Het laatste wat ik heb

Hoofdstuk 14

Pov. Lola

Ik loop de keuken in en ga aan de grote tafel zitten. Ik ga praten. Praten met mijn tante en oom. Praten over alles wat de laatste weken is gebeurt.

Ik hoor de voordeur opengaan en neem diep adem. Ik hoor de voetstappen steeds dichter bij komen terwijl mijn hart steeds sneller klopt. 'Oh je bent al thuis.' Zegt ze. Het is vrijdag de enige dag dat mijn oom eerder thuis is en dus de perfecte dag om erover te beginnen. 'We moeten praten' zeg ik. 'Ooh wat dan?' Vraagt mijn oom dan. Mijn tante kijkt me met een waarschuwende blik aan. 'Hier wil je even voor gaan zitten.' Zeg ik dan. Mijn oom gaat zitten, terwijl mijn tante stressend om haar heen kijkt. 'Geloof je mij?' Vraag ik dan. Voordat hij antwoord kan geven kijken we beide op van het harde geluid. 'Auu' schreeuwt mijn tante. 'Wat doe je?' Vraagt mijn oom bezorgd. De stukjes glas liggen overal over de grond en er is bloed al over haar handen. 'Ga-A-at het?' Stompelt hij terwijl hij haar handen voorzichtig vast pakt. 'Ja hoor lieverd, maar kunnen we wel even langs het ziekenhuis want volgensmij zit er glas in mijn hand?' Vraagt ze dan. 'Ja tuurlijk.' Zegt mijn oom terug. Ik rol met mijn ogen en sta dan op. 'Is het goed dat we later praten Lola?' 'Is goed hoor' zeg ik en loop dan richting de kelder.

Ik lig in mijn bed een beetje op mijn telefoon. Ik blijf maar berichtjes binnen krijgen van iedereen. Jesse, Billy en Fleur blijven me maar  bellen. Toch heb ik besloten dat ik het niet zo zal laten gaan als bij Jorin. En aangezien ik na het weekend gewoon weer met hun naar school moet ga ik sowieso Billy en Fleur bellen. Ik maak een groep aan via face-time en druk dan op bellen. Er wordt meteen opgenomen door beide, maar ze blijven stil. 'Sorry' begint Fleur. 'Ja het spijt mij ook.' Zegt Billy dan, 'maar hij wilde het je gewoon graag zelf vertellen snap je?' 'Het spijt mij ook.' Zeg ik dan 'ik had niet zo boos op jullie moeten worden. Jullie konden er ook niks aan doen.' 'Ja wel. We hadden het je gewoon moet vertellen.' Zegt Fleur dan. 'Ja inderdaad' zegt Billy. 'Dat hoor je te doen als vriendinnen.' 'Het is al goed Okay?' Zeg ik dan. 'Laten we dit achter ons laten.' 'Afgesproken' zeggen ze beide in koor waardoor ik moet lachen. 'Ga je morgen mee naar het feest van Levi?' Vraagt Billy dan ineens. 'Ja kom!!!' Schreeuwt Fleur, waardoor ik weer moet lachen. 'Ik weet het niet.' Zeg ik dan. 'Ach kom op dit wordt je eerste feest hier en de feesten van Levi en Jesse zijn de beste.' Zegt Billy die ook iets te enthousiast is. 'Ja maar dat is juist de reden waarom ik niet wil.' Zeg ik dan. 'Omdat hun feesten zo goed zijn?' 'Nee vanwege Levi en Jesse.' Zeg ik terug. 'Lola geloof me het spijt Jesse echt ik heb hem nog nooit zo gezien sinds klas 1.' Zegt Billy dan. 'Nou okay dan.' Zeg ik dan uiteindelijk. 'Yess' hoor ik door mij telefoon. 'Maar als ik dan weg wil gaan dan gaan we wel he?' 'Ja afgesproken.' Zeggen ze weer beide. 'Half 7 bij mij? Dan kunnen we samen klaar maken enzo.' Vraagt Billy. 'Ja is goed, tot dan!' Zeg ik. 'Tot dan.' Zegt ook Fleur. En dan hangen we alle drie op. Ik ga hier zoveel spijt van krijgen.

Volgende dag

Ik bel aan en meteen gaat de deur open. 'Heyy' gilt Billy. 'Heeyy' zeg ik terug en trek haar in een knuffel. We lopen naar boven waar Fleur al op ons zit te wachten. Ook zij begroet me enthousiast en dan gaan we samen ons klaar maken. Billy doet mijn make-up terwijl Fleur mijn haar doet. 'Wat bedoelde je eigenlijk met wat Jesse gister niet mocht door vertellen?' Vraagt Billy dan ineens. Even twijfel ik, maar dan besluit ik het hun toch te vertellen. 'Voordat ik hier kwam wonen had ik een vriendje en hij is toen vreemdgegaan met mijn beste vriendin' zeg ik met een zucht. 'Wat een lul' zegt Fleur dan, waardoor ik moet lachen. 'En toen kwam ik er achter dat mijn moeder kanker heeft en daarom woon ik dus nu bij mijn oom en tante.' Ga ik verder. Ze blijven beide stil en kijken me medelevend aan. Dat over mijn tante vertel ik maar niet en gelukkig vallen mijn blauwe plekken niet op waardoor ik gewoon een jurkje aan kan. 'Het spijt me heel erg Lola. Dat wist ik niet.' Zegt Billy zachtjes. 'Daar kan jij niks aan doen.' Zegt ik terug. 'En wat ik bijna was vergeten is dat ik er achter ben gekomen ben dat meneer Dijk mijn vader is.' 'Jeetje wat veel in zo'n korte tijd.' Zegt Fleur dan weer waarop ik alleen een knikje als antwoord geef. Ze beginnen me beide te knuffelen, waardoor er een traan over mijn wang rolt die ik meteen weg veeg. Niet zwak lijken Lola dat is slecht. Zou me moeder dan wel zeggen.

We rijden de parkeerplaats van Levi's huis op. Ook hij heeft een super groot huis net zoals Jesse. We stappen uit en lopen dan naar de voordeur. De harde muziek is al zeer goed te horen en ook de eerste mensen staan al buiten te zoenen. De deur gaat open en daar staat Levi.  'Ooh heey meiden' zegt hij al een beetje aangeschoten. Zijn blik glijdt over ons en blijft bij mij hangen hij krijgt meteen een glimlach op zijn gezicht. 'Jesse is heel blij dat je bent gekomen.' Zegt hij dan en loopt dan weer naar binnen. Wij lopen ook naar binnen en gooien onze jassen ergens in een hoek. Lola het komt allemaal goed, zeg ik in mezelf.

Sorry jongens voor zo'n kort en saai hoofdstuk maar hij moest wel even tussendoor dus vandaar, maar hier dus hoofdstuk 14 alweer!!!!