Hating The Playboy (COMPLETED)

Chapter 10

Vote. Comment. Enjoy Reading

Hating The Playboy

-ShookedShooky

Buong araw akong nagkulong sa kwarto kinabukasan, nagpahatid lang ako ng pagkain sa maid, buong araw ding nasa kwarto ko ang mga pinsan ko at hinayaan ko lang silang gawin ang gusto nila dahil hindi naman sila magpapa-awat.

Nakatitig ako sa repleksyon ko sa salamin, malalim at maga ang mata ko dahil sa kakaiyak kagabi nung mag-alisan ang mga pinsan ko, nilagyan ko nalang ng concealer para hindi halata saka ko kinuha yung gamit ko at lumabas na.

Sa susunod na araw ay aalis ulit si Abcde dahil may photoshoot sila sa busan at baka isang linggo sila doon.

Magiging busy din daw si Red sa training dahil kasali sya sa regional competition.

Si Vincent ay magiging busy din dahil sa magco-compete sila sa kabilang school para sa battle of the bands na gaganapin next month dahil sa intramurals.

Kinukulit din nila akong magsign-up sa mga clubs pero hindi pa ko nakakaisip ng club na pwedeng salihan, masyado kasi akong tamad para sumali sa sports club, ayoko din sa drama club at mas lalong ayoko sa cheering squad dahil nandoon ang Queen bee daw na si Song In Na, na tunog inaso ang pangalan kapag binalugtad.

She's half american at korean ang ama na may 10% shares daw sa school kaya malakas ang loob na magmaldita, ang sabi pa ay girlfriend daw sya ng pervert, malandi at babaero kong seatmate na pamangkin pala ng may-ari.

"My Crystal Snow, pumasok sa klase ah at wag mag cutting class" bilin ni Vincent

Hindi ko namalayang nasa tapat na pala kami ng room kundi pa sya nagsalita, tumango lang ako bilang sagot, nagpaalam na din sya saka ako hinalikan sa noo at umalis na

Tahimik akong umupo at hindi na pinagtuunan ng pansin ang nakakalokong ngisi ng katabi ko habang nakikipaglandian sa isang babaeng kulay suka dahil hindi ko rin naman sila maiintindihan.

Maya-maya ay pumasok na yung English teacher namin at nag-announce about sa play na gagawin namin, yun na daw yung magiging project namin para sa subject nya na ipe-perform sa intrams, may script na din syang pinamigay tapos characters and practice nalang ang kulang kaya nagbunutan kami ng magiging role namin at napangisi ang makita ko kung anong nabunot ko.

"We're going to use the drama club during our subject for your practice. We'll start practicing tomorrow so read and familiarize your characters" sabi nya

I think my character suits me at madadalian ako dahil konti lang ang kailangan kong imemorize sa script at hindi ko rin kailangang umarte ng sobra.

"What day is it today?" Dinig kong tanong ng isa naming kaklase na half Canadian

"It's August 20" sagot ng kaibigan nya

Para akong nanlamig bigla sa kinauupuan ko dahil sa narinig, fucking shit!

Pakiramdam ko ang nangingilid na naman ang mga luha ko at gusto nang magunahan sa paglabas mula sa mga mata ko, bakit ba nakalimutan kong August 20 ngayon?

"Are you alright?" Tanong ng katabi ko napansin nya yata yung panginginig ko

Tanging tango lang ang isinagot dahil natatakot akong magsalita baka hindi ko mapigilang humagulgol sa harapan nya.

Pinilit kong tatagan ang sarili ko dahil ayokong may makakita sa akin na umiiyak at mahina, I don't want them to pity me, I want to show them that I'm strong and unbreakable.

Pagkasabi palang ng teacher ng dismissed ay kaagad ko nang binitbit ang bag ko at patakbong lumabas ng room para pumunta sa back building nitong school.

I shout and shout until my voice fades, I cried and cried until there's no more tears left.

I'm cathing my breath as I sit on the grass while wiping away the tears left in my eyes, I cry again upon remembering that person's contagious laughter and the smiles that makes you smile too, those clear light brown eyes that twinkling like a shining star, I'm still missing those until now.

I have no idea how long I've been here but I don't care, I want to be alone because I'm so weak and fragile right now, they might take advantage on me if I let them saw me in this state.

Isang nakakangilong tunog ng speaker ang bumasag sa katahimikan ng buong highschool building, naglalakad na kasi ako para bumalik ng room

"Sorry to disturb all of you" dinig kong sabi ng isang pamilyar na boses mula sa speaker

"Is that Lee Oppa?"

"OMO! That's him!"

"KYAAAAHHH!! THE STUPID!!"

Napatakip agad ako sa magkabila kong tenga dahil sa matinis nilang tili, ano na naman kayang pakulo ni Vincent?

"I know your not okay my Crystal Snow, so let me serenade you with a song that I hope will make you smile and forget the pain you're feeling right now. I know you're listening to me right now" saad nya

A familiar melody lingers in my ears as he start strumming his acoustic guitar, the familiar pain and happiness I felt, as I feel a cold yet warm air that is hugging me.

Tuluyan na kong napaiyak ng magsimula na syang kumanta, tahimik lang akong umiiyak sa isang sulok habang patuloy syang pinapakinggan.

Please smile, don't be sad.
It's going to be alright, don't cry anymore.
The song that i's singing right now I hope that it will bring you comfort.
Give me a smile, don't feel hurt.

It really pains me while hearing that song, it's the same song na lagi nyang kinakanta kapag malungkot ako, that song is always cheering up but hearing it now after a long time, it pains me because it brings all the memories, our sad and happy memories together.

Even though it's hard now, everything will be alright.
Time will pass
Everything will look up again
Smile, Look
Aren't I by your side?

But somehow, I feel okay while listening to it, siguro kaya ako nasasaktan kapag naririnig ko ang kantang yan, kasi hanggang ngayon ay hindi ko parin matanggap ang katotohanan, na hanggang ngayon ay ginigiit ko ang galit ko dahil sa pang-iiwan nya sakin kaya siguro hanggang ngayon ay nasasaktan parin ako.

I love you.
Can you hear my heart?
No matter what others say?
Aren't we together?
Smile, Look
Aren't I by your side?
I love you, Can you hear my heart?

Ang daya mo naman kasi, nangako ka sakin na hindi mo ko sasaktan, sobra akong nagtiwala na hinding-hindi mo ko iiwan kahit ano pang mangyari pero bakit?!

No matter what others say?
Aren't we together?
so give me a smile.
hmmmmmm...
I'm here for you.
I, (who believes in you,)
will be by your side forever

Bakit mo binali yung pangako mo sakin, pinanghawakan ko yung mga salita mo pero nabigo at nasaktan lang ako na hanggang ngayon ay dala-dala ko parin ang sakit.