MOB Boss 1 [COMPLETED]

Chapter 41: Lust

DARLYN P.O.V

"ARE you okay, Darl?" tanong ni Chris.

Nasa mahabang biyahe pa kami pauwi sa Condo ko. katatapos lang namin mag dinner kanina nang sunduin niya ko sa trabaho. Pana'y tango at ngiti lang ginaganti ko sa mga sinasabi niya kanina. wala kasi akong gana magsalita dahil sa pag-uusap namin ni Zsig kanina. sa kabila ng lahat kay Zsig pa rin ang bagsak ng buong isip ko.

I hurt him and i'm a multiple hurt too.

"I noticed your not saying anything." napabuntong hininga niyang saad.

Tuloy gusto kong pagalitan ang sarili ko dahil pati siya nadadamay sa pakikitungo ko. alam kong nahahalata na niya ang lantang sarili ko. ewan ko ba pero umatras talaga ang dila ko.

"Care to share, what's on your mind. Darl?" Sulyap na tanong niya.

"I'm a little bit sleepy." Pilit na sagot ko at malayang sinandal ang ulo sa bintana ng kotse niya.

"Don't worry, we're on the way to your place." sambit niya.

Ngumiti ako ng mapait.

at hinayaan ang sariling tanawin ang nadadaanang lamp post sa kalsada. Ito ang palaging saksi ng kalungkutan at karanasan ko sa mga nagdaang taon. kung saan una kong nakilala si Zsig, Pinalayas ako ni Papa, at tumakas palayo sa kanya. sa gabi palagi ang pagpipighati ko.

Did i pick a right choice?

Hanggang sa dumating kami sa tapat ng Condominium Building. At hininto ang sasakyan. nauna siyang lumabas para pagbuksan ako ng pinto.

"We're here."

Bumaba naman ako ng sasakyan niya. hinarap ko agad siya. at sa hindi na kaya ng konsensiya ko ay yinakap ko siya. dahilan na matigilan siya.

"D-Darlyn?"

Ito ang kauna-uhang narinig ko ang pagkautal na boses niya. His really good and kind for me. hindi ko lang alam kung paano masusuklian ang kabutihan niya. Masyado ng naguguluhan ang isip ko sa anong dapat kong gawin.

Parang normal lang saking yakapin siya. wala kong ibang maramdam na kakaiba bukod sa magaan ang loob ko na kayakap siya.

"Thank for sending me home, Chris." Ani ko.

kahit sa ganitong paraan mapasalamatan ko siya. mga ilang minuto ang lumipas hindi siya kumibo kaya ako na ang humiwalay sa pagkakayap sa kanya.

"Mag-iingat ka pauwi." Paalam ko.

Bumalik naman siya sa katinuan niya. saka nagmadaling sumakay sa
loob ng kotse niya. ni mismong hindi na nagawang magpaalam saakin pabalik nang ipaharurot ang sasakyan paalis.

napabuga ako ng malalim na hininga sa kawalan habang hinahawakan ang engagedment ring na suot ko. tapos na niyang banggitin sakin ang date ng magiging kasal namin. mabigat pa rin ang loob ko.

maya naisipan ko ng pumasok sa building patungo sa elevator. nang makasakay sa loob agad kong pinindot ang 3rd floor. Hindi pa man tuluyang nasasarado ang pinto bigla nalang may isang kamay na pumigil rito.

niluwa sa labas ng Elevator ang nag iisang lalaki na nakayuko. halatang lasing ang hitsura nito. base palang sa magulong buhok at gusot na suot niya.
Ganun na lamang ang gulat sa mga mata ko ng bigla siyang mag-angat ng tingin.

"Z-zsig?"

Bumalot ang kaba sa dibdib ko pagpasok niya sa loob. anong ginagawa niya rito? kailan niya pa ko sinusundan. at bakit naglasing siya. huli na makalabas ako ng pindutin niya ang elevator patungo sa Rooftop. biglang sumalubong ang mapupungay na mga mata sakin.

"W-why, w-why i'm not still enough for you?" Emosyonal na tanong niya habang dinuduro ang kanyang sarili at maglakad patungo sa kinatatayuan ko.

He lost himself.

"A-Am I-i *hik* not enough, Darlin'?" Piyok na boses niya.

Naramdaman ko nalang ang pagsandal ko sa malapad na pader ng Elevator. lasing siya. kaya kung ano-ano pinagsasabi niya. nailang ako sa ginawang pagsandal ng kamay niya sa kinasasandalan ko. Pati ang mapupungay na mga mata niya hindi inaalis sa paningin ko.

"T-tell me, w-what's l-lacking me?"  Parang batang pakiusap niya.

Nabaling sa ibang direksyon ang mukha ko ng marahan niyang suntukin ang gilid ko. ramdam ko ang pagdampi ng hininga niya. amoy alak siya.

"Y-You n-never s-say, y-you love me?" Garalgal na boses niya.

Ito ang kaun-unahan nakita ko ang side niya.

"P-please T-tell me, Darlin'.?"

Ngayon naman umiiyak siya sa harap ko. hinahaplos rin ang puso ko sa pagmamakaawa niya. wala na siya sa tamang katinuan.

"Your, drunk." Bulyaw ko sa kanya.

"T-tell me, Darlin'." Sumamong sabi niya.

"Don't get closer to me!" banta ko bago tinabig ko lang dibdib niya para maitulak siya palayo saakin.

Pero masyado siyang malakas para hindi matinag.

"I said you s-----" hindi ko natuloy ang sasabihin ng
Bigla niya kong siilin ng halik.

"Stop it!!" Singhal ko sa ginawa niya. Hindi nagtagal ang halik na iyon ng ako mismo ang humiwalay sa labi niya.

"YOU PE-----" akma ko siyang sasampalin ng saluhin niya lamang ang kamay ko.

Mas lalong nanlaki ang mga mata ko ng igapos niya ang dalawang kamay ko pataas gamit ang kaliwang kamay niya.

Isusunod ko sana siyang sisipain ng hulihin niya ang binti ko. napaigtad na lamang ako nang kulungin niya ang mga hita ko gamit ang mga paa niya.

"W-what do you think your doing?"

Bagkus na sagutin ang tanong ko marahas niya kong siniil ng halik. nanatiling tikom ang bibig ko.hindi ako tumugon. dahilan na kagatin niya ang pang ibabang labi ko para maibuka ang bibig ko at maipasok ang dila niya.

He's not Zsig.

"L-let me----hmmp!" ginawa ko lahat makapiglas sa ginagawa niya.

His kisses were deep, nagsisimula ng maglakbay ang mga daliri niya. until he's starting to unbutton my suit. kahit hindi niya tuluyang nabuksan lahat ng butunos ng suot ko. My whole body was trembling. I don't know how to stopped him. when his kisses went down to my neck. And the next thing i do, i was silently crying.

Paano niya naatim na pagsamantalahan ako?

"S-stop..." nanghihinang pakiusap ko.

Hindi siya nakinig. masyadong naging sarado ang isip niya. i hate you even more Zsig. I despise you. you more than aliked Raven.

"S-STAY AWAY FROM ME!!" Galit na sigaw ko.

Dahilan na matinag siya at bitawan ako. kaya hinihingal akong napadaosdos sa sahig. i never take him a glanced. all i want is to hug myself from terrible fear.

"D-Darli-----" i  cut him off.

I don't wan't to see and hear him anymore.

"J-just. p-please, Stay away from me..." naghihingalong sambit ko bago yumuko  habang umiiyak at yakap ang sariling mga binti.

--END OF CHAPTER 41---