Dayan Kalbim - RayEmma [DEVAM ETMEYECEK]

💫Bölüm 18:Tehdit💫

Uyandığımda Ray'i yanımda bulamamıştım. Gideceğini biliyordum ama habersiz gitmesi beni sarsmıştı. Mutfağa gittiğimde masanın üzerinde bir not buldum. 

Emma,

Senden böyle habersiz ayrıldığım için özür dilerim. Ne yazık ki ne zaman döneceğimi bilmiyorum ama en kısa sürede kavuşacağımıza söz veriyorum. Kendini fazla yormamaya çalış. Geldiğimde ikinizi de sağlıklı görmek isterim. Çocuğumuza iyi bak. 

Seni Seviyorum

Ray 

Yine mi gidip de dönmeme ihtimali vardı? Düşüncesi bile korkunçtu. Keşke beni de götürebilseydi veya hiç değilse nerede olduğunu bilseydim.

Güçlü olmak zorundaydım. Ray beni umutsuzluğun pençesinde görmemeliydi. 

Benim için en zor anda bile olsa umut vardı.

Çünkü vazgeçmediğin her anında umudun sana fısıldardı. 

İçimde bir kıpırtı hissetmiştim. Henüz küçücük bir hücre olmasına rağmen sanki bebeğim hareket ediyor gibiydi. 

Karnımı nazikçe okşadım

''Baban gelecek oğlum. O bizi bırakmaz.'' dedim kendimden son derece emin bir şekilde. 

Oğlum demiştim. Çünkü içime doğan, 9 ay sonra bir erkek çocuğu dünyaya getireceğimdi. 

Eğer ki umduğum gibi olur da gerçekten bu dünyaya bir erkek çocuğu getirirsem, bizim uğrumuza canını feda eden bir dostumuzun ismini vereceğim ona

Yuugo

*Hırs* 

Ray fark etmeden uykusunda Tanjirou'ya doğru döndü. Kolunu beline sarıp arkadan yanaştı

''Mmhh! Emma...özledim seni şimdiden'' dedi uykulu bir sesle

Tanjioru Ray'in bilinçdışı yaptığı bu hamleye karşı irkilerek gözlerini açtı. 

''Bırakma beni Emma''

Afyonu patlamamış olmasına rağmen Ray'in ona arkadan yanaştığını, aralarında neredeyse hiç mesafe kalmadığını görünce küplere bindi. 

Ensesinde Ray'in sıcak nefesini hisseder hissetmez karnına sertçe dirseğini vurdu. Ray'in kollarından kurtulur kurtulmaz doğrularak oturdu. Ray ise afallamış gibi etrafa bakıyordu. Tanjirou'nun dirsek vurmasının ardından bu kez de kafasına sertçe vurmasıyla bilinçlenmişti

''Höt lan! Napıyorsun yapışmışsın sülük gibi''

''Ne diyorsun Tanjirou?'' dedi Ray saçlarını çekiştirerek

''Rüyanda sevgili karıcığını görüyordun muhtemelen onu anladık da, bana bir arkadan dayamadığın kaldı''

''NE?!''

Uykusunda bilinçsizce yaptığı bu hareketten dolayı büyük utanç duymuştu. Tanjirou'nun da dan diye söylemesiyle yüzü kızarmıştı. 

''Uyandırmasam onu da yapacaktın''

''Ya kusura bakma Tanjirou. Emin ol isteyerek olmadı. Emma'dan aniden ayrılınca tabi''

Tanjirou kızsa da anlayışla karşıladı. Ray'in başını samimi bir arkadaş gibi okşadı

''Anlıyorum dostum ama rica ederim bir dahakine daha dikkatli ol''

''Yahu olurum da uyurken kendimi uyaramam herhalde değil mi?''