"No one is allowed to kiss you, hug you, touch you and stares at you except me, Scarlet Celine Flammia. I own you, and that means you are my property. You are mine. Only mine." Maximus Ethan Dietrich said with his deep, husky but very authoritative...
Thank you for waiting and for supporting my story, sweetie! 💛
— — —
S C A R L E T
Halos matumba ako sa kinakatayuan ko nang mabasa ko kung anong date ang nakasulat sa likod ng picture.
"B-Bakit ganun, Lauren? I-Ibigsabihin ba nun.. bampira rin ang p-parents ko?"
Nauutal na tanong ko sa kanya. Binalingan ko siya nang tingin, nakakunot rin ang kanyang noo.
"I d-don't know.. maybe we can ask the Head Mistress about it."
Tugon niya nang balingan niya rin ako nang tingin.
"Yeah, we should ask her. Siya lang ang makakasagot sa mga tanong ko. Let's go, bago pa tayo maabutan nila Andrea dito."
Sambit ko sa kanya, pumunta na ako sa pinto habang dala-dala ko ang picture at ang isang envelope na para letter.
Tinanguan niya ako at sabay kaming lumabas ng lumang opisina. Ngunit pagkalabas namin ay isang malawak na library ang bumungad samin. Parehas kaming nagulat dahil sa sobrang lawak ng library na nasa harapan naming dalawa.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sobrang dami ring mga shelves at mas lalo na ang mga libro na nakalagay sa bawat shelves.
"Woah.. ang ganda.."
Namamanghang sambit ni Lauren habang tinitignan ang buong paligid ng malaking library na ito.
Maganda naman kasi talaga, siguro kung ito parin ang ginagamit na library hanggang ngayon ay baka sisipagin akong mag-aral ng mag-aral. Pero bakit hindi na ito ang ginagamit? Sayang naman kung masisira lang lahat 'to kasi hindi nagagamit.
"Tara na, Lauren! Kailangan na nating mapuntahan si Head Mistress, I really need to know the truth. Tsaka kailangan pa nating umisip ng plano kung paano natin mapipigilan si Monica, we must stop her bago pa niya mapatay ang lahat ng students."
Tinignan niya ako at tumango.
Agad kaming bumaba mula sa ikalawang palapag ng library at nagsimulang maglakad sa napakalawak rin na first floor nito.
Tingin kami nang tingin sa buong paligid, patuloy parin kaming namamangha dahil sa ganda nang lumang library. Pero wala na kaming oras para humanga lang ng humanga dito, may mas kailangan kaming pagtuunan ng pansin.. yun ay iligtas ang mga students at pigilan si Monica sa kung ano mang balak niyang gawin.
Pagkalabas namin ng lumang library ay dumiretso agad kami sa likod ng mga buildings, para na rin hindi kami mahagip ng mga cctv cameras at para na rin hindi kami nang mga tauhan ni Monica.
