Thinking about my mother’s death made my mood sour. Alam ko na hindi naman particular na tinanong about kay Mom pero nagawa ko pangmagalit sa simpleng tanong nya.
Naiinis ako sa sarili ko dahil napakasensitive ko sa topic na yon.
I sighed when I finally reach outside.
Pumunta ako sa pool area nya. I remove my shoes and lift my leggings up to my knee then dipped my foot on the cold water.
I calmed down a bit.
May narinig akong yabag ng paa sa likuran ko. Kahit di ako lumingon, alam ko kung sino yon.
“Sorry for walking out” I quietly say to him.
Naupo sya sa tabi ko at gumaya sakin.
“No, it’s ok. Ako dapat ang magsorry hindi na dapat ako nagtanong. Like you said, its none of my business.” Sabi nya.
Tumingin na lang ako sa paa ko at pinagatuloy ang pagtatampisaw non.
“Well, medyo personal kasi kay nasabi kong ganon. And I’m not comfortable pagusapan yon.”
“Yeah.” Napalingon ako sakanya at sako ding lumingon sya sakin.
Agad nanlaki ang mata ko ng mapagtanto kung gaano kalapit ang mukha naming sa isa’t isa. My cheeks heat up and I saw his ears turned red.
Sabay kaming napaatras. Tumayo na ako.
“Aayusin ko lang ang mga baunan na pinaglagyan ko ng breakfast kanina. Y-you can sleep if you want. I’ll just stay on your living room” madali kong sabi sakanya. Di ko na sya inantay na sumagot at mabilis akong pumasok sa loob at pumuntang kusina.
“Ok?! That was embarrassing” mahinang usal ko sa sarili.
Tahimik kong hinugasan ang mga baunang dala ko.
It seems like sya lang ang tao dito at wala syang kasama.
Nang matapos ako, inilagay ko na to sa paper bag saka pumuntang living room.
Maganda ang interior ng bahay nya.
Very minimalistic and very manly. Halatang bachelor ang nakatira dito.
Bathed in moody charcoal, the feature wall, a modern geometric sofa and wide span rug are centered on a below TV line of lights. The rug’s geometric pattern ties in the look of the room. A white ringed chandelier was hanging on the ceiling and there’s an opposing mirror reflecting the view of the room.
Umupo ako sa sofa at kinuha ang phone ko. I took a picture me on the opposing mirror, it turned out well so I posted it on my Instagram.
Tinignan ko kung may account ba si Arri sa IG. May Nakita ako kaya tinignan ko ito. His account was private kaya kinailangan ko pa syang ifollow.
I close the app at naghanap ng ibang mapagkakaabalahanan.
Humiga ako sa sofa habang hawak pa rin ang phone. I check some emails, message kuya kung nasa restaurant ba sya and also send message to dad. Di ko namalayan nakatulog ako.
“Hey wake up” narinig kong sabi. Naramdaman ko ang marahang pagtapik sa pisngi ko. Hinawi ko ang kamay na yon at gumulong pakanan.
“Shit!” I groaned in pain. Nalaglag ako, damn. Nasa sofa nga pala ako.
Umupo ako at hinawakan ang balakang ko.
“Ang sakit, shit lang” tinulungan ako ni Arrister umupo sa sofa.
“Kasalanan mo to eh. Kung di mo ako ginising edi sana hindi ako nahulog.” I glared at him pero tinawanan lang ako nito.
“Malay ko bang gugulong ka! It’s already quarter to 12 noon. You’re a chef so I want you to cooked us lunch.” Utos nito sakin.
“Hoy, payatot di moa ko katulong para utusan. Pero sige magluluto ako, what do you want?” I asked him.
“I want a beef dish and salad din. Don’t worry kakagrocery ko lang meron naman sigurong enough na ingredients sa gusto ko.” Tumango ako sakanya at pumunta ng kusina.
Naramdaman kong sumunod sya saakin at umupo sa highchair sa may bar counter nya.
“May allergies ka ba?” tanong ko sakanya.
“Wala naman.” Maikling sagot nya. He then put his palm under his chin at taimtim na pinagmamasdan ang ginagawa ko.
Nagsimula akong maghiwa ng mga sangkap na gagamitin ko sa lulutuin.
Classic beef caldereta lang and for the salad is a summer vegetable salad.
I also bake some carrot cupcakes. I also made kiwi mango sorbet saka nilagay sa ref.
Nakamasid lang sya sakin habang nagluluto ako.
“You look like a chef now kaysa kanina na parang gym trainer.” Biglang sabi nya.
Bigla atang naginit ang ulo ko dahil sa sinabi sya.
“Geez, kung wala kanh matinong sasabihin pwedeng tumahimik ka na lang” nagkibit balikat lang ito at muling tumingin sa ginagawa ko.
After one and half hour natapos na din ang niluluto ko. Nakita ko syang naglagay na ng mga plates sa table. Nilagay ko naman sa mga serving plate yung mga niluto ko.
Umupo na ako. Kumuha sya ng fresh orange juice sa ref at sinalinan ang mga baso namin.
“Let’s eat!”I said. I muttered a silent prayer before eating.
“This dish is good. What do you call it?” tanong Arrister.
“It’s called beef caldereta hindi ka pa ba nakakakain nyan?” sagot ko sakanya.
“Well, wala naman akong kasama dito at madalang lang ako magluto.”
“Pwede naman kitang turuan if gusto mo. Anyway, bilisan mo kumain para makapagumpisa na tayo.”
Tumango lang sya at nagpatuloy kumain.
After namin kumain, nagpahinga muna kami. We watch a movie then pagkatapos nun nag-aya na ako na magsimula na kami.
Dinala nya ako sa isang room, it looks like a dance room dahil sa full mirrored wall nito.
“This is nice!” I complimented it.
“Thanks! This is my dance room. Medyo di ko na sya nagagamit dahil nagstop na ako sa dancing after ng college.” Ani nya.
‘Sumasayaw pala sya dati bakit ang payatot nya!’
Di ko na lang sinabi yun dahil baka uminit pa ang ulo neto.
“We’ll start with the basic defense since kakasimula lang natin.” Umupo ako sa sahig. “Sit first I want to discuss something” dagdag ko.
“For me the basic way to defend yourself are, first dapat marunong ka makiramdam. Be observant. Tulad ng ginawa ko sa restauran nung isang araw. When you were having a meeting with Ms. Scott, I scanned the restaurant and syempre pati yung mga tao doon. I saw that guy sitting in the far side ng restaurant. And I already know that he’ suspicious!"
“You know? Pero wala kang ginawa hinayaan mo pang masakal ako ng lalaking yon?” gigil na sabi nya.
“Paano ako gagalaw kung wala pa naman syang ginagawa satin?” balik ko sakanya. “Kung kakantiin ko sya ng basta basta edi baka ako pa makulong. Isip isip din bro” tinapik ko pa ang balikat nya.
“As I was saying, the reason why I find him suspicious was because of his get up.” Then pointed his shirt. “Masyadong halata, nakita mo naman diba. Masyado ng gamit ang disguise na yun.” Tumango tango lang sya.
“Second, dapat kalmado lang lagi. Kapag kasi nagpanic ang isang tao hindi na nito nagagawang makapagisip ng matino”
Tumayo ako. Sinundan nya lang ako ng tingin.
“For example, yung nangyari dun sa bathroom. Masasabi kong nagpanic ka kaya nagawa kang sakalin ng lalaking yon. Sa tangkad mo na yan nagawa ka pa nyang sakalin. Di hamak naman na mas maliit sya sayo, kahit ako kayang kaya kong umiwas sa kanya” nginisihan ko sya.
“Madami kang pwedeng gamitin pangdepensa sa bathroom, ang kailangan mo lang gawin ay kumalma para makapagisip” pumunta ako sa isang sulok ng kwarto at kinuha dun ang isang di kahabaan na tela.
Pinakita ko ito sakanya.
“Even this cloth can save your life” pinatayo ko na sya. “Try to strangle me ok” lumaki naman ang mata nya.
“Ha! At pano ko naman gagawin yon? Di pa ako nakakasakal ng ibang ta-“ I cut off what he’s saying by swiftly went to him and softly strangled him.
“H-how d-did?” binitawan ko na sya.
“Simple lang diba? Now gawin mo yun sakin. Dapat kasing bilis nun” hinawakan nya pa ang leeg nya bago tumango.
‘Hays, ang bagal naman’
Inayos ko muna ang pagkakatali ko ng buhok pero hindi ko inaasahan na bigla nya akong susugudin.
Nabitawan ko agad ang buhok ko at agad na pinulot ang tela. He tried to strangle me with his right hand pero pinulupot ko ang tela dito. He tried again with his left hand kaya medyo inatras ko ang katawan ko saka umikot pakanan nya.
Sumigaw sya sa sakit dahil nasama ang right hand nya sa pagikot ko.
Bumitaw agad ako at dinaluhan sya.
“Ok ka lang?” hinawakan ko ang braso nya at tinignan iyon.
“O-ok lang. Akala ko magagawa ko since I caught you off guard pero mas mabilis yung reflexes mo sakin.” Hingal na sabi neto.
“You’re really good. I’m glad you’re my bodyguard” he sincerely said that then look straight to my eyes.
Napalunok ako. I feel my cheeks heat up.
“T-thanks! T-tara na ituloy na natin” binitawan ko na sya saka ko tinuloy ang pagtatali ko ng buhok.
I don’t like this. Kinapa ko ang dibdib kong kanina pa malakas ang tibok.
Shit! Hindi pa pwede, heart. Hindi pa.
