ang maiksing buhok. Walang pang isang minuto ay pumasok na si Argon na mukhang bagong ligo dahil medyo basa at magulo pa ang buhok. He's wearing a three piece suit. Pormal na pormal ang itsura.

My heart skipped a beat as I've seen his serious eyes gawking at me. A playful smirk is on his lips. Labing mukhang parating basa.

I stood up to welcome him. Isinuklay ko ang kamay sa buhok ng magulo at mahinang tumawa. Hiyaan ko iyong kumawit sa batok niya at saka matamis na ngumiti.

"Aga mo naman," natatawa kong sabi. He wrapped his arms around my waist and pouted.

"I miss you already."