Pregnant By The Young Mafia Lord(COMPLETED)

PBTYML-71

~Hanna Rosalinda's POV~

"Talaga gising na si papa?"masayang tanong ni Samuel kay Keven, tumango lang si Keven bilang sagot.

"How about Anthonette and daddy Carlo?"tanong naman ni Abigail sa kapatid, malungkot na umiling-iling si Keven at yumuko, kaya nanahimik nalang si Abigail, nakikita ko sa mga mata nila gusto nilang maiyak pero alam kung pinipigilan nilang huwag umiyak sa harap ko.

"hinding hindi tayo mawawalan ng pag-asa para kina Papa, Daddy at kay tol, hindi tayo susuko, magdasal tayo hanggang sa dumating ang araw na magigising sila, all we need is to be strong, harapin natin ng sabay sabay ang pagsubok na binigay sa atin, we need each other para maging malakas ang loob natin, kaya please mama don't blame y-yourself dahil hindi mo kasalanan ang nangyayari kina lola Kara and Lolo Rowen, sana hindi muna uulitin ang ginawa mo kahapon, we need you mama, ikaw ang nagbibigay lakas namin sa tuwing nanghihina ang loob namin, muntik ng nawala sina tol, papa at daddy sa pamilya natin, kaya nakiki-usap kami sayo mama, wag na wag muna pong ulit gagawin ang ginawa mo kahapon, ma dalawang beses muna yung ginawa. Mama we need you, lalo nat hindi pa gumigising si tol at daddy, lumalaban sila para sayo, para sa atin, baka sa oras na magising sila wala ka sa tabi nila, wag na wag kang susuko ma, labanan mo ang isip mo, labanan mo ang depression, labanan mo ang mga negatibong sumasagi sa isip mo, hindi mo kasalanan ang nangyayari, yun ang isipin mo, mama kailangan na kailangan ka namin"salita ni Samuel habang naka tingin sa puntod nina mommy Kara at daddy Rowen, nakita kung sabay sabay na tumulo ang kanilang luha na masaganang masagana na bumabagsak sa pisngi nila.

Yes! I committed suicide two times.

Yun ang pinakamaling nagawa ko sa buhay ko, dahil sa ginawa kung yun nasaktan ko ang mga anak ko ng hindi ko namalayan, dahil nadedepress ako sa tuwing ako lang mag-isa, makakagawa ako ng bagay na makaksama sa sarili ko.

Nong nagising ako sa araw nayon, tanda kupa na nagkagulo sina kuya Henson, kuya Jhoe, kuya Ken, Abigail, Keven at Samuel, dahil nag-aagaw buhay ang tatlo, nasa hospital kaming lahat non, umiiyak silang lahat at sinisisi ako ni Aika sa nangyayari, wala akong naging reaction sa pangyayaring yun, dahil sobra akong nabigla pagising ko.

Lunod na lunod ako sa pagsisisi sa sarili ng mga time nayon, lunod na lunod ako sa takot, takot na takot mawala ang tatlong taong mas mahalaga pa kesa sa buhay ko, lunod na lunod ako sa kalungkutan ng mga oras nayon, kaya naisip ko na ako ang mau-unang mamatay kesa sa kanila, dahil hindi ko kayang pagmasdan sila na nahihirapan, na nag-aagaw buhay ng dahil sa akin, naka-isip ako ng madaling sulosyon sa lahat ng nangyayari.

Naalala kupa nong oras nayon, pumunta ako sa pinakamataas na palapag ng hospital, ang iniisip kulang sa mga oras nayon ay wala mg mawawala o madadamay dahil sa akin, wala ng mapapahamak ng dahil sa akin, sobra akong nalunod sa kalungkutan, hinanakit, takot at pagsisisi, lunod na lunod ang isip ko non, na ang tanging nasa isip ko ay kasalanan ko lahat ng nangyayari, kasalanan ko kung bakit nag-aagaw buhay sila.

Desperada ako sa mga oras nayon, gusto kunang tapusin ang lahat, nong tatalon na sana ako ng time nayon pero may pumigil na sa akin, yung pumigil sa akin yung taong isa sa naging dahilan ng lahat kung bakit ako nagkaganito, kung bakit nangyayari ang masamang pangyayari sa buhay ko, kung bakit nag-aagaw buhay ang mga taong importante sa buhay ko, siya ang punot dulo ng lahat. Sinigawan ko siya at sinuntok-suntok sa oras nayon, pero tanging iyak lang at paghingi ng tawad ang ginawa niya sa akin, dahil sa pagmamahal niya sa akin nangyayari ang lahat ng trahedyang hindi dapat ng nangyari sa buhay ko.
Namalayan ko sa oras nayon na nasa likod ni Harold ang mga anak ko, umiiyak sila at takot na takot, pa-ulit-ulit na sinisigaw nila na wag ituloy ang binabalak kung magpakamatay, nagmamakaawa sila sa akin habang umiiyak, kaya hindi kuna tinuloy at pa-ulit-ulit din na humingi ng tawad sa mga anak ko, sinabi nila sa akin na maayos na ang kalagayan nina Carlo, Hanson at Anthonette, pero di pa sila gumigising.