Nang makapasok ako sa taxi ay agad kong napansin na nakayapak lang ako. Napabuntong hininga na lang ako at sinabi ko sa driver kung anong address.
After a few minutes nakadating na rin ako sa pupuntahan. May ilan pang tumitingin sakin dahil wala akong suot na sapatos.
“Nakakainis bat nga ba di ko dinala at tinapon kung saan ang pumps ko, sayang yon!” Sabi ko sa sarili ko.
I entered the cafe at nakita ko agad ang mga kaibigan ko.
“You’re late” ani ni Aya. Umupo muna ako bago tumingin sa kanya.
“Sorry, may dinaanan lang” then I blankly stared at them.
“Dinaanan my ass. Ganyan ba yung may dinaanan? Look at you, parang dinaanan ng bagyo yang buhok mo and where’s your shoes? Lumipad?” Blacey said.
I just rolled my eyes at her.
“Fine, fine. May nadaanan lang akong konting gulo pero ok na. As you can see, I came here unscratched” tiningnan ko muna sila bago ako nagpatuloy.
“Ano bang paguusapan natin ang aga aga ng sinet mong time and by the way wala ba kayong extra shoes or slippers? Nilalamig na ang paa ko.”
May nilapag si Aya sa mesa kaya agad kong kinuha yun at isinuot. Buti na lang girl scout to. Laging handa. Napatawa naman ako sa naisip.
“Actually, I already know what you do. Nung papunta ako dito nakita kita sa isang sasakyan at parang may hinahabol so pagkapunta ko dito sa cafe I tracked you and erase all the footage of your ‘good deed’. And good luck nga pala sa pagpalit mo dun sa kotse. Galit na galit yung may ari nung tumakbo ka paalis” Aya scoffed and qouted the good deed.
I groaned dahil sa sinabi nya. Oo nga pala may atraso pa ako sa lalaking yon. Oh well, di nya naman ako kilala at hindi na din naman magkukrus ang landas namin.
“Before we proceed to the meeting, pwede bang ayusin mo muna sarili mo Erina? I can’t stand looking at you like that.” Sabi ni Blacey at may binigay na pouch.
Napaka sungit talaga ng babaeng to. Tumango na lang ako kinuha ang pouch at pumunta ng comfort room.
Mabilis lang ang na pagaayos ang ginawa ko at agad na bumalik sa upuan namin.
“Shall we start?” I said and sipped on my tea. Mabuti na lang inorder na nila ako dahil tinatamad na akong tumayo.
“Ok then. Kaya ako nagtawag ng meeting ngayon is because of this.” Pinakita ni Aya ang laptop nya samin.
“I received an email galing kay boss, we have a new mission!” Excited pang dagdag nya.
As I was saying kanina, when I pointed my gun to that guy, about the ‘rule’ thing. Isa sa mga rule namin yun sa organization ‘Les Etoiles’ or The Stars.
I am a member of this secret organization but it was acknowledged by the government at sila lang ang nakakaalam.
It was organized to help the government and the police sa mga krimen na di nila kayang ihandle pero hindi kami pwedeng magpakilala sa mga pulis, we worked from shadows kaya nga ako tumakbo kanina nung alam kong may mga pulis na. And our organization was composed only of women kaya naiinis ako kapag minamaliit kaming mga babae na parang lagi na lang na malakas ay lalake what the heck hanggang ngayon ba wala pa ring gender equality, hello nasa 21st century na tayo at kung anong kayang gawin ng lalaki ay kaya din namin gawing mga babae.
Anyway, lahat kami may kanya kanyang dahilan kung bakit kami kasapi sa organisasyon na ito. Ang iba naman ay nasagip sa mga operation like human trafficking, prostitution at kung ano ano pang krimen sa bansa.
