The Unconscious Guy

Chapter Nine

CHAPTER NINE

MEMORABLE NIGHT

I'm really bothered between me and Vein, hindi talaga ako makapaniwala na sinabi niya sakin yun. Our 3 years friendship na mapupunta lang sa isang relasyon? Hindi ko alam kung kakausapin ko ba siya o hindi.

Pagkauwi ko biglang nag message sakin si Ry.

"Lhisa guess what happen!"

"What happen?" Bigla akong napaisip kung anong nangyari.

"Si Vein..."

"Kung yung sasabihin mo lang yung nangyari samin wag mo ng-."

"No wait, Vein and I met in the bus. Nagulat nga ako na sumakay siya sa bus, ang alam ko may kotse yun."

"Talaga? I never thought na sasakay siya sa bus. Wala siguro yung dalang kotse."

"Pano mo nalaman?" Pagtataka niyang sabi.

"Since matagal na kaming magkaibigan, kilalang kilala ko na siya."

Bigla na lang niyang sineen ang message ko, hinayaan ko na lang. Nakakapagtaka talaga kung bakit siya sumakay ng bus, sinadya niya ba yun? By the way bakit ba siya ang naiisip ko?

Nag vibrate ang cellphone ko at nag announce ang prof namin na mag kakaroon ng fieldtrip sa may Palawan.

"To all students! Magkakaroon ng fieldtrip next week, kaya be ready! Make sure na nakahanda ang lahat!"

Nakakagulat naman next week agad? As in talaga? Naghilamos na ako ng mukha at natulog. Daming nag memessage saakin, hinayaan ko na lang at natulog na lang ako wala na akong lakas para mag type.

"Lhisaaaa!!!!!"

Bigla akong napabangon ng wala sa oras. Sino ba yung sumigaw na yun? Ang aga-aga ahh..

"Marco tohhhhh!!!"

Anak ng tokwa, agang-aga sigaw ng sigaw.

"Ba't ka nandito? Anong meron?"

"Good Morning! Puwede ka ba ngayon?" Ngiting-ngiti niyang pagkakasabi.

"Pumasok ka nga! Hindi kita marinig." Pagkatapos ay nag ayos na ako ng higaan at naghilamos ng mukha.

Napaisip talaga ako kung bakit siya pumunta dito, eh hindi ko naman talaga siya inaasahang pupunta dito. I was actually expecting Ry will come kaso iba pala yung dumating.

Kumatok na siya at binilisan ko na ang pagbaba ko, at pagbukas ko ng pinto bigla niya akong niyakap. Biglang uminit ang pisngi ko at namula ito, hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Ang bilis ng tibok ng puso ko.

"Thank you dahil pinapasok mo ako!" Sayang-saya niyang pagkakasabi.

"Anong meron? Ano bang sinabi mo kanina?" Tanong ko sa kaniya.

"Do you have free time? Wala ka bang part time?"

"Hindi naman ako nag papart-time, why?"

"Kung puwede bang-."

"Gumala tayo? Tara saan ba? Game ako!" Sabi ko na walang patumpik-tumpik.

"Road trip? Sure ka?"

"Why not? Wala naman akong gagawin sa bahay." Sabi ko sa kaniya while smiling.