GÜN IŞIĞI [ Texting ]

özel 2

Erkut Taçkın - Sevmek İstiyorum

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın♡

***

Siyah? Hayır, hayır. Uğursuz renk bir kere.

O hâlde kırmızı nasıl? Fazla cürretkâr değil mi? Evet, öyle.

Ah, tamam buldum.

Elimi uzatıp gözüme kestirdiğim elbisenin askısını tuttum. Bu, kesinlikle o akşama uygun bir renkti işte. Arkamı dönüp benimle alışverişe gelen iki arkadaşıma baktığımda benden çok uzakta kendilerine kıyafet baktıklarını gördüm. Gözlerimi devirmemek için zor tutsam da kendimi, başarılı olamadım. Elimdeki askıya daha sıkı tutunup hızla yanlarına ilerledim.

"Bana yardımcı olmaya mı geldiniz yoksa dolabınızı baştan dizmeye mi?"

İkisinin de bakışları bana döndü ve o an cidden beni unuttuklarını anladım.

"Acelemiz olduğunu biliyorsunuz değil mi? Sabahın 9'unda mağazaya geldik farkındaysanız. Neden? Çünkü benim onlarca para döktüğüm terzim elbisemi mahvetti! Ve yenisine hemen bugün ihtiyacım var." Sonlara doğru omuzlarımı düşürdüğümde sesim de kısık çıkmıştı.

Bugün çok özel bir gündü benim için. Ama her şey sanki çok mükemmelmiş gibi aksilikler peşimi bırakmamıştı. Özenle diktirdiğim elbisemin bu sabah mahvolduğunu öğrenmiştim. Şimdi ise yenisini almam gerekiyordu ama hiçbiri içime sinmiyordu işte.

"Bebeğim üzülme, tamam özür dileriz. Bir anlığına gözümüz gönlümüz açıldı eşyaları görünce." Ezgi'nin masum çıkarmaya çalıştığı sesi beni kandırmaya yeterken Eylem yanıma gelip belimden sarıldı bana.

"Bugün en mükemmel kişi sen olacaksın aşkım. Harika bir elbise bulacağız şimdi. Bakayım elindekine," deyip askıyı havaya kaldırdığında yüzünü buruşturdu.

"Güzellik uykunu yarıda kesip buraya geldiğin ne de belli. Bu hiç senin tarzın değil. Ayrıca bahçede yapacağımızı biliyorsun. O yüzden yaza uygun bir elbise olmalı." Başımı sallayarak onu onaylarken gözlerimi etrafta gezdirmeye devam ettim. Ezgi ve Eylem de benim gibi ayrı ayrı elbiselere bakmaya başladı.

Bakışlarım tüm askılarda dolanırken birden vitrinde olan ama benim buraya girerken görmediğim elbise dikkatimi çekti. Hızlı adımlarla oraya giderken kızları da çağırmıştım yanıma gelmeleri için. Elbise gerçekten tam benim tarzımdı ve bahçede, yaz vakti giymeye fazlasıyla uygundu.

Yanımızdaki görevliden bedenime uygun bir tanesini vermesini isterken vakit kaybetmemek adına deneme kabinine ilerledim. Umarım üzerimde de vitrinde durduğu gibi güzel dururdu. Yoksa ben kafayı yiyecektim ve hiçbir şey giymeyecektim.

Elbiseyi hızla deneyip kızların karşısına geçtim. Aynada kendime bakmaya henüz cesaret edememiştim ama bedenime tam oturan elbise içimi rahatlatmıştı. Arkamı dönüp aynada kendime baktım ve yüzümde bir tebessüm oluştu. Sanırım bu elbiseyi sevmiştim.