Crownless Queen

Chapter 40: One Must Say Goodbye

CHAPTER 40
One Must Say Goodbye

"Ibigay mo sa akin si Artemis, o pasasabugin ko ang bungo niyong dalawa." Nanginig ang mga kamay ko nang ikasa niya ang baril sa harap namin. I swallowed hard and I can hear Raven's curses under his breath.

"Kapag hindi mo siya ibinigay sa akin, magagaya siya sa tatay mo—" Nawala ang pagkakahawak sa akin ni Raven nang sugurin siya si Night ng isang suntok nasa mukha.

I gasped when the gun is now pointed at Raven.

"Raven!"

"Don't you dare mention my father," matigas niyang sambit, tila ba nagpipigil. Humalakhak si Night at umalingawngaw ang tinig niya sa buong paligid. His laugh is triggering me to attack him, but I can't. Night wiped off the blood on his lips and pointed the gun on Raven again.

"Don't!" I yelled and ran straight to him without hesitation with all the energy left in my body.

Nagawa ko pang sipain ang kamay niya kaya bumulusok ang baril na hawak niya sa sahig. I groaned in pain when I felt my body fell down on the floor, at kasabay ng pagtulo ng mainit na likido mula sa ulo ko.

I smelled the scent of metal right after something trickled down my face. Hinawakan ko ito at halos manlumo sa nakita.

Blood.

"Artemis!" ani Raven at mabilis na pinunit ang laylayan ng damit niya. He used the cloth to stop the bleeding from my head. Everything around me is starting to spin.

"O-Okay lang ako—" Natigilan ako nang may bigla akong naramdaman sa likuran namin. I instantly screamed in pain when they injected something on my back.

"Don't you fucking dare lay a finger on her!" sigaw ni Raven isa-isang sinugod ang mga lalaking nasa likuran namin. I wanted to stop him, but I can't move anymore... I was barely breathing, again. I've never felt this useless before.

Tinignan ko si Night sa harapan na nakangisi habang nakatutok ang baril sa akin. How can I person be this ruthless?

I tried to activate my ability but it didn't work. Mapait akong napangiti nang maisip na isa na naman akong Nadir. Nakaramdam ako ng mga kamay na humila sa braso ko.

"No, let go of me..." Pagpupumiglas ko nang marahas akong hilahin ni Night sa braso para kaladkarin palayo kay Raven. I wanted him to save me from this demon, but I can't recognize my voice anymore everything I speak.

I saw how Raven's body stiffened when he looked at me. Dahil napatingin siya sa akin, kaagad siyang nasuntok ng mga lalaki. It's like the whole world stopped when the enemies swarmed on Raven. All I can hear are my cries and pleads like a weak person.

"Artemis!" I bit my lip when I saw him struggle from their violent grasp. Hinihila na siya palayo sa akin habang nagpupumiglas sa pagkakahawak nila.

"Madali akong kausap, bata. Ilagay niyo ulit 'yan sa basement," rinig kong sabi ni Night at kinaladkad ako palayo sa kanya. I can't struggle anymore because all I feel is pain when I try.

Right after I had a taste of happiness, there will always be a never-ending nightmare after it. I guess the side effects of euphoria are deadly after all...

"P-Please let me say something to him," pagsusumamo ko. Narinig iyon ni Night kaya tumigil siya sa pagkaladkad sa akin. He bent his knees and looked at me intently. Kahawig niya nga si Mama. Hindi ko iyon maipagkakaila.

"I'll let you talk with him in one minute. Kapag lumagpas kayo ay hindi ako magdadalawang-isip na barilin ang isa sa inyo," aniya at tinulak ako sa direksyon ni Raven. I guess it's time for me to face my bittersweet ending.