Pregnant By The Young Mafia Lord(COMPLETED)

Epilogue

~Hanna Rosalind's POV~

1 month later.

Nandito kaming lahat sa pintuan ng silid ni Anthonette dito sa hospital.

Isang buwan ang lumipas mula nong operasyon ni Anthonette, akala ko mawawala siya sa buhay namin, akala ko mawawala siya ng tuluyan si Anthonette, mabuti nalang ay lumaban siya, mabuti nalang malakas siya. Isang himala ang nangyari ng oras nayon, namatay siya ng ilang minuto pero nabalik siya sa amin kaagad, bumalik siya, akala ko nawala na siya ng tuluyan sa amin ng oras nayon.

Bahagyang may pumahid sa luhang lumabas sa mga mata ko habang pinagmasdan ko si Anthonette, napatingin ako sa taong katabi ko at inirapan siya at di na pinansin.

Bumalik ang tingin sa mga anak ko, naunang pumasok sina Keven, Abigail at Samuel sa silid ng kapatid nila.

May ibat-iba kaming dinadala, dala ko ang favorite red velvet cake ni Anthonette na gawa ko, katabi ko si Carlo na hawak ang chocolate cake ni Abigail Hanna, hawak din ni Juanag hilaw (Aika) ang carrot cake na favorite ni Keven at the
habang hawak naman ni Aiko ang favorite vanilla cake ni Samuel.

Dala naman nina Eva, kuya Jhoe, kuya Ken at Hanson ang mga pagkain na hinanda namin ni Eva kanina, habang may dalang balons sina Kyle, William, at Evelyn.

Ngayon namin e cecelebrate ang birthday ng apat.

Kahapon ko lang naalala na birthday pala ng mga anak ko nong nakaraang buwan pa, kundi kulang narinig kahapon ang pinag-usapan ng apat dito sa silid ni Anthonette ay hindi ko maalala ang kaarawan nila, narinig ko sila kahapon na nag-uusap habang palihim silang nagcecelebrate ng birthday nila dito sa silid ng kakambal nila na si Anthonette, narinig kupa ang mga hinanakit at tampo ng tatlo dahil nakalimutan na naming lahat ang kanilang kaarawan, naguguilty ako sa mga narinig ko kahapon dahil sa sobrang dami ng nangyari nong nakaraang buwan ay nakalimtan ko ang kaarawan nila, nakalimutan naming lahat ang kaarawan ng mga mga anak ko, umiyak ako kahapon sa harap ni Carlo, kaya sabay-sabay kaming humingi ng tawad nina Abigail, Keven at Samue kahapon, dahil nakalimutan namin ang araw ng kaarawan nila.

Pinahid ko ang luhang pumapatak sa mga mata ko, naguguilty parin kasi ako.

Ako ang ina nila, dapat ako ang unang makakaalala sa araw ng kaarawan ng mga anak ko, pero dahil sa dami ng nangyari ay nakalimutan ko ang kanilang birthday.

"Your crying again mhie, your blaming yourself again?.... I told you mhie......."bulong sa akin ni Carlo pero di kuna siya pinakinggan at inirapan kunalang ulit siya at di pinansin, panira kasi ng moment saka naiinis ako sa kanya.

"di mo na naman ako pinapansin mhie, I promise I'll buy that fvcking balot later, just please mhie pansinin muna ako"bulong pa nito sa akin, umirap ako ulit sa kanya.

Paasa siya....naghintay ako kagabi pero hindi niya ako binilihan, sarap niyang bugbugin.

Tsk nevermind...

Binaling ko nalang ang tingin ko sa mga anak ko.

"Hey Anthon"nakangiting bati ng anak kung Keven sa kapatid niyang si Anthonette, sabay halik sa pisngi at nag apier.

"Tol pogi natin ngayon ah? anong meron? bakit pareho kayo ng sout?"nakangiting bati pabalik ni Anthonette kay Keven .

"hi there sezam here! sout mo to parah pareho tayo ng clothes"maarting sabi ng anak kung si Abigail Hanna sa kamukha na si Anthonette, humalik pa ito sa kabilang pisngi ni Anthonette.