I'm Dating the Ice Princess (Revamped)

9.9 [L]

"What are you trying to make?" tanong naman niya nang maabot niya sa'kin ang flour.

"Onion rings," sagot ko.

Nakita ko namang kinuha niya ang apron na nakasabit sa may likod ng pinto at isinuot 'yun sa'kin.

"I'll help you," alok niya pa nang magsimula na akong magcut ng onion.

"No, this is my gift for you," sabi ko at pinalayo siya. "Wait ka lang d'yan."

"Hindi naman 'yung hotdog ang regalo ko sa'yo," sabi naman niya.

"So your gift is introducing me to your parents?" nakangiti kong sabi

Hindi naman siya nagsalita agad.

"Ayaw mo?" tanong niya.

"Syempre, gusto ko," sabi ko agad.

Lumapit naman siya sa'kin at pinanuod ang ginagawa ko.

"I can't celebrate your birthday tomorrow," sabi ko. "I have—"

"Okay lang, naiintindihan ko," agad niyang sabi. "I'm also planning to celebrate it with Bianca."

Pinagpatuloy ko naman ang ginagawa ko.

"Hindi mo 'to isasama?" tanong niya nang makita niyang diniscard ko 'yung mga onion na maliliit. "Sayang."

Kinuha ko naman 'yun at binabad sa pinagbababadan.

"Kinwentuhan nga pala ako ng mama mo," kwento ko sa kanya habang dine-deep fry na 'yung mga onions.

"Oh?" sabi naman niya habang pinagmamasdan niyang mag golden fry ang niluluto ko.

"Bea's your cousin?"

Natigilan naman siya at inayos ang tissue na nasa plato.

"Kapatid ko siya," sabi naman niya. "Hindi niya lang maalala."

Natahimik na lang ako.

May alzheimer's or other type of dementia kaya ang nanay niya?

"Some of her memories were lost," tuloy niya. "Nung na-hypnotherapy siya."

Hypnotherapy?

"Nawala lahat ng alaala niya about Bea."

"How is that possible?" tanong ko.

"Hindi ko rin alam," seryosong sagot niya. "Pero ang alam ko lang mas nakabuti 'yun sa kanya."

Tiningnan ko naman siya saglit habang naghahango ako at nilalagay ko ang mga onion rings sa platong hawak niya.

"Dati kasi, simula nung namatay sina papa, she would always try to kill herself," kwento pa niya kaya lalo akong natahimik. "Lagi rin niya akong sinisisi."

Sinisisi?

They died like 12 years ago! So 6 years old pa lang si anae 'non. Hindi niya pa masyadong naiintindihan ang nangyari.

That must be hard for her.

"Nung nawala ang ibang memories niya, my tito, her psychiatrist, advised me to make another story about their death. He told me na h'wag ko daw sabihin na kapatid ko si Bea."

"Why?" tanong ko.

"I didn't ask anything," sagot niya. "I just did."

Tiningnan ko siya.