Pregnant By The Young Mafia Lord(COMPLETED)

PBTYML-70

~Hanna Rosalinda's POV~

"No! No! C-carlo"umiling-iling kung salita habang takot na takot na tiningnan si Carlo na nakahandusay sa mismong harapan ko, hindi ako makagalaw sa nakikita, puno siya ng dugo.

"Daddy, daddy.... Please d-don't leave us, daddy daddy please lumaban ka daddy, hindi ito magugustuhan ni Abigail, please daddy"namalayan kuna lang na yakap-yakap na ni Keven ang ama niya, hindi parin ako gumagalaw dahil sa nangyayari, parang hindi pa nagsisink sa utak ko ang mga nangyayari.

Tumingin ako sa mga mata ni Carlo, habang tuloy-tuloy sa pag-agos ng luha ko, pinilit nitong idilat ang mga mata para tingnan ako, ngumiti siya sa akin ng pilit halatang nasasaktan na siya, tuloy-tuloy ang pag-agos ng luha ko, hindi ko magalaw ang mga paa ko, gusto ko siyang yakapin ng sobrang higpit pero parang namanhid ang boung katawan ko dahil sa pagkabigla.

"M-my w-wife"sambit nito habang hindi inalis ang tingin sa akin, pilit itong ngumiti sa akin kahit na nasasaktan siya, at tinaas ang kamay nito, parang gusto niyang hawakan ko ang kamay niya, kusa namang inabot ng kamay ko ang mga kamay niya, nanginginig ako habang nakatingin sa kabuuan ng mga sugat niya, dalawa sa likod at isa sa bandang tagiliran.

"C-carlo"utal kung sambit sa pangalan niya, tuloy -tuloy parin sa pag-agos ang luha ko, ngumiti ulit siya sa akin at hinawakan ako sa pisngi habang nakatingin parin sa mga mata ko.

"C-carlo w-wag mo kaming iwan, wag mo akong iwan, a-asawa ko please gusto pa kitang
m-makasama k-kayo ng mga anak natin, please "lumuluhang salita ko, nakita ko na lumiwanag ang mukha niya sa mga sinasabi ko.

"F-Finally y-you remember me?"umiiyak ako habang ngumiti saka tumango-tango.

"Lahat"lumuluha paring sagot ko.

"I p-promise....Shh d-don't worry about me my wife, Okay?
I promise lalaban ako, para sayo lalaban ako.....s-so don't worry okay? just promise me, you will not lose by my side again, I will fight for you and for our children.so please don't cry, please stop crying wife, okay? I'll be fine..."napatigil siya sa pagsasalita at napa-ubo ng dugo kaya napa humaguhul ako ng iyak.

"Shh please don't cry Hanna"nakangiting sabi nito sa akin, tumingin siya sa may likod ko.

"B-butler jhoe, p-please call an ambulance and t-take us to the h-hospital"natarantang tumango-tango si kuya Jhoe at kinuha ang cellphone niya at tumawag ng ambulansya.

"Papa"umiiyak na sigaw ni Anthonette kaya napatingin ako sa kanila.

"Ngayong araw palang tayo nagkita ulit bro, akala ko dati ay wala kana pero buhay na buhay ka pala, kung alam kulang bro na buhay ka, pasensya na, kung kaya mong lumaban dati, kakayanin mo yan ngayon, Bro wag mo naman kaming iwan, tatlong bala lang yan, mas malala pa yung nangyari sayo dati kesa ngayon, pake-usap ikaw nalang ang natira sa akin, bigyan mo ako ng pagkakataon para makabawi sayo bro, nadito lang si kuya, okay? kailangan ka ni Anthonette at Samuel, malulungkot sila kapag mawala ka, w-wala na ang mga magulang natin, pati ba naman ikaw mawawala? Bro pake-usap"umiiyak na salita ni kuya Henson, kaya mas lalo akong napa-iyak.

Wala na sila mommy Kara at daddy Rowen?

Kasalanan ko Ang lahat ng ito.

Tumingin ulit ako kay Carlo, ngumiti siya sa akin at nanginginig ang kamay niya habang dahang-dahang hinaplos ang pisngi ko at pinahid ang mga luha ko.