The Unconscious Guy

Chapter Eleven

CHAPTER ELEVEN

DEEP THOUGHTS

"Marco! Marco!" Tawag sakin ni Lhisa.

"Hmmm??"

"Alis na tayo agad?" Tanong nanaman niya sakin.

"Nope, I'm just going to sleep napagod ako sa kakadrive! You can stay there!" Tapos ngiti ko sa kaniya.

I lied to her, hindi naman talaga ako matutulog. Ang dami kong problema, ang dami kong iniisip. Still my mom don't want me, mas uunahin niya pang iisipin yung mga kaibigan ko kesa saakin.

I don't have plenty friends, I only have few friends yung nakakakilala lang talaga sakin.

My mom text me and she said "Wag ka munang umuwi ngayon...uuwi sina tita mo! Mag check-in ka muna sa hotel."

While reading this, ang sakit-sakit. Mas uunahin pa ng nanay mo yung ibang tao kesa sa sarili niyang anak. She didn't even ask me where am I tapos ito pa bubungad sakin? Even though she's like that I have a big respect to her pero pano kung dumating sa point na hindi ko na siya marespeto? Pano kung...pano kung...pano kung?

Nakita kong tumayo na si Lhisa kaya nag tulog-tulugan muna ako habang ang bigat ng dinadala ng dibdib ko. Ewan ko ba kung pano ko ito maiiyak.

I was wondering, pag pasok niya ng kotse, hindi manlang siya nagsasalita and I think kissing her is the best way to escape my problems pero hindi. Tumulo ang aking luha ng tuloy-tuloy.

"Can I have a hug?" I told her.

Tumango siya at tinapik ang aking likod para gumaan ang pakiramdam ko. My deep thoughts are killing me!

"Thank you for being there for me! Thank you."

When she is beside me, my happiness and my smiles are coming back. I don't know why maybe because she is my happiness.

She is my happiness

"Don't think about it, punta na tayo ng hotel para makapag-pahinga na tayo." Sabi niya sakin.

Inistart ko na yung engine at bumalik na kami sa hotel para makapag pahinga. Somethings bothering me again, habang nakatingin ako sa bintana hawak-hawak ko ang kape na binili namin kanina.

Yumakap sakin si Lhisa, I was in a little shock pero bumulong siya saakin.

"Don't think too much, you should rest." Sabi niya at umalis sa pagkakayakap.

How can I Don't think too much? Ang sakit-sakit, na parang feeling ko no one loves me.

No one cares for me

No ones there for me

No one can ever love me

Tumula ang aking luha at bigla akong napaupo habang nakatingin parin sa labas.

Tumakbo si Lhisa papunta sakin at binigyan ako ng panyo.

"Ayos ka lang?" Tanong niya sakin.

Pero hindi ako umimik at patuloy paring tumutulo ang aking luha hanggang sa napasigaw ako.

"AYOKO NA!!!!!!" Pasigaw kong pagkakasabi.

"Isigaw mo lang yan..." sabi ni Lhisa.

Matapos kong sumigaw pumunta ako ng comfort room at nag shower ako. Ang sakit ng dibdib ko kulang parin yung nilabas kong sama ng loob.