Ένας δολοφόνος ανάμεσα μας

Κεφάλαιο 16

"όλα καλά;" με ρωτάει με ένα τρέμουλο στα χείλη της. Κρύωνε και ήταν λογικό, με τέτοιο καιρό που μια κρύο μια ζεστή. Σήμερα είχε επιλέξει να κάνει κρύο και να ρίχνει καρέκλες...

" μπες μέσα" της λέω ενώ πατώ άλλο κουμπί για να ξεκλειδώσω τις πόρτες. Μου χαμογελάει και τότε μπαίνει μέσα με τα πράγματα στο χέρι της.

"που μένεις να σε πάω" της λέω ενώ βάζω ζώνη μου χαμογελάει και τότε μου λέει την διεύθυνση που δεν περίμενα να ακούσω.

" μένω στο σπίτι του Μπερι" παραδέχεται με ένα αμήχανο χαμόγελο και γελάω. Φυσικά και μένουν εκεί άρχισα να λέω στον εαυτό μου και έσκυψα το φρύδι μου αμήχανα εξίσου.

"που είναι το αστείο;" με ρωτάει αλλά δεν της απαντάω, της να πω κιόλας πως γελάω με εμένα; με τα χάλια μου;

"ωραία" ψελλισα τελικά   και βάζω μπρος την μηχανή για να την πάω στο σπίτι του Μπερι.
Κατά την διάρκεια της διαδρομής λέγαμε διαφορά γυναικεία θέματα αλλά και ότι έχει σχέσει για σχέσεις. Έπαθε ένα μικρό εγκεφαλικό όταν έμαθε πως είμαι μπαισεξουαλ αλλά εντάξει δεν ήταν η μόνη που το είχε πάθει.

Εκείνη την ημέρα

"Μπερι, θέλω κάτι να σου πω" ψελλισα αγχωμένη και  ήρθε πιο κοντά μου. Έπιασε τα χέρια μου τα φίλησε απαλά και τα ξανά άφησε κάτω, με κοίταξε με τα όμορφα ματιά του και μου έκανε  νόημα να συνεχίσω.

"είμαι μπαισεξουαλ" παραδέχτηκα και γουρλωνει τα μάτια του. Δεν μου απαντάει απλός με κοιτάει με ένα αμήχανο χαμόγελο.

"όντως;" με ρωτάει και γνεφω καταφατικά. Του εξηγώ για την μικρή μου σχέση που είχα στην φυλακή την ζωή και που είχε ζητήσει να φύγουμε μαζί αλλά της αρνήθηκα γιατί ήθελα να είμαι μόνη μου.

"εντάξει, επιλογή σου τότε" μου λέει και χαμογελάω για την απάντηση που μου έδωσε για όλα αυτά και τον αγκαλιάζω σφιχτά.

Τώρα

Από την μία ήθελα να την ρωτήσω για το πως γνωρίστηκαν, πως και φτάσανε στο ερωτικό σημείο αλλά από την άλλη δεν ήθελα να μάθω ή ήθελα;

" κοίτα δεν μου πέφτει λόγος, αλλά..." αρχίζω να λέω ενώ κοιτώ τον δρόμο. Γυρνάω λίγο να την δω πριν συνεχίσω την πρόταση μου και τότε μου κάνει νόημα με τα χέρια να σταματήσω.

"ξέρω τι θα ρωτήσεις" με σταματάει από το να συνεχίσω  και αφήνει ένα αμήχανο γέλιο. Πάλι αμηχανία έπεσε στο αμάξι μετά από αυτό που προσπάθησα να ρωτήσω...

" έτυχε" παραδέχτηκε και γύρισα να την κοιτάξω.

"ήμουν από χωρισμό ήταν κι αυτός από ερωτική απογοήτευση και έγινε" μου λέει στα γρήγορα ενώ βάζει μια τούφα από τα μαλλιά της πίσω στο αυτί της.

Πριν κάτι μήνες

"Σοβαρά τώρα θα επιλέξεις τον Χρήστο που είναι στην ηλικία της στεφ από ότι έμενε;" με ρωτάει απογοητευμένος από την απόφαση μου ενώ τον δείχνει με τον δείκτη του.

"έτυχε" απαντάω και γελάει ειρωνικά.

"η αδερφή σου το ξέρει αυτό;" Γέλασε συγκρατημένα αυτήν την φορά και τότε παρατηρώ έναν τόνο ειρωνείας στην φωνή του.

" το ξέρει κι έτσι κι αλλιώς έχουν χωρίσει δεν προχώραγε άλλο" του λέω για να σώσω κάπως την θέση μου.

"όπως νομίζεις" μου απαντάει ξερά και τότε φεύγει από το σπίτι.

Τώρα

Γυρνάω να την παρατηρήσω και βλέπω να χαμογελάει, αλλά να κοίτα το χέρι της. Σκύβω να δω και βλέπω ένα δαχτυλίδι, αναφώνησα και τότε της χαμογέλασα στα ψεύτικα.

" είναι αυτό που πιστεύω;" της λέω και χαμογελάει, φυσικά και είναι λέω από μέσα μου ενώ ξανά γυρνάω να κοιτώ προς τον δρόμο. Ευτυχώς η αμηχανη συζήτηση με την μέλλουσα σύζυγο Άλεν θα έφευγε από το αμάξι μου και μετά θα βαραγα το κεφάλι μου ήσυχα κι ωραία στο τιμόνι.

-dxemyy
Vote&Coment✨