Het laatste wat ik heb

Hoofdstuk 35

Pov. Marcel
Snel trek ik mijn jas aan en ren richting de auto. Als ik er in zit trap ik meteen het gas in en rij ik de straat uit. Besef hoe erg een telefoontje je avond kan veranderen. Lola is eindelijk wakker. Het was Fleur die me belde, maar aan het geluid op de achtergrond te horen was ze niet alleen.

Ik scheur de parkeerplaats op en de auto komt tot stilstand. Snel stap ik uit en ren ik het ziekenhuis in. Ik wil meteen doorlopen alleen word ik ineens tegen gehouden door twee bewakers. 'Wat is er?' Vraag ik verward. 'We moeten iedereen controleren wie naar binnen en buiten gaat vanwege 2 ongenodigde gasten die we aan het zoeken zijn.' Zegt de ene bewaker. 'Ik kom om mijn dochter te zien die net wakker is uit haar coma.' Zeg ik terug. Ze kijken elkaar even aan voordat ze me door wijzen naar de balie.

'Voor wie komt u?' Vraagt de vrouw die druk bezig is met de computer voor haar. 'Lola Winter mijn dochter.' Zeg ik terug. Ze blijft naar het scherm kijken waarna ze uit eindelijk opkijkt. 'Heeft u toevallig iets van legitimatie bij zich waardoor u zich kan legitimeren?' Snel grijp ik naar mijn portemonnee en pak mijn id eruit. Ik geef het aan de vrouw en ze kijkt me verward aan. 'Niet de zelfde achternaam.' Zegt ze terug. 'Ik hoef mij zelf toch niet te verantwoorden? Gisteren kon ik nog gewoon naar binnen lopen.' Zeg ik nu al wat bozer. De vrouw kijkt me even onderzoekend aan, maar geeft me uiteindelijk toch een knikje. 'Loop maar door.'

Meteen vervolg ik mijn weg naar Lola's kamer waarna ik uiteindelijk voor de deur kom te staan. Ik klop zachtjes aan, maar open de deur meteen zonder een antwoord af te wachten. Als ik de kamer binnenkom zie ik Lola op het bed zitten en haar 3 vrienden erom heen. 'Goedenavond.' Zeg ik wanneer ik op een stoel ga zitten. 'Hallo.' Zeggen ze alle drie terug. Lola kijkt me even aan waarna ook zei besluit iets te zeggen. 'Hey'. 'Hoe voel je je?' Zeg ik terug. 'Prima.' Antwoord ze waarna ik de twee jongens tegenover me aankijk. 'Jongens wat is er met jullie gebeurt?' Vraag ik ze waarna ze beide hun gezicht proberen te bedekken. 'Niks hoor Meneer Dijk.' Zegt Levi. 'Alles onder controle.' Volgt Jesse daarna. Ik hoor Lola en Fleur naast me lachen maar ik vind er helemaal niks grappigs aan. 'Zijn jullie de twee jongens waar de beveiliging het over had? Ze zijn overal opzoek naar jullie.' Meteen veranderen hun lachende blikken, maar Lola vind het duidelijk wel heel leuk. 'Jongens ik wil dat jullie beide weggaan, jullie zien er ook stom dronken uit.' Zeg ik tegen de twee terwijl ik naar de deur wijs. 'Je mag dan wel onze docent zijn, maar zolang ik niet in u les ben hoef ik niet naar u te luisteren. Ik ben de afgelopen dagen hier elke minuut geweest en u heeft niet het recht om mij nu weg te sturen.' Roept Jesse nu boos. 'Ik ben er tot nu toe meer voor Lola geweest dan u in u hele leven.' Zijn woorden laten me voor een moment stil vallen waarna ik me snel bedenk. Er valt een stilte, maar voor ik iets kan zeggen komt er een dokter binnen. 'Goedenavond allemaal.' Zegt de dokter als die ons alle ziet zitten. Ook hij kijkt de beide jongens aan en ziet hoe erg ze eruit zien. 'Jongens ik zou jullie graag willen verzoeken het ziekenhuis te verlaten.' Zegt de dokter dan. 'Ik vertrek pas als Lola ook gaat.' Zegt hij terug. Lola kijkt het hele gebeuren toe zonder een woord te zeggen. 'Van mij mogen ze wel blijven hoor.' Zegt ze dan uiteindelijk. 'Dat mag niet mevrouw Winter. Ze zijn hier beide onder invloed en dat is ten strengste verboden.' Zegt de dokter dan weer. 'Jongens ga nou gewoon.' Dram ik nu. 'We hebben niks aan jullie.' Lola haar blik begint boos te staan, maar ze zegt geen woord. 'Haal de beveiliging maar.' Zeg ik uiteindelijk waarna de dokter de kamer verlaat. 'Wtf' schreeuwt Lola dan. 'Ze doen helemaal niks verkeerd.' 'Hou je rustig Lola niet overspannen.' Zeg ik terug.

Meteen komen de beveiligers binnen die de jongens proberen vast te pakken. Jesse verkoopt hem meteen een klap die de beveiliger duidelijk niet zag aankomen. 'Blijf van me af joh klootzak.' Zegt Jesse waarna hij hem nog een klap geeft. Ook Levi deelt heel wat klappen uit alleen hij houd zich stil. 'Jongens stop.' Roept Lola, maar er word niet naar geluisterd.

Even later komen er meer beveiligers de kamer binnen die de jongens naar buiten trekken. Even later is het weer stil in de kamer. 'Moest dat nou echt?' Vraagt Lola. Ik negeer haar vraag en kijk Fleur haar kant op die zich de hele tijd stil heeft gehouden. 'Ik wil niet meer dat jullie met hun omgaan.' Zeg ik. 'Wat? Dat kan jij niet voor ons bepalen.' Reageert Lola boos. 'Dat maakt mij niet uit ik heb het nu al gezegd.' Zeg ik terug. 'Nou daar je kan me de pot op.' Lacht ze enkel.