In Between The Sheets

Chapter 1

Kinabukasan, nagawa ko ring iwasan siya dahil na rin sa sinadya kong pumasok nang maaga. Nagtagumpay naman ako kasi sa tuwing kapeng-kape na ako, bago ako sumakay ng elevator ay tinitignan ko muna kung sino ang mga taong nakasakay bago pumasok. Ganun din ang ginawa ko noong lunch kaya nagawa ko namang iwasan siya buong araw.

Pero kahit na 'di nag-krus landas namin, 'di naman siya nawala sa isipan ko. Sa tuwing matutulala ako sa computer, bigla nalang lilipad ang isipan ko at iisipin 'yung labi niya, 'yung mata niya, 'yung boses niya... 'yung ungol niya at kung paano siya tumingin sa akin na para bang ako ang pinakamasarap na natikman niya.

Ay shet, wild!

May parte sa utak ko na nagsasabi na 'di ko siya kilala kaya hindi dapat ako pumapayag na halikan niya pero may something kasi sa hawak niya na parang nagmimitsa ng apoy sa katawan ko. The way his hands squeeze my ass and cup my breast, was possessive and just the thought of it makes me wet. Hindi ko alam pero simula nu'ng "little escapade" namin may parte na sa sistema ko na gulong-gulo.

Whenever he holds me, I feel like he's the one who's controlling my body, causing me to give him anything he wants. Hindi naman ako naging ganito sa mga ex ko. Yes, nakipag-sex na ako sa kanila pero wala ni-isa sa kanila ang nakapagsindi ng apoy na kasing init ng dala niya.

I wonder what's his name, though?

Kasalukuyan akong nakatitig sa computer na nasa harap ko at paulit-ulit na binabasa ang isang linya pero hanggang ngayon, wala pa ring pumapasok sa isip ko. My mind was totally on that stranger again. Ikalawang araw ko na sa trabaho pero hanggang ngayon, wala pa rin ako sa hwisyo. Pinasadahan ko ng tingin ang alarm clock at nang makitang alas tres na ay nagmamadali akong tumayo. Nagtataka tuloy akong tinitigan ni Sariah habang nakataas ang kilay.

"Sorry..." bulong ko.

"Oh, ba't tarantang itik ka diyan?" takang tanong niya.

"Wala, break room lang ako."

Dumiretso ako sa elevator at nagsimulang pumindot ng button habang kinu-krus ang dalawang braso sa dibdib dahil sa pagkainis.

Hindi ko hahayaang atakehin ng pesteng anay na 'yun ang sistema ko. Kailangan kong gumawa ng paraan para mawala siya sa isip ko.

"Ano, tutunganga ka nalang diyan hanggang pasko?" sarkastikong tanong ng isang pamilyar na boses.

Speaking of the devil. Hindi ko man lang namalayang nakatayo na pala siya sa harap ko. Tangina naman talaga oh, sa suot niyang white shirt na naka-tucked in sa black trousers niya, makikita mong napakarespetadong tao niya. Anak kaya siya ng sindikato? Gan'yan manamit mga drug lord, eh.

I cleared my throat para itago ang ngiting nagbabadya dahil sa naisip, "Hindi na. Hintayin ko nalang 'yung susunod na elevator."

Nakita ko kung paano tumaas ang labi niya sa sinabi ko. Kagat-labi kong hinintay ang pagsara ng elevator pero hindi nangyari dahil hinarangan niya ang pinto.

"Come in," utos niya. Aba't ang kapal nga naman ng mukha! Kung makapag-utos sa'kin kala mo aso niya 'ko na pwede niyang pasunud-sunurin. Kung akala niya mapapa-sunod niya ako at mapapasakay niya ako sa elevator dahil lang sinabi niya, pwes! Tama siya.

Nang makapasok ay umikot ako at humarap sa exit para lang maiwasan ang pagsulyap sa kanya. Ano ba 'yan, Serene! Dalagang Filipina ka dapat, girl! Anyare sa'yo at isang come in lang, rumupok agad prinsipyo mo sa buhay? Hay naku, kasalanan 'to ng come in niya, eh. Katunog kasi ng cum, napa-I'm coming tuloy ako!

"Anong floor ka?" tanong niya na pumutol sa madumi kong pag-iisip.

"Basement..." sagot ko sa isang mahinhing boses para kunwari vavaeng merengel eke.