Hanna Rosalinda's POV
Nakangiti ako habang naglakad lakad sa dalampasigan, nakaramdam ako ng saya in the same time lungkot, dahil namimiss kuna siya.
"You ok?"tanong sa akin ni Carlo, sinabayan niya ako sa paglalakad hawak hawak ang kamay ko, hindi ako umimik at tahimik lang habang patuloy sa paglalakad.
"can you tell me what's bothering you?"tanong pa niya sa akin, hindi ko ulit siya sinagot, bukod sa ang dami niyang tanong kanina pa ay tinatamad akong sumagot.
Patuloy parin kami sa paglalakad.
"Tsssk"
Tiningnan kulang siya at natawa ako sa itsura niya na inis na inis habang nakatitig sa akin.
"tinatamad akong sumagot, next time nalang"nakangiting salita ko at saka tumingin ulit sa dagat.
Tumigil kami at parehong humarap sa dagat.
Huminga ako ng malalim at napangiti ng mapaet, napakagat ako ng labi dahil sa oras nato gusto kung umiyak, dahil sumasagi sa isipan ko ang nakaraan, nong masaya akong kasama ang mahal ko nong nabubuhay pa siya, 73th monthsary namin ngayong araw kaya malungkot ako dahil hindi ko siya nadalaw sa kanyang puntod.
Namimiss kuna siya, sobra.
Naramdaman kung tumingin sa akin si Carlo kaya napatingin narin ako sa kanya.
Nakita ko ang pag-alala sa kanyang mga mata, at parang may gustong itanong, umiwas siya ng tingin sa akin at ganun din ako.
Ayoko munang mag kwento ngayon.
Parehas kaming nakatingin sa dagat, mukhang may problema din siya.
"Carlo"tawag ko sa pangalan niya, kaya agad siyang napatingin sa akin.
"Gusto kung mapag-isa pwde bang umalis ka muna sa tabi ko?"nakatingin ako sa kanya habang sinasabi yun, agad siyang umiling sa akin habang salubong ang kilay.
"hindi kita iiwan dito mag-isa"malamig niyang sagot sa akin habang nakatingin na ngayon sa harap ng dagat.
Inis ko siyang tiningnan at hinarap ko siya sa akin agad naman niya akong tiningnan sa mga mata.
"kahit saglit lang Carlo, kahit saglit lang"matigas at inis kung sabi sa kanya, umiling siya at malamig padin siyang tumingin sa akin, gusto ko tuloy siyang suntukin dahil sa inis.
Magsasalita pa sana siya ng biglang nagring ang phone niya, inis niyang sinagot ang tumawag sa kanya.
"what?"gulat at galit niyang salita habang sa akin nakatingin.
"Bullsh*t huwag niyong hahayaang makatakas yan, I'll be there in 20 minutes....."may binulong pa siya sa phone niya at saka bumalik sa bulsa ang phone niya, galit siyang tumingin sa akin at saka hinigit ang dalawang kamay ko habang nakatingin sa akin.
"Fine"tapos mabilis niya akong halikan sa noo.
"Don't you dare to run away, or else..."pagbabanta nito sa akin, inirapan kuna man siya at hinarap na ang dagat ulit.
"take care okay?"hindi ako sumagot at tumango nalang habang nakatingin pa sa dagat.
"I'll be back"huling sabi niya sa akin bago umalis.
•••
Ako nalang mag-isa habang palakad lakad lang, medyo madilim ang kalangitan kaya kahit tanghali ay walang naglakad lakad parin ako.
Mga ilang minuto ang lumipas nong umalis sa harap ko si Carlo.
Huminga ako ng malalim at tuminggala sa langit.
YOU ARE READING
Pregnant By The Young Mafia Lord(COMPLETED)
רומנטיקה🌟#1 action-romance 🌟#1 mafiaprincess Gawing madali sa akin, Paki-usap. Hawakan mo ako ng malumanay tulad ng simoy ng gabi sa tag-araw. Dalhin ang iyong oras, gawin itong mabagal. Mahal ko, Mahal ko. Hayaan lamang lumago ang pakiramdam. Gawing m...
