Κεφάλαιο 6

99 38 9
                                    

Σαν σήμερα πέθανε ο Χάρης... δεν ξεχνιέται αυτή η ημερομηνία, τα τελευταία δύο χρόνια όταν έρχεται εκείνη η ημέρα κάθομαι μόνη μου στο κρεββάτι και κοιτάω το ταβάνι, αναπολώντας τις αξέχαστες στιγμές μου μαζι του.

Είχε φτάσει η ώρα για το μεσημεριανό αλλά δεν ήθελα να πάω, για μια μέρα να μην φάω τίποτα δεν θα γίνει και κάτι. Σωστά; Έτσι κι αλλιώς αυτό κάνω τα τελευταία δύο χρόνια χρόνια.

Όμως από τις σκέψεις μου με σταμάτησε η φύλακας, ήταν καινούργια. Φαινόταν από το βλέμμα της πως μας κοιτούσε και από την στάση του σώματος της, λογικά θα μας έχει ονομάσει όπως θέλει και στο μυαλό της.

"έχεις επισκέπτη σήμερα" λέει αυστηρά και σηκώνομαι να την δω.

"έχουμε σήμερα επισκεπτήριο;" την ρωτάω απορημένη από αυτό που είπε και μου γνέφει καταφατικά δεν είχα ενδιαφερθεί ποτέ ποιες ημερομηνίες είναι και ωρα, ήξερα πως δεν θα έρθει κανείς για εμένα.

"Ποιος είναι;" την ρωτάω αλλά δεν μου λέει. Έπρεπε να το μάθω μόνη μου.

Πέρασα από τις συνηθισμένες ελέγξεις που μας κάνουν οπότε είναι να πάμε από την μία πτέρυγα στην άλλη και πήγα να δω ποιος στο καλό με ήθελε.

Δεν είχα πάει ποτέ στο επισκεπτήριο αλλά αναρωτιόμουν πως θα είναι, σίγουρα όχι σαν τις ταινίες ή τις σειρές αλλά και πάλι δεν άντεχα από το να την φαντασιώνομαι την στιγμή που μπορεί να ερχόταν κάποιος.

Όταν μπήκα στον διάδρομο γύρισα από την μεριά με το τζάμι που έδειχνε την τραπεζαρία, είχαν έρθει κι άλλοι επισκέπτες να μιλήσουν με τις φυλακισμένες και τότε τους παρατήρησα αυτούς τους τρεις. Είχα καιρό να τους δω, βασικά δυόμιση χρόνια για να είμαι ακριβής. Με έμπλεξαν για να μην μπλεχτουν εκείνοι.

"τι θέλετε εσείς εδώ;" τους ρωτάω νευριασμένη όσο πηγαίνω κοντά τους.

"κάτσε να σου πούμε" μου προτείνει η Κέιτ αλλά δεν την ακούω.

"δεν έχουμε να πούμε τίποτα να φύγετε" τους συμβουλεύω με όσο πιο ήπιο τόνο μπορούσα αλλά δεν έφευγαν.

"ξερουμε πως να σε βγάλουμε από εδώ" γυρνάει ο μπερι και μου λέει αλλά δεν τον πιστεύω.

" έχουμε αποδεικτικά στοιχεία!" τονίζει και τότε με γρήγορες κινήσεις κάθομαι στο τραπέζι. Αυτό είναι ενδιαφέρον..

Ένας δολοφόνος ανάμεσα μαςWhere stories live. Discover now