Roadtrip II

31.

Hoofdstuk 31

P.o.v Frenkie

"Sorry dat ik te laat ben , maar Yara ligt in het ziekenhuis." Ik ren de kleedkamer binnen waar de jongens al druk bezig zijn met omkleden. "Laat het Erik maar niet horen dat je te laat bent." Grinnikt David. Ik loop naar me plek en kleed me snel om. "Gaat alles oké met Yara en Mikky?" Wil Donny weten. "In die laatste ben je wel heel geïnteresseerd hé." Snauw ik naar hem. "Frenk , het spijt me. Het was echt niet me bedoeling om haar..." Hij stopt met fluisteren , omdat hij weet dat ik hem begrijp. "We hebben anders wel een mooi probleem , want het zijn er twee." Fluister ik terug. Geschrokken kijkt hij me aan. "Dat meen je niet. Ik hoop zo dat het onderzoek goed uitpakt voor jullie." Probeert hij het goed te praten. "Het is te hopen." Mompel ik.

"Kunnen jullie nog zachter praten?" Grijnzend kijkt Hakim ons aan. Ik knik. "Ik ben bijna onhoorbaar."
"Problemen in de liefde dan?" Plaagt Dusan. Ik kijk naar Donny en schud dan me hoofd. "Nee hoor."

"Mannen warmlopen." Brult Erik die de kleedkamer komt ingelopen. Braaf loop ik achter Noussair aan het veld op. De fans gaan helemaal uit hun dak en ik begin met mijn rek en strek oefeningen.

~

P.o.v Mikky

Samen met Yara lig ik in het ziekenhuisbed naar de wedstrijd te kijken. Het staat 3-0 voor Ajax en Frenkie speelt heel erg goed. Kon ik het maar goed met hem maken. Zuchtend denk ik na. Er moet toch iets zijn waarmee ik het kan goedmaken?  Frenkie is dol op eten , maar om zoiets te kopen is ook zo wat.

"Papa." Roept Yara ineens en ze wijst naar het tv. Ik grinnik. Echt grappig dat zo'n klein meisje haar papa kan herkennen.

Opeens gaat de deur open. "Surprise!" Annekee staat in de deuropening. "Hé wat doe jij hier nou?" Vraag ik verbaast. Yara begint gelijk blij te gillen en Annekee tilt haar op. "Ik miste mijn familie en vrienden heel erg en Mat vond het goed als ik voor een paar dagen naar Nederland ging. Via Naomi hoorde ik over Yara en haar zwembad avontuur en ik moest even langsgaan." Legt ze uit. "Oeh gezellie!" Vind ik. "Jij dus ook zwanger." Ze kijkt me moeilijk aan en ik knik somber. "Hoe weet jij dat?"
"Ik heb zo me bronnen." Grinnikt ze. "Nee ff serieus hoe weet jij dat?" Vraag ik. "Van Mat. Frenkie belde hem van de week helemaal overstuur." Verteld ze. "Ik voel me zo schuldig." Zeg ik zachtjes. "He het komt goed. We moeten morgen anders samen is gaan winkelen. Weet je trouwens al wat het word?" Ik knik en ze kijkt me doordringend aan. "Zie je morgen wel. Het is trouwens een tweeling." Zeg ik geheimzinnig. "OMG een tweeling dat is echt geweldig lijkt me." Ik glimlach bij het idee. Het lijkt me ook wel leuk ja als ik er zo over na denk. "Wat krijgen jij en Matta eigenlijk?"
"Een jongentje." Glimlacht Annekee. "Ah cute. Mini Matta." Grinnik ik.