Het laatste wat ik heb

Hoofdstuk 17

Pov. Lola

Ik zet mijn fiets op slot en loop richting de ingang van school. Onderweg voel ik dat ineens iemand een arm om me heen slaat. Het is Fleur ik kijk haar met een glimlach aan. 'En hoe was het met mister badboy?' Vraagt ze dan. Ik moet lachen en kijk recht voor uit. Ik had haar al wel verteld dat ik gister met Jesse had afgesproken en daardoor is ze nu benieuwd hoe het ging. 'Wel goed, hij was mee geweest naar mijn moeder.' Zeg ik dan. 'Ooeeh.' Zegt ze. 'En we hebben gepraat.' Ga ik verder. 'Het is nu allemaal opgelost.' We lopen samen de school binnen en gaan naar ons kluisje. Ik pak mijn boeken eruit, terwijl Fleur tegen het kluisje naast mij staat. 'Lola?' Zegt ze. 'Ja.' Zeg ik terug. 'Wil je wel voorzichtig doen met hem.' Zegt ze dan weer. Ik volg haar blik en zie hoe hij bij zijn kluisje staat met Levi en Susan die zich tegen hem aandrukt. Ik rol met mijn ogen. 'Ik weet wat ik doe.' Zeg ik terug.

Pov. Jesse

Ik sta bij mijn kluisje met Levi. Susan staat zich de hele tijd tegen mij aan te schuren. Ik kijk op en zie Lola met haar ogen rollen waarna ze iets tegen haar vriendin zegt en dan weg loopt. Zij is het enige meisje die zich niet bij mij aandringt en ik hou ervan. Het geeft me een kick om achter haar aan te gaan. 'Jesse schatje, laten we naar je huis gaan en school skippen.' Zegt Susan met een verleidende stem. Even twijfel ik maar zie dan hoe ze me aankijkt. Ik walg van haar. Ze is niks voor me en zal altijd niks blijven. Ik druk haar aan de kant en zie hoe ze wordt opgevangen door een van haar vriendinnen. 'Je krijgt hier spijt van Jesse. Je komt er wel achter wat je mist.' Roept ze me na terwijl ik met Levi naar het lokaal loop.

De bel is al gegaan wanneer we het lokaal binnen lopen en ik zie hoe boos meneer Visser kijkt. 'En het gebeurt weer hè' zegt hij dan. Ik haal mijn schouder op en kijk de klas rond. Mijn blik blijft hangen bij Lola en zie dat er achter haar nog plek is. 'We moesten ons huiswerk nog snel maken.' Zegt Levi met een lach op zijn gezicht. 'Maar ik had geen huiswerk opgegeven.' Zegt meneer Visser dan spijtig. De hele klas kijkt ons aan en moet lachen. 'U zou trots op ons moeten zijn.' Zeg ik dan met een pruillipje. Ik hoor een paar meiden giechelen en kijk meteen Lola haar kant op, maar er is geen glimlach te zien. Ze zit met haar hoofd heel ergens anders en kijkt gefocust naar buiten. Shit waarom kijkt ze niet. Ik wil dat zij ook aandacht aan me geeft. 'Weet je wat jongens ga maar zitten.' Zegt hij dan uiteindelijk. Ik en Levi lopen beide naar het tafeltje achter Lola en haar vriendin en gaan daar zitten. Ze heeft haar blik weer naar voren gericht en kijkt naar iets wat meneer Visser aan het uitleggen is. Ik snap er helemaal niks van.

Zachtjes tik ik op de schouder van Lola waarna ze zich naar me omdraait. Ze kijkt me recht in mijn ogen aan terwijl onze hoofden maar een paar millimeter van elkaar afstaan. Ik zie dat ze schrikt en meteen met haar hoofd naar achter gaat. 'Wat is er?' Vraagt ze met nog grote ogen van de schrik. 'Ga je vanmiddag weer langs je moeder?' Vraag ik dan. Ze knikt. 'Wil je weer mee?' Vraagt ze met een opgetrokken wenkbrauw. 'Omdat je het zo aandringt.' Zeg ik terug met een grijs op mijn gezicht. Ze rolt weer met haar ogen. Het is zo schattig. Wacht dacht ik dat nou echt?

'Uit school bij de kluisjes?' Vraagt ze 'is goe...' zeg ik maar ik wordt onderbroken door meneer Visser die voor haar tafel staat. 'En wat is er zo veel belangrijker dan mijn les Mevrouw Winter.' Zegt hij tegen Lola. Ik wist helemaal niet dat dat haar achternaam was, maar nu ik het zo hoor vind ik het wel bij haar Passen. 'Niks meneer.' Zegt ze terug.
'Ga anders zelf maar even voor de klas staan of je mag meteen vertrekken jongedame.' Zonder een twijfeling in haar ogen te zie pakt Lola haar boeken op en gooit haar tas over haar schouder. Ze loopt het lokaal uit zonder iets te zeggen en ook is er geen emotie op haar gezicht te zien. Ze lijkt echt heel veel op mij als ik haar zo zie. 'En ik dan meneer?' Vraag ik. 'Zei ik wat tegen jou?' Zegt hij dan terug. Zonder verder na te denken pak ik ook mijn spullen op om de klas uit te gaan. 'En waar denk jij heen te gaan?' Vraagt meneer Visser wanneer hij mijn weg blokkeert. 'Ik ga eruit.' Zeg ik droogjes terug. Ik hoor Levi zachtjes achter me lachen en werp hem een boze blik terug. Zonder verder te wachten geef ik een schouder duw tegen meneer Visser terwijl ik langs hem loop. Ik hoor hem bijna vallen en een grijns kruipt op mijn gezicht. Zelfs de leraren hebben niks over me te zeggen.

Ik zie Lola wat voor me lopen en snel wandel ik naar haar toe, zodat ik naast haar kom te lopen. 'Heyy' zeg ik. Ze kijkt geschrokken op, maar als ze mij ziet kruipt er meteen een glimlach op haar gezicht. 'Ook uitgestuurd?' Zegt ze terwijl ze weer voor haar uit gaat kijken. 'Ja, meneer Visser heeft een iets te kort lontje' zeg ik terug waardoor ze moet lachen. 'Ik snap het niet de hele klas zit te praten en wij woorden er weer tussen uit gevist.' Zegt ze. 'Hij mag mij niet' zeg ik terug. 'Maar wacht maar af binnenkort worden we er met zijn alle uitgestuurd.' Zeg ik met een grijns op mijn gezicht.

Als we bij de conciërge aankomen om ons te melden. Doet de man zijn bril naar beneden waarna hij me goed bekijkt. 'Is het weer zo ver.' Zegt hij wanneer hij zijn bril weer omhoog doet. Ik knik lachend. 'Nooit een dag zonder u even te bezoeken.' Zeg ik terug. Ik kijk naast me en zie Lola emotieloos voor zich uitkijken. Zachtjes ga ik met mijn hand tegen die van haar. Een tinteling voel ik in mijn hand als ik haar aan raak, waardoor ik naar mijn hand kijk die nog steeds tintelt. Ze komt meteen uit haar trans en kijkt de conciërge aan. 'We zijn er uitgestuurd' zegt ze dan. De conciërge kijkt haar glimlachend aan. 'Dat weet ik.' Zegt hij terug. Ik moet ook lachen doordat ze helemaal niet door had waar we het net over hadden. 'Jullie mogen na school je komen melden en dan moeten jullie de hele aula vegen. Ik zie het namelijk voor deze keer door de vingers omdat het voor jou de eerste keer is en daarom heb jij heel veel geluk jongeman.' Zegt hij terwijl hij naar mij wijst. 'Is goed.' Zegt ze weer licht afwezig. Wat is er met haar? Ze heeft duidelijk iets aan haar hoofd, maar ik kan niet zeggen wat het is.

'We zijn er.' Zeg ik opgetogen terwijl ik met Lola weer naar de conciërge loop. De rest van de dag was snel voorbij gegaan en omdat we het laatste uur uitval hadden. 'Jullie zijn vroeg.' Zegt hij terwijl hij naar Lola kijkt. 'Uitval' zegt ze kortaf. Aan haar houding is niks veranderd, maar je ziet dat het moeilijker wordt om haar emoties te verbergen. 'Hier hebben jullie bezems en de prullenbakken mogen jullie legen in deze vuilnisbak.' Zegt hij en loopt dan weg. Beide pakken we een bezem en beginnen te vegen. Express veeg ik wat stof haar kant op waardoor ze snel een stap opzij zet. Ze kijkt me nep boos aan waardoor ik in de lach schiet. Zonder dat ik het door heb gooit ze een bananen schil mijn kant op. Snel probeer ik hem te ontwijken waardoor die alleen tegen mijn schouder aankomt. Nu is zij degene die aan het lachen is. Snel veeg ik de restjes van de banaan van mijn schouder af en loop met mijn bezem op haar af. Ik houd hem omhoog waardoor zij snel achteruit begint te lopen. 'Wat is hier aan de hand?' Hoor ik een harde stem zeggen waardoor de bezem op de grond valt. Ik zie dat Lola haar lach niet meer in kan houden terwijl de conciërge ons nog steeds afwachtend aankijkt. 'Weet je wat wegwezen jullie! Kom morgen maar om half 8 je maar melden!!' Zegt hij. 'Half 8?' Vraag ik sip. 'Half 8 ' zegt hij terug waarna hij de bezem voor mij opraapt en me seint dat we weg mogen gaan.

Oooh jongens ik voel toch wel een connectie hier!!!!! Maar gaat het goed komen??? Xxxx