Lionheart 2 - secrets

Love

'OPSTAAN, OPSTAAN!' Hoor ik iemand schreeuwen door een luidspreker. Ik schrik wakker en merk dat ik vergeten ben om gisteren mijn pyjama aan te doen, maar ach dit zit toch lekker... Zou er iets ernstigs aan de hand zijn? Ik stap in mijn schoenen en loop met een snelle pas de deur uit. Ik ren de trappen af en loop de woonkamer in. Iedereen behalve Luke en Nick zit op de bank met een bord pizza en kijkt me raar aan. Ik zet een scheve glimlach op en loop de keuken in, daar is een klok, het is al half tien 's ochtends. Nick staat in de keuken en wenkt me, hij stopt met een spiegelei maken en trekt me de voorraadkast in. 'Nick?' Sis ik, ik bedoel hij lijkt erg op Tijs maar hij hoeft me niet perse een kast in te trekken! Nick kijkt om zich heen, alsof er hier in dit benauwde kastje andere mensen zouden zijn?! Hij frummelt in zijn zak en haalt er een geel plakbriefje uit met de tekst:

Ik ben het! Tijs, uit Heartland, knik als je Emma uit Heartland bent!

Ik glimlach en knik. Hij glimlacht terug, ik ben ontzettend blij! Eindelijk iemand die ik kan vertrouwen, naast James, in de buurt. Ik geef hem een knuffel, maar net op dat moment gaat de deur open. James kijkt van Nick naar mij, zijn mond valt open. Ik stamel wat onverstaanbaars, gelukkig komt Nick me te hulp:' Sorry, we botsen tegen elkaar, ik moest zout hebben voor het ei en Emma peper.' James knikt en zijn gezicht klaart gelukkig op. 'Is goed, mag ik dan ook een stukje ei mee-eten?' Vraagt hij. 'Tuurlijk.' Zeg ik meteen en kijk hem lief aan. 'Thanks babe!' Zegt hij. Babe? James weet dat ik niet van dat woord houd, hij irriteert me omdat hij jaloers is, oké ik begrijp hem!

Na het ontbijt merk ik dat ik het eten erg nodig had, ik voel me weer veel fitter.

Ik loop naar het raam en ga op de stoffige vensterbank zitten. Er loopt niemand over straat, het is leeg, om bang van te worden. Ik hoor af en toe nog hard gedonder, maar het is licht buiten zodat je de flitsen niet goed kan zien. Ineens voel ik iemand naast me komen zitten, James. Ik glimlach naar hem, hij glimlacht en kijkt dan ook naar buiten. 'Mis je thuis?' Vraagt James en kijkt nog steeds uit het raam. Eigenlijk wil ik het er niet over hebben, maar ik antwoord toch. 'Ja, jij?' Vraag ik. Ik zie hem vanuit mijn ooghoek knikken. 'We wachten gewoon tot alles over is en dan bouwen alles weer op.' Zegt James en ik voel hoe hij een ontsnapte traan wegveegt bij me. Bijna begin ik te vertellen over Heartland, dat daar ook weer alles opgebouwd wordt, maar ik durf het niet aan. Snel denk ik aan iets anders. 'Komen hier nog meer mensen in wonen?' Vraag ik. 'Ja, iedereen is welkom, ik weet hoe het voelt om geen thuis te hebben.' Antwoord James en kijkt me aan. 'Heb jij geen thuis?' Vraag ik en kijk hem met medelijden aan. 'Vorig jaar is mijn huis afgebrand, alles was weg.' Vertelt hij en kijkt naar de grond. 'Jeetje, wat erg voor je.' Zeg ik en leg mijn hand op de zijne. James knikt en zucht. 'Maar hier is het ook niet verkeerd hoor!' 'Dat is waar.' Zeg ik. 'Heb jij trouwens nog bruikbare spullen meegenomen, misschien avondeten?' Vraagt James. 'Ja, heel misschien zelfs genoeg voor drie daagjes.' Antwoord ik. James vrolijkt weer wat op, gelukkig. Ik wil hem niet verdrietig zien!

De avond valt en vandaag was het een rustige dag, Luke en Elena heb ik de hele dag nog niet gezien en Nick was spoorloos verdwenen na vanochtend. 'Emma heeft pasta meegenomen!' Roept James blij naar iedereen. Iedereen kijkt blij naar me, alleen omdat ik eten heb waarschijnlijk. Ik giet wat water in een roestig pannetje en als het kookt begin ik het pasta er doorheen te roeren, ineens voel ik een hand op de mijne. James staat achter me. Ik glimlach naar hem en samen roeren we veel te lang in de pan. Mijn glimlach verdwijnt als Luke binnenkomt lopen. Hij kijkt jaloers mijn kant op. Als we met iedereen voor de televisie zitten zie ik James naar Luke lachen, spottend, niet aardig. Luke loopt naar de keuken, zet zijn bord met een klap neer en loopt de trappen op naar boven. 'Ik ga wel naar hem toe.' Stel ik voor, ik wil weglopen maar James pakt me stevig vast. 'Laat hem maar. Die jongen moet alleen zijn.' Ik knik, James heeft gelijk, en eet weer verder van mijn eten.

Na twee uur nog steeds televisie kijkend vind ik het te saai worden en besluit naar mijn kamer te gaan. De helft van de mensen beneden is ook al weg.

Ik loop de eindeloze trappen omhoog, en doe het licht van mijn kamer aan. 'JAMES!' Gil ik als ik James ineens in mijn kamer zie staan. 'Wat the ? Wat doe jij hier?' Vraag ik nog half in shock. 'Rustig Em, het spijt me.' Zegt James en kijkt me schuldig aan. 'Maar wat deed je i-' Voor ik mijn zin kan afmaken begint hij me te kussen. Ik zucht binnensmond maar houdt James niet tegen. Het gevoel van verliefdheid begint weer een beetje op gang te komen. Hij stopt en glimlacht liefjes naar me. Ik rol glimlachend met mijn ogen. 'Sorry Em.' Zegt hij. ''T is al goed, maar ik ga wel slapen.' Zeg ik. 'Oké, misschien lig ik vanacht onder je bed, dan weet je het alvast.' Grijnst James. 'No, I'm kidding!' Zegt hij gauw, geeft een handkus en loopt de deur uit. Glimlachend laat ik me op mijn bed ploffen en val met kleren aan in slaap.

😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘

Hiyaaaaaa liefste Fanhearters <3 !!!!lees dit hieronder!!!!

Morgen heb ik mijn balletvoorstelling, heeft iemand nog tips om te zorgen dat ik niet zo nerveus ben?! Pleaseeee?

En guys, ik zit samen met @xleeniex al heel lang te denken aan een meet up, maar we moeten geen project X ervan maken :/ naja, ik wil jullie echt een keer ontmoeten maar daar zitten risico's aan etc etc etc.

Have a nice weekend, met dit nieuwe leesvoer (wow ik typete eerst Keesvoer hahahahaha, en nu lach ik in mezelf, oki ik stop al!)

Xjes Lauwdepauw!

En bijna vergeten: gewoon 1ooo reads!!!! Wauw, nu al! Echt heeeel erg bedankt!!!!!!! 😘😍