Black Blood

305 33 3
                                    

Emma's P.O.V.

Na een lange tijd gerend te hebben komt de stalen, verlaten stad steeds dichterbij. Mijn adem is gejaagd, mijn hartslag is hoog, mijn spieren zijn gespannen.
De zanderige weg is vervangen door een geasfalteerde weg. De wind suist door mijn oren, adrenaline en angst gieren door mijn lichaam.
Dan zijn we er. Ik kijk op naar de hoge gebouwen, ze zoeven langs ons heen. De helft van de gebouwen is ingestort, af en toe zie je wat vlammen. De stad is voor het grootste deel verwoest.
Ik slik.
James remt langzaam af. 'Wat nu?' Vraagt hij. Ik kom even tot adem en adem rustig uit voordat ik iets zeg. 'We moeten op een hoog gebouw zien te komen, het hoogste gebouw van de stad. Daar hebben we uitzicht.' Zeg ik. James knikt. We kijken om ons heen, terwijl de wind langs ons suist en stukken zwart en grijs as rond ons blaast.
'DAAR!' Zegt James en wijst naar een enorme flat in de verte. 'Ziet er niet erg stabiel meer uit.' Zeg ik. Het gebouw zit vol zwarte "vlekken" en hier en daar zijn oranje stipjes te zien, dat moet wel vuur zijn. 'Precies! Daar zullen de Blackdeathers ons niet verwachten.' Zegt James. 'Je hebt gelijk.' Zeg ik. James knikt en maakt aanstalten om weer verder te rennen. Ik haal een diepe hap lucht en ren James achterna.
Plots struikelt James over de bumper van een auto. 'James!' Zeg ik en rem zo gauw mogelijk als ik kan af. 'James? Alles oke?' Vraag ik. James krabbelt overeind en staat op tegenover me. Zijn ogen worden groot.
'E-Em, achter je.'. Ik bekijk heel kort zijn gezicht, bang, geschrokken, paniek. Ik draai mijn hoofd in een ruk om. Twee Blackdeathers ontbloten hun ijzeren gebit. 'RENNEN!' Schreeuwt James, grijpt mijn hand en we beginnen op ons hardst te rennen. Maar na een paar meter komt James weer tot stilstand. Voor ons staat er ook eentje. 'Wat nu?' Vraagt James hardop af, met een trillende stem. Ingesloten. Ik kijk naar links, een flatgebouw.
Dan kijk ik naar James' zwaard, weer naar het gebouw, en weer naar James zwaard. 'James grijp je zwaard!' Sis ik. Hij grijpt zijn zwaard. 'Ik kan niet tegen drie van die Blackdeathers op!' Zegt James, snel ademend. De Blackdeathers komen steeds sneller steeds dichterbij. 'Dat hoeft ook nog niet!' Ik grijp James' hand en ren als een gek richting het flatgebouw. (Dit is niet het hoge flatgebouw trouwens.)
'Sla het raam stuk!' Schreeuw ik naar James. Ik knijp mijn ogen kort fijn tot ik glasgerinkel hoor. We rennen door het kapotte raam naar binnen. Er gaat een alarm binnen af.
Ik hoor het glas onder mijn voeten kraken. 'En nu?' Vraagt James. 'Naar boven rennen!' Roep ik. Ik hoor de Blackdeathers achter ons grommen. 'IK ZIE GEEN TRAP!' Schreeuwt James. Are you kidding me? Een gebouw zonder trap. 'De lift!' Zeg ik.
We rennen naar de muur met twee liftdeuren erin. Ik druk alle knopjes in. 'Kom snel, kom alsjeblieft snel!' Fluister ik. En alsof de lift me kan horen komt de lift ook vrijwel meteen. De liftdeur van de linkerlift gaat met een "ping!" Open. James sleurt me naar binnen, drukt op ongeveer alle knopjes, van 0 tot 14. En drukt daarna honderd keer op het >< knopje. De Blackdeathers komen woedend aangerend. De een steekt zijn vinger nog door de gleuf, maar te laat voor hem, de deur sluit.
Een heerlijke stilte breekt aan, op ons gehijg na. Het geluid van de lift die omhoog gaat is kalmerend.
James kijkt me aan. 'Wat er ook gaat gebeuren, ik blijf van je houden.' Ik zucht en knik. 'Ik ook van jou, voor altijd.'
"Ping!"
'Come on!' We rennen de lift uit en rennen de verlaten gangen door. We springen over het puin. We bukken voor uitstekende planken. 'ACHTER ONS!' Schreeuw ik. De drie Blackdeathers rennen weer achter ons aan. Ze moeten de andere lift gebruikt moeten hebben.
De gang loopt dood. James pakt zijn zwaard en zwaait voor zich uit met het ding om de Blackdeathers op afstand te houden. Ik kijk om me heen. Nu de drie Blackdeaters hun aandacht niet op mij vestigen, kijk ik omhoog. Aan het plafond hangt een enorme glazen kroonluchter. Ik pak een pijl en span mijn boog. Ik richt op het touw van de kroonluchter en schiet. 'James!' Roep ik. Op tijd springt hij weg. Met een hard geluid stort de kroonluchter neer. Twee Blackdeathers liggen, buiten bewustzijn, gevangen door de grote kroonluchter op de grond. Maar waar is die andere Blackdeather? Ik slaak een kreet als ik hem achter me zie staan. Er is geen tijd om nu nog mijn pijl te pakken...
Ik knijp mijn ogen dicht als de Blackdeather met gebalde vuist klaar staat om me te slaan.
Ik hoor een vies geluid.
Ik open één oog. 'Wegwezen Em, ze komen zo bij bewustzijn!' Zegt James en pakt mijn arm.
Ik zie hoe het zwaard van James in de borstkas van de derde Blackdeather zit. Zwart bloed vult de grond.
We rennen gauw weg van de kamer.
'M'n zwaard!!!' Zegt James. Hij veegt in zijn gezicht. 'Snel!' Zeg ik. 'Komt goed.' Glimlacht hij en rent terug.
Maar na een halve minuut is hij nog niet terug. Ik hoor een afgrijselijke schreeuw. Mijn ogen worden groot.

😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😱😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨😨
Oei!
CLIFFHANGER!
Wat gaat er nu gebeuren?
Een beetje een hoofdstukje vol geschreeuw en blooooood. 👻
Ook wel eens leuk voor de verandering!
BESEF JE DAT LIONHEART BIJNA TEN EINDE IS!!!!!!
En dan? I don't know! Ik wil en fanfiction gaan maken... En ik heb ook best wat ideeën voor een heel nieuw fantasieverhaal...

Als jullie nog ideeën hebben voor een nieuw boek, over het volgende hoofdstuk, over het einde van Lionheart 2...
IK WIL ALLE IDEEEN HOREN!!!!!
Dus comment wat jouw ideeën zijn, of tips, want ik ga jullie toch niet uitlachen because I love you!

Dankje voor 19K reads en heb een leuke dag ❤♥

Xxxlauwdepauw😻

PS. M'n broertje heeft een nieuwe dwerghamster: Snow. Aaaaaaahw.

Lionheart 2 - secretsDove le storie prendono vita. Scoprilo ora