James?

955 51 8
                                    

De tas schuurt langs mijn schouders wat voor pijnlijke steken in mijn ruggengraat, die al pijnlijk genoeg was, en in mijn schouders en nek zorgt. We lopen in snel tempo, al zo'n tien minuten lang. Ik kijk om me heen, we lopen langs oude kapotte en verlaten gebouwen. Ik voel me hier niet op mijn gemak, in een verlaten stad in het donker met iemand die ik pas een kwartier ken. Mijn adem zie ik als wolkjes in de koude donkere lucht, soms worden ze verlicht door een grote flits waardoor ik nog harder ga lopen. Ik doe hard mijn best om Luke bij te kunnen houden.
Nog een kwartier later stopt Luke voor een grote flat met geschat iets van 20 verdiepingen, in sommige ramen is het glas kapotgeslagen.
'Kan ik je vertrouwen?' Vraagt Luke Ik knik en staar naar mijn handen. Luke kijkt me wantrouwend aan maar drukt toch op één van de tien bellen. 'Wachtwoord?' Hoor ik door een luidspreker. 'Traehherfstbladeren.' Zegt Luke. 'Wij doen open!' Zegt de luidspreker. 'Wacht!' Zegt Luke gauw. 'Ik heb iemand meegebracht, ze is niet gevaarlijk volgens mij.' Vervolgt Luke. 'Dan is het goed, als ze maar eten mee heeft natuurlijk.' Lacht de luidspreker.
Nam Luke me alleen maar mee voor eten? 'Hé, als jullie me gaan gebruiken voor eten dan-' 'We hebben je gered, kom nou maar mee.' Onderbreekt Luke me en duwt me in mijn rug zodat ik bijna de flat binnenval. 'Welkom in dit paradijs, de meeste mensen zitten in de woonkamer, laat jezelf maar even zien ik ben naar mijn eigen kamer.' Zegt Luke, en als ik me naar hem omdraai is hij al weer weg. Ik zie meteen waar de woonkamer is en loop voorzichtig de kamer binnen.
Ik zie best wat mensen, vier zitten er aan een tafel te kaarten, drie staan wat te praten en twee mensen staan in de keuken uitgebreid te kussen.
Ik slik even en schuif met mijn voeten over de grond. 'Hey...' zegt een jongen met bruin haar, 'EEN NIEUWELING!' roept hij vervolgens. Ze kijken bijna allemaal tegelijk op. De drie die staan te praten kijken kort verrast maar dan weer normaal. Ik zwaai even en zeg:'Hoi, ik ben nieuw.' Dat klonk echt hulpeloos... Ze gaan weer verder waarmee ze bezig waren. 'Ik stel ze wel even voor.' Zegt de jongen met bruin haar. 'Dit is Nick,' hij wijst naar een jongen met blond/wit haar, hij lijkt erg op Tijs. 'Dat is Mike. En dat is Michael' Twee gespierde jongens die ik nergens van ken. 'Die jongen, met bruin- rood haar heet Seven, die daar met zwart haar heet Troy en die met bruin-zwart haar heet Matt.' Vertelt hij. 'Boven is Elena.' Vervolgt hij.
Seven lijkt best op Twan, Troy op Huib en Matt op Thijmen, de naam Elena lijkt net op Serena als ik er zo over nadenk.
'En die twee daar zijn Gloria en Jordan.' Gloria! Dé Gloria, ik hoop toch echt van niet! Maar ze lijkt sprekend op dé Gloria, ze kijkt me kort bitchie aan maar gaat dan verder waarmee ze bezig was: kussen. Verder heb ik die Jordan nog nooit eerder gezien.
'En ik ben James!' Glimlacht de jongen met bruin haar. James! Ik kijk hem van top tot teen aan, hij heeft bruin haar, en groen/gele ogen de echte James heeft bruin/gele ogen. En ook een beetje een ander gezicht maar toch... Zou dit dé James zijn? Is er nog hoop? James kijkt mij ook verbaasd aan. 'Hey maat, jij bent.' Lacht Mike en stoot James zo hard aan dat hij bijna omver valt. 'Ja ja.' Zegt hij en kijkt gauw naar zijn kaarten. 'Weetjewat, ik help ehm...-' 'Ik heet Emma.' Help ik James. 'Ja ik help Emma wel met een kamertje vinden, be right back.' Zegt James en staat op, ik glimlach. Hij wilt mijn tas oppakken maar ik houd hem tegen en pak zelf mijn tas op. Hij kijkt even vragend naar me maar haalt gelukkig zijn schouders op. 'Zo, Emma. Zal ik laten zien waar alles is?' Vraagt James. Ik knik en kan mijn glimlach niet onderdrukken. Het is een rare situatie dat we in Heartland met elkaar zijn, in love dus, maar nu mag het niet! We lopen eerst naar beneden.
'Dit is het "ondergrondse" zwembad' vertelt James en wijst naar een groot, maar wel viezig, zwembad. 'Het is hier natuurlijk niet de beste kwaliteit, maar het is te doen!' Lacht James. We lopen weer terug naar de begane grond, waar de geïmproviseerde keuken staat, en de woonkamer met een bank en televisie.
'Geen liften gebruiken, die zijn hier nogal... Gevaarlijk zeg maar.' Zegt James en we lopen de eerste paar trappen op. Op de eerste twee verdiepingen woont niemand want daar lekt water en is het rot. Op de derde verdieping slapen Gloria en Jordan, ik hoef daar verder niet te kijken.
'Deze hele verdieping is leeg, je mag één kamer uitkiezen de rest moet leeg blijven voor andere nieuwkomers.' Zegt James als we op de zevende verdieping zijn. Hij trekt me een kamer in, ongeveer vijf bij zeven meter groot, met een kapotte ruit. James krabt achter zijn hoofd. 'Je moet het nog wel effe opknappen, maar op de bovenste verdieping is een zolder met zoveel spullen, daarmee kan je een hele villa inrichten.' Zegt James en glimlacht naar me. Ik glimlach zonder ik er iets aan kan doen terug. 'Wie wonen hier nog meer, eigenlijk?' Vraag ik. 'Eens even kijken,' Zegt James en denkt hardop na: 'Iedereen die je net zag natuurlijk. En ik woon op de achtste verdieping,' Eentje hoger dan mijn verdieping, ik glimlach, 'en verder woont Luke helemaal bovenin, de kamer naast de zolder. Een raar typetje is hij hoor, alleen bij het eten zien we hem. Hij heeft ruzie met mijn maat Nick en tja...' Zegt James en haalt zijn schouders op. 'Een raar type, maar goed... Jij red jezelf wel he?' Vraagt James en glimlacht snel even. 'Ja, ik haal zelf wel spullen.' Zeg ik. 'Ohja, kan je mijn muts beneden aan de kapstok hangen?' Vraag ik gauw en trek mijn doorweekte zwarte muts af zodat mijn haar met highlights over mijn schouders naar beneden valt. James kijkt me geschrokken aan maar vermant zich gauw en grijnst dan. 'Natuurlijk.'

🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢🏢
Hooooi lieve lezers! Toch nog een hoofdstuk om fijn het weekend in te gaan :)
Hope you like it!
Comment (hou ik het meeste van!) vote (natuurlijk ook helemaal niet te vergeten) en tips zijn welkom :D

Kusjes Laura

Lionheart 2 - secretsWhere stories live. Discover now