Lionheart 2 - secrets

Fast

Even voor de duidelijkheid:
De groepen zijn:
Boos op Serena : Emma en James
Neutraal: Thijmen, Huib, Twan, Skye en Louis
Boos op Emma en James : Tijs, Gloria en Serena
Veel leesplezier!

Thijmen's P.O.V.

We lopen bergafwaarts, tijdens het lopen rapen we lange, stevige stokken op die we gaan gebruiken als wapens.
Ik buk en raap een kleine, stevige tak op, perfect voor een mes. Ik stop hem achterin mijn rugzak.
Huib loopt helemaal vooraan, met een bos takken onder zijn linkerarm geklemd. Zuchtend kijk ik naar hem. Ben ik verliefd op hem? Nee, dat kan niet, en al helemaal niet precies NU! Ik schud mijn hoofd en breek een tak van een boom af. Ik schud de spinnetjes en andere onderkruipsels er hardhandig af.
Het is trouwens middag en de zonnenstralen komen niet door de dikke donkere wolken. In de verte, in de stad, is duidelijk onweer zichtbaar. We zullen aan het einde de middag, de punten gaan snijden aan de takken en dan zijn we er helemaal klaar voor.
Plots voel ik een hand op mijn schouder. Het is Louis. Hij beweegt zijn wenkbrauwen op en neer. Ik kijk hem vragend aan. Hij wijst naar Huib, die nietsvermoedend takken opraapt en test hoe soepel ze zijn. Ik sla Louis' arm weg. Hij grijnst en maakt een hartje van zijn handen. Ik rol met mijn ogen en loop rood aan. 'Stop Louis, waar ben je mee bezig?' Vraag ik en kijk naar de grond. 'Dacht je dat ik het niet-' 'sssssst!' Sis ik tegen Louis. Louis gaat verder op een zachtere toon: 'Dacht je dat ik het niet doorhad tussen jullie twee soms?'. 'Nou, ehm...' Ik krab achter mijn oor. Weer gaan zijn wenkbrauwen op en neer. 'Stop eens met die wenkbrauwen!' Sis ik, maar grijns toch. 'Wel cute hoor, jullie passen bij elkaar!' Lacht Louis.
'Het is nog niet eens aan, en hij vindt mij toch niet leuk trouwens!' Zeg ik en buk om een takje op de rapen. Louis stopt met lopen. 'Waarom niet?' Vraagt Louis. 'Nou... Gewoon! Hij is veel stoerder, opener. Hij is gewoon beter.' Zeg ik en staar naar de oranje kleurige bladeren. Hij slaat zijn arm om me heen. 'Maat, dat komt helemaal goed tussen jullie,gewoon meer vertrouwen!' Zegt Louis. Hij geeft me een boks en loopt weer naar zijn oude plek, in het midden.

Gloria's P.O.V.

'Het is waardeloos!' Zegt Serena en gooit het briefje weer weg. 'Wat?' Vraag ik, al die moeite voor niks!
'Er staat op hoe je een half-dode zwarte muis kan verzorgen, wat een bullshit!' Zegt Serena en schud haar hoofd gefrustreerd.
'En waar gaan we nu heen?' Vraagt Tijs. Ik zucht eens diep. 'Laten we deze kant op gaan, dit is bergafwaarts.' Stelt Tijs voor.
Tijs slaat een arm om Serena maar Serena kijkt nog steeds boos. 'We hebben altijd Gloria nog, Serena.' Zegt Tijs en aait over haar rug. 'Dat is waar.' Zegt ze en knikt.
Ik pak een steentje van de grond en oefen mijn kracht er op uit. De steen "groeit" tot een echte grote steen. Ik laat de steen op de grond vallen. Ik kijk naar Serena. Nog steeds kijkt ze niet vrolijk.
'Hé, Serena. Check this out!' Zeg ik. Ik span mijn spieren aan en laat een enorme naaldboom voor haar neus krimpen in een klein schattig boompje. Het lijkt net speelgoed. Ik pak het boompje van de grond en laat het zien aan Serena. 'Wat schattig!' Zegt ze en er verschijnt een glimlach op haar gezicht. 'Kan je dit niet bij Blackdeathers doen?' Vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. Blackdeathers zijn veel te sterk voor mijn kracht.

James' P.O.V.

Ik kijk naar Emma, ze ziet er nog mooier uit als Lionhearter om eerlijk te zijn. Samen rennen we naar de rand van de berg. 'Durven we het aan?' Vraag ik voor de zekerheid aan Emma. Emma knikt. '3...2...1...'.
We nemen een afzet en nemen een grote sprong van de afgrond. Mijn hart klopt hard, heel hard.
De grond zie ik dichter en dichterbij komen. Ik zie een eikenboom. Als landing sla ik mijn klauwen uit en zet me vast in het hout van de boomstam. Er zitten hier en daar wat krassen en schrammen op mijn poten, verder mankeer ik niks.
Wat we nou eigenlijk aan het doen waren?
We moesten onze nieuwste kracht toch echt uittesten en dit is ook een handige manier om gauw beneden te komen.
'Emma? Welke boom zit jij?' Vraag ik en spring uit de boom. 'MIJN HAAR ZIT VAST!' Hoor ik haar roepen.
Ik kijk om me heen, plots zie ik een boom met slierten haar vermengt in de takken. 'Em!' Zeg ik en ren op de boom af.
Na heel wat gedoe is haar haar uit de boom, maar zit vol klitten en knopen. 'Wat een BOS haar heb je eigenlijk.' Grijns ik. 'Dat is niet bepaald om te lachen, Brownie!' Zegt Emma en wrijft over haar haar. Toch lukt het me niet moet stoppen met lachen.
Emma staart naar de hoge berg waar we vanaf gesprongen zijn. Dat ik dat durf! Je kan de hoogte vergelijken met... Met zo'n hoge fabrieksschoorsteen, zo hoog.
Ik grinnik nog wat na, maar dan is het tijd voor het rennen, naar de stad.
'Let's go!' Zeg ik. Emma heft haar hoofd.
We zetten ons af en beginnen met rennen. De eerste paar secondes kijk ik verbazend om me heen hoe snel alles voorbij raast. Om bang van te worden! Razend snel rennen we over de, eerst aarde wegen, langzaam aan rennen we over het droge gebied, met losliggende steentjes. Maar zelfs de steentjes voel ik amper door het harde rennen. Ook mijn reactievermogen lijkt tien keer beter.
We zijn er klaar voor Blackdeathers!

🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘
Hiya fanhearters!

Argh saai hoofdstuk! Sorry!
Ik ben nu echt doodmoe en kan bed niet uitkomen!!!! Vreselijk!

18K reads!! Love youuuuu!

XXX lauw!