GÜN IŞIĞI [ Texting ]

on altı

Evdeki Saat - Kelebek

***

Selin : Tam kafamı toparladım derken niye çıktı karşıma?

Selin : Tam her şey düzelmeye başlamışken.

Selin : İnsanlarla iyi olmaya başlamışken.

Selin : Onu sevmiyorum.

Selin : Ondan nefret bile etmiyorum.

Selin : Onu görmek sadece midemi bulandırıyor.

Selin : Artık bizim okulumuzda okuyacakmış.

Selin : Herkes yine aynı bakışları atmaya devam edecek bana.

Selin : Ben hiçbir şey yapmadım ki.

Selin : Ben kimseye bir şey yapmadım.

Selin : Niye bu kadar kötü bakışlara maruz kalıyorum?

Selin : Lütfen bir şeyler söyle Bilinmeyen.

Selin : O kadar ihtiyacım var ki birilerine.

Selin : Ben artık hiçbir şey düşünmek istemiyorum.

Selin : Yamaç dibime kadar girmiş olsa bile düşünmek istemiyorum.

Selin : Sanırım kafayı yiyorum.

***

Selam! Bir sonraki bölüm Selin ve Yamaç arasında olanları yazacağım. Hikayeye ilk başladığımda dediğim gibi aklımda hiçbir kurgu olmadan çıktım bu yola ve açıkçası yazarken oturtacağım bazı yerlerini tam olarak. Güzel şeyler çıkacağını umuyorum ;)

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın♡