Lionheart 2 - secrets

Sneeuw en uitleg

Emma's P.O.V.

Het begint donker te worden, ik heb mijn tranen opgehuild. Alleen Skye is bezorgd langs komen lopen terwijl ze mijn naam riep.

Ik wil niemand meer onder ogen komen, ik heb me stom gedragen, James heeft gelijk. Ik snap waarom hij me in de flat niet geholpen heeft, ik ben gewoon een stom kind dat alleen aan zichzelf denkt. Ik zucht nog eens en kijk uit het raam, de Blackdeathers mogen me doden, ik heb niks te verliezen.

Dan besef ik dat ik niet kan blijven zuchten, steunen en piekeren. Ik kan niet eeuwig in dit lokaal blijven zitten tot ik me laat pakken door de Blackdeathers. Mensen hebben me nodig, Skye, Twan, Louis, Brent, noem maar op. Ik kan blijven zeggen dat ik stom geweest ben, dat ik het liefst dood zou neervallen omdat er zoveel gedoe is. Maar ik kan beter opstaan en helpen, tot ik erbij neerval. Ik moet naar James!

James' P.O.V.

Nog steeds zit ik met handen in mijn haar naar buiten te staren. Het maakt me even niet uit hoe ongerust iedereen is omdat ik al lang weg ben. Ik ben stom geweest, ik had het Emma moeten vertellen. Plots wordt er op de deur geklopt.

Emma's P.O.V.

Ik loop naar de bovenste verdieping, waarom weet ik niet maar ik heb het gevoel dat James daar zit, net als in de flat bovenin.

Ik hoor gestommel en geschreeuw, ik begin harder te lopen. Uiteindelijk ren ik de trappen op en de gangen door. Het geschreeuw wordt steeds harder, net als het gestommel. In deze gang staat er maar één deur open, de laatste van de gang. Lokaal 413. Ik kijk door het raam. Ineens schiet er een eng gezicht naar boven, ik slaak een kreet. Ik ren naar binnen. Daar staat James, verandert in een Lionhearter, tegenover een Blackdeather. Plots grijpt James naar zijn hart en hij valt op zijn knieën, ik zie hoe er een bloedvlek ontstaat op zijn grijze hemd. Er laait woede op. De Blackdeather komt grijnzend op me af gerend. Ik pak gauw de aanwijsstok van het bord en zwaai om me heen. De Blackdeather deinst achteruit. Plots voel ik hoe ik verander even voel ik me zwak en vlak daarna zo sterk als een... Leeuw. Eindelijk komt de Lionheart kracht op het goede moment! Ik sla mijn klauwen uit en maak een grommend geluid. Ik kijk in de inktzwarte ogen van de Blackdeather. Dan sla ik met mijn klauw naast zijn gezicht. Naast. Ik zie een fel licht op me af komen. Gauw buk ik. Het slaat achter me, in de muur, in. Het is een enorm gat.

Bang kijk ik naar James, hij kijkt ook net op, bang en hulpeloos. Ik hoor hoe de Blackdeather op me af komt rennen, ik spring op een tafel en zet me vanaf daar af.

Ik spring over hem heen en geef hem van achteren een trap, hij valt naar voren. Ik sla mijn klauwen in zijn rug. Geen beweging. Het blijft een paar seconden stil. Voorzichtig voel ik aan zijn pols. Geen hartslag.

James komt naast me staan en slaat plots een arm om me heen, ik druk mijn hoofd tegen hem aan terwijl we naar de Blackdeather kijken.

'Maar hoe?' Fluister ik. 'Hoe kon hij ons vinden?'. James pakt mijn hand en neemt me mee naar het raam. Hij laat mijn hand los en opent het raam, ik merk hoe hoog we zitten.

Hij pakt mijn hand weer stevig vast. Ik zie dat het sneeuwt. Hij zwaait zijn twee benen over de rand en gaat dan op de vensterbank zitten. 'Is dit veilig?' Vraag ik en kijk met mijn hoofd uit het raam.

Domme vraag, hoe kan ik dit nog eng vinden terwijl ik zojuist een dodelijk wezen verslagen heb?

'Nee, het is totaal niet veilig.' 'Maar ik zal je opvangen als je valt.' Zegt James met een glimlach. Ik glimlach terug, het gaat vanzelf.

Nu bungelen mijn benen ook uit het raam terwijl de koude sneeuw rustig naar beneden dwarrelt.

'James het spijt me zo, ik wil helemaal geen ruzie met je.' Begin ik dan terwijl ik nog steeds zijn hand vast heb. 'Nee. Ik ben stom geweest, ik had het je moeten vertellen.' Zegt James en kijkt me recht in mijn ogen. 'Wat had je moeten vertellen? Je hebt gelijk ik heb iedereen verra-' 'Ssst, Emma geloof me je hebt niemand verraden. Je verraad iemand als je iets met opzet doet, en jij zou dat nooit doen.' Zegt hij met zijn vinger op zijn lip. 'Maar, ik kan het mezelf gewoon niet vergeven, ik ben dom geweest door naar Sauron te luisteren.' Zeg ik en laat zijn hand los.

James schudt zijn hoofd en kijkt met een verwarde blik op zijn gezicht. 'Nee, nee, ik had moeten vertellen wie ik was maar ik kon het niet.' Zegt James. Het maakt het allemaal onduidelijker voor me, waarom kon hij het niet vertellen?

'Maar wat bedoel je allemaal, waardoor kon je niet zeggen wie je was?' Vraag ik.

'Door dit.' James stroopt zijn broekspijp op en er komt een ijzeren band tevoorschijn.

'Wat is dat?' Vraag ik.

'De Blackdeathers hebben het om mijn enkel gedaan, het zorgt dat ze mij een soort van kunnen hypnotiseren.'

'Dus daarom kon je niet zeggen wie je was.' Vraag ik voor duidelijkheid.

James knikt en staart naar de ijzeren band. 'Ze kunnen er nog veel meer mee. Zoals me opsporen enzo'

'Maar hoe kan je nu met me praten dan?' Vraag ik. 'Ik bedoel, zonder dat je gehypnotiseerd wordt?'

'Die Blackdeathers zijn slim, maar ze hebben er niet aan gedacht dat ik als 'speciale' de band tijdelijk uit kan uitschakelen.''

'Maar ik heb slecht nieuws, nu deze Blackdeather me gevonden heeft ben ik bang dat hij het weer doet.' Vervolgt hij.

Ik staar naar de donkere lucht.

'Kunnen we hem dan niet gewoon weer tijdelijk uitzetten?' Bedenk ik me ineens.

'Ja, maar dan ben ik wel één dag of twee dagen doodmoe en kan ik niet uit bed komen.' Zegt James. 'Maar je hebt gelijk, we kunnen niet weer vluchten, door mijn hypnose-band.'

😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮

Heeeey liefste beste aardigste Fanhearters!

HELP!!! Ik zit weer eens in een -geen inspiratie hebben- bui. Heeft iemand leuke ideeen? Mag alles zijn!!! Straks zit ik vast met schrijven en dat doe ik jullie niet aan!

Pleaseeee comment!!! 🙏🙏🙏

Xjes Lauwdepauw🐱