Hij houdt wel van me, hij houdt niet van me... (Flikken Maastricht)

Deel 7

‘Oh Wolfs, we moeten wel  om half 9 thuis zijn, want ik moet nog naar Marion,’ bedacht ik me ineens in de auto. Wolfs knikte. ‘Ja, maar we hebben ook nog genoeg tijd, het is pas half 6.’ Hij had gelijk. We reden naar een best wel luxe restaurant en samen liepen we naar binnen. ‘Tafel voor 2, ik had gereserveerd op naam van Wolfs.’ De ober knikte en ging ons voor naar een prachtig gedekte tafel. Wolfs ging achter mijn stoel staan en ik ging zitten. Hij schoof me aan en ging vervolgens zelf zitten. De ober kwam met een fles wijn en een fles met water met bubbels aanzetten en schonk het in. We proostten en kletsten wat. Ondertussen keek ik op de kaart. Ik kende geen van de gerechten die ik zag. Wolfs had het door, en zei: ‘Blader maar eens naar pagina 5, rechts onderaan.’ Ik deed wat hij zei, en daar zag ik bami staan. Ik lachte en sloeg de menukaart dicht. ‘Ik weet wat ik ga bestellen!’ riep ik lachend. Hij legde de kaart ook weg en keek me aan. ‘Je ziet er geweldig uit, Eef,’ zei hij. Ik bloosde en hij moest daarom lachen. ‘Je bent lief’ zei ik zachtjes. Hij glimlachte. De ober kwam en ik bestelde bami. Wolfs nam iets wat ik niet kende. Ik vroeg hem wat het was en hij zei; ‘je mag wel proeven zo.’ Ik glimlachte naar hem. Wat een geweldige avond was dit. Ik zat met de liefste man ter wereld in een luxe restaurant en het was gezellig. De ober kwam met het eten. Ik viel gelijk aan op mijn bami. Dat bord van Wolfs zag er ingewikkeld uit, maar het rook wel lekker. Wolfs zag dat ik naar zijn eten keek en schepte wat op zijn lepel. Hij bracht het naar mijn mond en ik nam er een hapje van. Het was nog best lekker! Ik slikte het door. Wolfs keek me vragend aan. ‘Het smaakt wel redelijk’ zei ik. Hij lachte. ‘Nog een hapje?’ ik knikte. Hij bracht opnieuw zijn lepel naar mijn mond en ik hapte het er vanaf, terwijl ik hem zwoel aankeek. Ik zag dat hij me aanstaarde en besloot een beetje ‘hard to get’ te gaan spelen. De rest van het diner deed ik alsof hij gewoon een vriend was. We waren al een tijdje klaar met het hoofdgerecht toen Wolfs me vroeg of ik nog een toetje wilde. Ik schudde mijn hoofd. Ik zat vol genoeg van die bami. Hij betaalde en samen liepen we naar buiten. Hij wilde mijn hand pakken, maar ik trok hem snel weg en liep een stukje voor Wolfs uit naar de auto. Verbaasd liep hij achter me aan. Ik glimlachte stiekem. Hij opende de auto en ik ging zitten. Gauw reden we naar huis, want het was al kwart voor 8 en ik moest nog even andere kleren aantrekken voor ik naar Marion ging. Op een gegeven moment ging ik met mijn hand even over Wolfs’ bovenbeen. Hij keek me vlug aan. Ik glimlachte flirterig en keek vervolgens gewoon weer uit het raam. Toen we thuiskwamen deed Wolfs snel de deur open en we liepen naar binnen. Gelijk drukte ik hem tegen de muur en begon hem te zoenen. Heel even, en toen stopte ik. Ik keek hem aan, en hij deed zijn ogen ook open. Langzaam likte ik mijn lippen, liet hem los en liep de woonkamer in. Hij kwam achter me aan gelopen, als een soort hondje. Ik pakte een glas en hield het onder de kraan. Ik voelde zijn handen op mijn heupen en hij kuste me in mijn nek. Ik ging met mijn hand heel even langs zijn nek, en liep toen gewoon door alsof er niks aan de hand was. Ik wist zeker dat hij nu helemaal gek werd, en stiekem werd ik dat ook wel. Ik ging op een stoel zitten aan de keukentafel en wachtte tot hij ook ging zitten. Dat deed hij, en ik ging op zijn schoot zitten, met m’n gezicht naar hem toe. Hij deed zijn hoofd naar voren om me te zoenen, maar ik hield mijn hoofd naar achter. Verward keek hij me aan. Ik glimlachte en beet op mijn lip. Dat was voor hem de druppel. Hij tilde me op en gooide me op de bank. Ik trok langzaam mijn shirt uit, en hij keek alsof hij me wilde uitkleden met zijn ogen. Blijkbaar ging het hem niet snel genoeg, want hij trok het shirt uit mijn handen en begon aan mijn broek. Ik trok zijn overhemd los en hij deed zijn eigen broek uit. We stopten even om te zoenen. Vervolgens kwam hij bovenop me liggen. We knuffelden en vreeën. Toen we naast elkaar op de bank zaten keek ik geschrokken op de klok. Het was al kwart voor 9! Snel keek ik op mijn mobiel. Gelukkig, Marion had nog niet gebeld waar ik bleef. Snel sprong ik op en rende naar boven. Ik trok een skinny jeans aan en een bloesje. Vervolgens borstelde ik mijn haar en bond het in een staart. Ik werkte even mijn make-up bij en riep naar Wolfs dat ik wegging. Hij stond op en gaf me een zoen. ‘Veel plezier!’ ik bedankte hem en liep naar Marions huis. Gelukkig was dat niet zo ver. Ik belde aan en ze deed open. ‘Hey Eva, ik stond net op het punt om te bellen waar je bleef!’ riep ze. Ik zei dat ik zeker wilde weten dat ze thuis was, dus dat ik even gewacht had. Ze knikte en we liepen naar binnen. Ik ging op de bank zitten en ze gaf me een glas water. Ik nam een paar slokken en vroeg haar toen waarom ze pas na half 9 kon afspreken. Ze begon direct te stralen. ‘Ik ben verliefd, Eef’ zei ze. ‘Oh Marion, wat goed! Wie is het? Is hij knap?’ ze bloosde en knikte. ‘Hij heet Aron. Ik heb hem een keer ontmoet in de supermarkt. Hij begon zomaar tegen me te praten en we hebben al twee keer wat gedronken samen.’ Vertelde ze lachend.  ‘Oh wat leuk! Dat heb je echt verdiend meid!’ ze glimlachte en vroeg; ‘En hoe zit het met jouw liefdesleven dan, Eef?’ Shit, op deze vraag was ik niet voorbereid. ‘Er is niemand,’ zei ik snel. Maar niet snel genoeg blijkbaar, want Marion had me door. ‘Jawel, ik zie het aan je ogen! Wie is het? Ken ik hem ook? Is hij lief voor je?’ Verdorie, waarom kende Marion me zo goed. Ik zuchtte. ‘Ja, je kent hem. Hij is super lief. We zijn vanavond uiteten geweest in een chique restaurant. Daarom was ik wat later.’ ‘Wie is het dan?’ Nu kwam ik er niet meer onderuit. ‘Marion, je moet me beloven dit geheim te houden, alsjeblieft?’ ‘Ja natuurlijk! Maar dan moet je me wel iets vertellen om geheim te houden.’ Ik knikte. ‘Het is Wolfs.’ Het bleef stil. Ik keek Marion aan. Waarom was ze niet verbaasd? Waarom zei ze niet dat ze het aan Mechels ging vertellen? ‘Marion…?’ vroeg ik aarzelend. Ze begon te lachen en riep; ‘Wat leuk, Eef! Maar dat had ik toch allang door! Jullie waren zo om elkaar heen aan het draaien. Dat was ook één van de redenen dat ik vanavond met je wilde afspreken!’ ik begon ook te lachen. Marion kende me echt door en door. Al van kleins af aan. Ik kwam vaak bij haar als mijn vader weer eens over de rooie was gegaan. ‘Maar wat moet ik nou? Ik ben verliefd op een oude man die ook nog eens mijn partner is, wat dus niet mag.’ Marion knikte. ‘Aan de ene kant zou ik het geheim houden. Maar uiteindelijk komt Mechels er toch wel achter. Het zij via via, het zij omdat jullie je verspreken, dus misschien kun je het beter nu al vertellen.’ Ik schudde mijn hoofd. ‘Dan wordt één van ons overgeplaatst, dat wil ik niet.’ Zei ik stellig.