kabanata 61

2K 39 1
                                    

Mikoy's POV


"I'll just inform you kung kailan siya magigising. For now, have some rest, Mr. Ford. Aalagaan mo pa ang pinsan ko." masaya kong sinabi sa kanya.

Nang makalabas ako ng kwarto, agad ko namang pinuntahan ng isa pang pasyente na na-operahan ko kagabi. And she's also in a critical condition.

"Doc, doc!" I saw a familiar face. And it is Mr. Torres. He could be the patient's father. So, the patient is... Gail Torres, again.

"How's my daughter?" tanong niya.

That patient needs to have blood tranfusion. "Mr., Kailangang masalinan ng dugo ang pasyente. And it has to be match with her blood type."

"I-I'm her father. S-sige, I will stand as donor. Doc, Can we do it now?" tanong niya. And I nod.

"Please, follow me sir." kaagad naman niya akong sinundan papuntang lab.

Inaamin ko, hindi maganda ang kondisyon ng pasyente. Nahirapan nga ako sa paggamot kay Ayang. But it is God's miracle. Dahil agad na nag respond ang katawan niya, even if napakalakas ng impact no'n sa kanyang katawan.

And for this patient, hindi ko alam kung magiging maayos ba ang pasyenteng ito.

Kumuha ako ng sample, from his blood. At kaagad na nagsagawa ng tests sa lab. I already got a blood sample from the patient, but this made me shocked.

Hindi sila match.

Hindi pa ako nagkamali pagdating sa bagay na ito. And as how this Mr. acts, he's her father. But their blood doesnt match. Hindi ba talaga match? O ako ang nagkamali?

Kaya naman, inulit ko ang test. It needs to be matched. Dahil kung hindi, liliit ang chance na mabuhay ang pasyente.

I did another test, and another one. Pero sa ilang beses na inulit ko iyon, still, its the same. Hindi talaga sila match.

I have to tell this to Mr. Torres.

Nang lumabas ako ng lab, I saw a woman. I didnt know kung ano ang pakay niya at nandito siya.

"Ikaw ba ang doktor na umasikaso sa anak ko--- pamangkin ko?" tanong niya.

She seems like nervous. Nanginginig ang mga labi niya nang itanong niya ito sa akin. Pero, hindi ko na lang iyon pinansin.

"I am. May maitutulong ho ba ako?"

"Meron. And you are the only one that can help me. Please, do something for me."

"What is it?"

"I-i'm Gail's mother." she's what? Gail Torres' mother?

Hindi ako nakapagsalita kaagad. Why would she say this? Akala ko ba, pamangkin niya ang pasyente?

"Doc, you need to help me. You really need to help me... Please, replace my brother's blood with mine. And I want you to do it now."

I have no idea. But I did what she said. Pero habang ginagawa ko ang test, nanggugulo pa rin ang mga sinabi niya sa akin kanina. She's her mother. Paano nangyari yon?

And why am I even think about this thing? Ni hindi ko sila kaano-ano.

Ilang sandali pa matapos kong isagawa ang pagsusuri ay lumabas na ang resulta. And their blood matched. Dahil sa pagtataka, I did DNA test and its ninety-nine percent.

She's her mother.

Lumabas ako ng lab na nagtataka at nalilito. And I saw her, still standing there, sa labas ng lab.

Nang nakita niya ako ay naglalabas siya ng cheke. "I know its positive." salubong niya sa akin. " Dont tell Mr. Torres about that, and 10 million will be yours for exchange."

Why? Bakit binabayaran niya ako? Wala akong ideya kung bakit siya nagbabayad ng ganyan kalaking halaga ng pero. But even if it is a large amount of money, hindi ko pa rin tinanggap ang cheke.

"Sorry, maam. But I serve for people. Not for money. I can do what you want me to do, but I dont like being bribed."

Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya. I dont even know if what is her name. Pero, isa lang ang masisigurado ko...

Hindi ko dudungisan ng suhol ang pinaghirapan ko sa loob ng maraming taon.

"Fine. Madali ka naman palang kausap." I heard she said. "If you dont like this amount, then I'll make sure that this will be your last job in this hospital."

Last job? Anong ibig niyang sabihin?

"Doc! Doc..." I saw Mr. Torres. Papunta na siya rito. "Ano na ang resulta?" tanong niya.

Agad naman akong lumapit kay Mr. Torres, and i whispered, "Sir, we need to talk in my office. You need to do something."

Hindi siya nagtaka. He only nod and followed me, papuntang office.

At nang makarating kami roon, I offered him a seat, at kaagad na sinabi sa kanya ang nalalaman ko.

"Sir, to tell you honestly, hindi kayo match ng pasyente. And based on the DNA test, you are zero percent match."

Gulat ang nakita ko sa kanyang mukha. Hindi siya nakapagsalita kaagad. Kaya naman, hinayaan ko na lang.

"She's my daughter, doc. How did it happen? Baka nagkamali ka lang--"

"I already did the test thrice, sir. And it didnt matched. Hindi ko rin malaman kung bakit, but I wilo suggest you ask your relative about this. Your sister, maybe. Because, she matched with the parient."

I didnt know her name, but I know that he know, kung sino ang tinutukoy ko.

One Night LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon