Hij houdt wel van me, hij houdt niet van me... (Flikken Maastricht)

Deel 10

Onderweg naar huis was het stil, maar opnieuw was het niet ongemakkelijk. Ik keek uit het raam, naar de voorbij schietende bomen en huizen. Op een gegeven moment voelde ik Wolfs naar me staren. Zonder op te kijken zei ik; ‘Let jij nou maar op de weg.’ Ik wist dat hij glimlachte. Toen we thuis kwamen begon Wolfs gelijk met koken en ik sprong even snel onder de douche. Dat deed ik bijna altijd na een dag werken, dan had ik echt het gevoel dat alle stress zo van m’n lichaam afspoelde. Na een minuut of tien vond ik het wel mooi geweest. Ik zette de douche uit en pakte een handdoek, die ik om mijn haar draaide. Vervolgens droogde ik me af en sloeg de handdoek om me heen. Snel liep ik naar de slaapkamer, want ik had het koud. Ik trok een broek en een trui aan. Ik keek in de spiegel. Ik zag er niet uit in die veel te grote trui, maar ja, het zat lekker. Snel liep ik naar beneden, waar ik bijna tegen Wolfs op liep. ‘Eef! Ik wilde je net roepen! Het eten is klaar!’ ik glimlachte en liep langs hem heen naar de keukentafel. Hij kwam achter me aan en ging achter me staan. Ik voelde zijn grote handen op mijn schouders en hij masseerde me. Ik ontspande helemaal, het voelde echt goed. Wolfs liet zijn handen langs mijn armen naar beneden glijden, drukte een kus in mijn nek en ging tegenover me aan tafel zitten. Wat hield ik toch van die man. En alsof hij mijn gedachten kon lezen, zei hij; ‘Ik hou van je, Eef.’ En op dat moment werd ik helemaal warm van binnen. We aten iets wat heel lekker smaakte, maar waarvan ik de naam niet kon onthouden. Wolfs pakte nog een biertje en zette voor mij een glas water neer. ‘Eef,’ begon hij. Ohjee, daar gingen we. Hij ging natuurlijk over vroeger praten. ‘Wat gebeurde er nou vanmiddag?’ ‘Ik… ik moest gewoon ineens aan vroeger denken.’ ‘Gewoon? Je barstte ineens in huilen uit!’ ik slikte en probeerde voor de tweede keer die dag mijn tranen binnen te houden. Natuurlijk had Wolfs dat weer door, dus hij tilde me op en legde me op de bank. Hij ging naast me zitten en ik legde mijn hoofd op zijn schoot. Hij aaide door mijn haar en fluisterde lieve woordjes. Toen ik weer wat rustiger was begon ik te vertellen. Het was fijn dat ik hem niet aan hoefde te kijken op deze manier. Ik vertelde wat mijn vader vroeger deed. Ik vertelde van de pijn, het verdriet, de schaamte. Ik vertelde hoe ik mijn broer verzorgde als hij te veel pijn had. Ik vertelde alles. Halverwege mijn verhaal begonnen mijn tranen te stromen. Hij veegde ze elke keer weg. Toen ik klaar was met praten kwam ik overeind. Ik schoof tegen hem aan en hij hield me stevig vast. ‘Dankjewel,’ zei ik. Hij drukte een kus in mijn haar. ‘Dat luchtte op,’ glimlachte ik. Ik voelde me echt 100 kilo lichter. ‘Gaat het weer?’ vroeg hij lief. Ik knikte. ‘Ja, dankzij jou.’ Hij schudde zijn hoofd. ‘Nee Eef, dit doe je allemaal zelf. Je bent geweldig.’ Ik bloosde. ‘Ik hou van je, Wolfs.’ ‘En ik van jou, Eefje.’ En terwijl hij over mijn rug aaide en kriebelde, zakte ik langzaam weg in een diepe slaap.

De volgende dag werd ik wakker in bed, ook al kon ik me niet meer herinneren hoe ik daar terechtgekomen was. Ik keek hoe laat het was; 6 uur pas. Ik kon niet meer slapen en keek naast me. Wolfs sliep nog wel. Wat zag hij er toch schattig uit zo, met z’n haren verwilderd en zijn mond een klein stukje open. Met mijn hand ging ik over zijn buik. Ik voelde zijn spieren en glimlachte. Voor zo’n oude man had hij nog een behoorlijk goed lichaam. Ik schoof wat dichter tegen hem aan en ik voelde hem zuchten. Ik keek op. Hij sliep nog, maar hij glimlachte in zijn slaap. Wat lief! Hij droomde vast. Na een tijdje begon ik me te vervelen. Ik kriebelde over zijn buik. In zijn slaap sloeg hij mijn hand weg. Ik gaf hem kleine kusjes over zijn brede borstkas. Hij werd wakker en ik keek recht in zijn prachtige blauwe ogen. ‘Goeiemorgen,’ glimlachte ik. ‘Hey,’ zei hij, met een super sexy lage stem. ‘Hoe laat is het?’ vroeg hij. ‘Tijd om op te staan; het is half 7.’ Ik liet hem nog even rustig wakker worden en ging alvast douchen. Met een handdoek om me heen geslagen liep ik na het douchen de slaapkamer weer in. Ik voelde Wolfs’ ogen in mijn rug prikken. Ik pakte een slipje en trok het onder de handdoek aan. Vervolgens liet ik de handdoek vallen en trok een BH aan. Langzaam draaide ik me om. Hij kon zijn ogen niet van me afhouden. Ik trok een skinny jeans aan en een zwart T-shirt en liep naar beneden, terwijl ik Wolfs verbijsterd achterliet. Ik grinnikte en maakte ontbijt voor mezelf. Ook smeerde ik wat broodjes voor tussen de middag, al at Wolfs die meestal al op rond half 11, om vervolgens om half 1 weer honger te hebben en één of ander broodje ingewikkeld te gaan halen. Terwijl ik de broodjes smeerde dacht ik aan de zaak. We moesten de dader te pakken krijgen. Straks deed hij het nog een keer! Ik schrok op uit mijn gedachten toen ik ineens twee handen op mijn schouders voelde. Snel draaide ik me om. ‘Slecht geweten?’ vroeg Wolfs lachend, terwijl hij koffie zette. ‘Pestkop,’ beet ik hem toe. ‘Jij dan, vanochtend!’ riep hij, quasi verontwaardigd. Ik deed alsof ik van niets wist en zette mijn onschuldigste blik op. Toen hij me zogenaamd boos aan bleef kijken trok ik er een pruillipje bij, wetend dat hij dat nooit zou kunnen weerstaan. En ik had gelijk, want hij kwam al naar me toe om me te knuffelen. Ik gaf hem een kus en maakte me los. ‘We moeten gaan, meneer Wolfs.’ Hij knikte. Ik gaf hem zijn brood aan en pakte mijn jas. Samen liepen we naar de auto, op naar een nieuwe dag.