Crownless Queen

Chapter 4: Glacier and Mystery

CHAPTER 4
Glacier and Mystery

I found myself staring at the mirror while cursing over and over again. I can't believe that I called for Primo's help in order for us to escape from that place, which is surrounded by many weirdos carrying white suitcases!

And for Pete's sake, I can't explain how terrified I am when we are being chased in the streets and it was raining so bad. We nearly got hit by a goddamn truck!

Luckily I dialed Primo's number and he answered it as fast as lightning. Nagkita kami sa isang madilim eskinita at dinala do'n 'yung mga lalaking may bitbit na white suitcases.

I wonder what they want from me... or us?

But guess what Primo did? Pinasabog niya lang naman ang mga lalaking humahabol sa'min at itinakbo kami papunta sa bahay nila... kung nasaan kami ngayon.

"Hoy, Temi! Ready ka na pumasok?" nang-aasar niyang tanong kaya itinaas ko ang gitna kong daliri at kasabay nito ang malakas na paghagalpak ng kanyang tawa.

I hope he chokes to death. I already told him I can't go back to that goddamn school, but he said he has a way.

"Alam mo naman na laging may kapalit ang paghingi ng tulong sa'kin," aniya at iwinagayway ang hawak niyang necktie sa harap ng mukha ko.

Napamura ako nang muli itong tumawa at kinuhanan pa ako nito ng litrato habang nakasimangot.

Nagpipigil nalang akong balian ng buto ang lalaking 'to ngayon.

"I fucking swear, Montario. Once I regain my abilities, you will not be able to move forever," banta ko sa kanya at sinamaan ng tingin.

He chuckled and said, "Kung babalik pa, hahaha!"

Napabuga ako ng hangin at muling inayos ang suot uniporme ko sa salamin. Yes, uniporme dahil papasok na naman ako sa pesteng school na 'yon!

"Every request has a consequence, at ang iyong consequence ay papasok ka ulit sa school." Parang nag-echo sa tenga ko ang sinabi ni Primo kagabi kaya sumigaw ako sa inis.

Wala akong nagawa kundi tanggapin iyon at ngayon pa lang ay nagdurusa na 'ko.

"Ang saya mo pala pagtripan, Temi," aniya at inis ko siyang sinuntok ng malakas sa tiyan. Dumaing ito at nag-thumbs up pa sa'kin habang nakangisi

"Come on, bumaba na tayo. Dadaanan ko pa ang prinsesa," sabi nito, tinutukoy si Elena.

Padabog kong kinuha ang bag na ninakaw niya sa bahay ko noon. Hindi na ako nagbalak pang bumalik sa bahay ko dati dahil mag-isa lang naman ako. 'Yung totoong bahay, hindi 'yung sa apartment.

"You'll pay for this, asshole," seryoso kong sabi kaya muli itong humalakhak.

Bumaba na kami hanggang sa makarating kami sa garahe ng kanilang bahay. Malaki ang bahay nila Primo at wala ang mga magulang niya ngayon dahil pareho itong nasa abroad. Their business is no joke.

"Tara na, huy! Gusto mo bang pagbuksan pa kita?" sabi niya, mukhang naiinip na. I glared at him at pulled the door. Hinagis ko ang bag ko sa likod at sumalampak ng upo sa shotgun seat.

"Still wearing your favorite shoes?" tanong niya pero hindi ako sumagot. Isn't it obvious?

"Palagi mo talagang suot 'yan, 'no?" dagdag pa niya kaya pumikit ako ng mariin. I inhaled a large amount of air while calming myself not to throw a fit.

"I am not asking for your fucking opinion," sabi ko at sumandal sa bintana.

I didn't bother to wake Melody inside the house, probably she's still shocked and needs a lot of rest.