Ένας δολοφόνος ανάμεσα μας

Κεφάλαιο 11

Χωρίς να λέω πολλά, Ηρώ τα καταφέραμε και βρήκαμε ποιος τον μετέφερε εκεί, ποιος πήρε τηλέφωνο ανώνυμα την αστυνομία για τότε για όλα. Τα έχουμε όλα και ξέρουμε πως θα πάνε αυτοί εκεί και εσύ θα βγεις.

Τα παιδιά δεν το λένε αλλά μας λείπεις πολύ, το χαμόγελο σου, η χαρά σου για διασκέδαση. Μου λείπουν τα μάτια σου, τα χείλη σου, το άρωμα σου.

Τώρα ξέρω πως θα σε δω σύντομα, μετά από τόσο καιρό θα έρθω στην φυλακή και θα σε δω, μετά θα έρθει το γράμμα μου. Λάθος τα γράμματα μου, συγνώμη άμα είναι πολλά άλλα έπρεπε να στα γράψω να τα ξέρεις λεπτομερώς.

Ο θείος σου μας βοήθησε πολύ όπως και η αδερφή σου η Στεφανία. Μας βοήθησαν να κερδίσεις ελπίδα. Ας αφήσω τα πολλά λόγια γιατί το πάρα τράβηξα νομίζω.

Τα λέμε σύντομα εκτός φυλακής.

Μπερι.

Δεν το περίμενα πως τα κατάφεραν, δάκρυα έπεφταν από τα μάτια μου ήταν χαράς για πρώτη φορά μετά από τόσο καιρό χαιρόμουν και είχα ελπίδες για κάτι. Ελευθερία, ωραία λέξη παλιά ήξερα πως η ελευθερία ήταν μια άλλη έννοια δηλαδή όταν μας άφηναν οι γονείς να κάνουμε ότι θέλουμε χωρίς να ζητάμε την άδεια. Τώρα ξέρω την αληθινή σημασία.

"τι έγινε έλειψα μόνο 2 ώρες και εσύ κλαις με το γράμμα του;" με ρωτάει η ζωή ενώ της χαμογελάω πλατιά.

"θα βγω θα φύγω θα με βγάλουν έξω" λέω χαρούμενη και με κοιτάει έκπληκτη.

"αυτό είναι τέλειο!" μου λέει και με τραβάει στην αγκαλιά της.

"ποτέ θα συναντηθείς τον δικηγόρο σου;" με ρωτάει και τότε χάνεται το χαμόγελο μου. Αυτό δεν μου το είπαν λογικά θα μάθω...

" θα μάθω σύντομα " απαντάω σκέτο ενώ κάθομαι πάλι στο κρεβάτι μου. Διπλώνω τα γράμματά του και τα ξανά βάζω πίσω στον φάκελο.

"πάμε; " με ρωτάει και γνεφω είχε έρθει η ώρα να φάμε και μετά να τελειώσει κι αυτή η ημέρα.

Τώρα θα μετραγα αντίστροφα για την ημέρα που θα φύγω επιτέλους από εδώ μέσα. Όταν βγω από εδώ πέρα θα φύγω να εξαφανιστώ σε κανένα τροπικό νησί. Δεν θα είναι κι άσχημα.

"τα φώτα κλείνουν!" φωνάζει ο φύλακας από το μεγάφωνο και έπεσε μαύρο σκοτάδι. Άναψα ένα μικρό κεράκι δίπλα μου για να βλέπω, έπιασα από κάτω το τετράδιο μου μαζί με το στυλό του και συνέχισα να γράφω το βιβλίο μου πάλι.