Nocturne Academy: School For The Gifteds (PUBLISHED UNDER PSICOM)

21. Waves

IT felt like time slowed, yet everything was happening so fast. Napako ako sa kinatatayuan ko at hindi ako makapaniwala sa nakikita.

Aqua must be the Gods' favorite . . . she inherited Poseidon's gift and had the freaking leviathan as her familiar!

Akala ko ay sina Helix at Alvis na ang pinakamasuwerte dahil sa familiar nila pero mali ako. Ang halimaw ng dagat . . . ang tagasira ng mga barko . . .

A traveler's greatest nightmare.

The monster of the sea is staring right at us. For Pete's sake, hindi maikukumpara ang dalampasigan na ito sa laki niya. Pare-parehong napako sa kinatatayuan nila at walang-tigil ngayon sa panginginig si Celes at ang mga kasamahaan niya. Kahit ako rin naman ay hindi ko mapigilang manginig.

Ang mga tingin namin ay nasa iisang direksiyon lang. Patuloy sa pagwawala ang karagatan at ang kalangitan . . . This is the reason why Aqua is one of the crowns and is called the queen.

"Wipe them out, Tsunami," malamig na sambit ni Aqua.

Isang matinis na tinig ang inilabas ng leviathan, dahilan ng pagtakip namin sa aming mga tainga. Kasabay nito ang pag-angat ng isang alon na papunta sa pampang. Namilog ang mga mata ko nang nagsimula na itong lumaki nang lumaki.

Sh*t, madadamay kami!

"Cleofa!" rinig kong tawag sa akin.

Mabilis akong napatingin sa puwesto nina Risca nang tawagin niya 'ko. Agad kong naintindihan ang gusto niyang ipahiwatig nang magtama ang mga mata namin. Hindi ako nagdalawang-isip pa at mabilis akong tumakbo papunta sa posisyon nila.

I rushed toward them without even glancing at the huge wave coming. Saktong pagdating sa puwesto nila ay ang pagtama ng alon sa amin. Agad itong hinarangan ni Risca kaya hindi kami natamaan.

Using her gift, she opened a part of the wave by controlling the water, dahilan para dumaan lang ito sa amin.

Hindi agad naproseso nina Celes at ng mga kasama niya ang nangyayari, dahilan kung bakit pare-pareho silang napako sa mga puwesto nila at tinamaan ng alon na dumating. Nang dumikit ang tubig sa mga balat nila ay kusa itong tumigas at naging yelo.

"H-Holy sh*t— " nakaawang ang bibig na sambit ni Helix.

Everything that the wave touched instantly froze. Naging yelo ang buong dalampasigan. Ilang minuto rin ang itinagal bago naging yelo ang buong pampang. Kasabay ng paghinahon ng dagat ay ang pagkawala ng malay ni Aqua.

"Aqua!"

Mabilis na kumilos ang mga kasama ko para lapitan siya. Si Alvis na nauuna sa amin ay mabilis siyang sinalo bago pa tuluyang bumagsak sa buhanginan. Nag-aalala kong tiningnan si Aqua at gumaan agad ang loob ko nang makitang mahimbing siyang nakatulog. Para siyang anghel dahil sa sobrang amo ng mukha niya habang natutulog.

"Summoning the great leviathan caused a huge amount of strength and power. Kaya siguro nawalan ng malay si Aqua," sambit ni Risca habang nakatingin sa babaeng walang-malay.

Napunta ang tingin niya sa grupo nina Celes na naging yelo ngayon. Halong paghanga at pagkatakot ang ipinapakita ng ekspresyon nila.

"Not even Hephaestus' fire can melt that ice. Ang kapangyarihan ng leviathan. Frozen breathe," dagdag niya.

Napalunok ako nang malalim. "B-Buhay pa ba sila?" marahang tanong ko. Napatay . . . kaya sila ni Aqua?

"Nah, depende na lang kay Aqua kung tutunawin niya ang yelo o mananatiling ganiyan 'yang mga 'yan," sagot sa akin ni Risca.

Nakahinga ako nang maluwag sa sinabi niya. Muling napunta ang tingin ko sa mga katawang nasa loob ng naglalakihang mga yelo. Kahit masama ang ginawa nila ay parang hindi naman sapat 'yon para tapusin ang buhay nila.