Roadtrip II

20.

Hoofdstuk 20

p.o.v Frenkie

'PAPA ,MAMA ik ben wakker.'' Krijst Yara. Blij open ik mijn ogen. Wat heb ik dit gemist! Je zal wel denken. Waarom zou je dit missen? Maar ik word veel liever elke ochtend om 7.00 wakker dan dat ik mijn dochtertje moet missen. 'Ga jij?' Vraagt Mikky. 'Ja.' Ik loop naar Yara haar kamertje en open langzaam de deur. 'Papa!' Blij doet ze haar armen omhoog als teken dat ik haar op moet tillen. 'Heb je lekker geslapen?' Vraag ik aan haar. 'Ik wil bij jou slapen.' Zegt ze. 'Dat kan toch niet. Mama slaapt al bij mij.' Lach ik. Yara vouwt haar armen over elkaar. 'Ikke ook bij jou liggen.' 

Ik leg Yara op bed naast Mikky. 'He lieverd.' Mikky opent haar ogen en knuffelt Yara. 'Ik wil ook hier slapen.' Zegt Yara. 'Je mag nu hier slapen.' Antwoord Mikky. 'Nee als het donker is.' Roept Yara. 'Ach schatje toch. Je hebt papa en mama zeker wel gemist?' Vraagt Mikky. Yara knikt hevig. 

Ik denk terug aan gisteravond toen Mikky en Yara al op bed lagen. De politie agenten kwamen vertellen dat de ontvoerders op zijn gepakt en heel wat jaren de cel ingaan. Ook hebben ze het wereldwijd bekend gemaakt dat Yara terecht is. Details hebben ze niet gegeven en gaan ze voorlopig ook niet geven , want ze moeten de ontvoerders nog ondervragen en dat soort dingen. 'Gaan we zo naar ome Matta en tante Annekee. Ik mis hun.' Mijn hart smelt bij die woorden. Ik weet dat Yara veel betekend voor mijn vrienden , maar dat hun zoveel betekenen voor Yara wist ik niet. 

'Strakjes lieverd. We gaan zo eerst lekker eten en jou haartjes doen.' Zegt Mikky. Ze wrijft over Yara haar blonde haartjes. 'Ik wil geen haartjes doen.' Zegt Yara. 'Maar je moet er toch mooi uitzien voor ome Matta en tante Annekee?' Lacht Mikky. 'Oke dan wel. Dan mag ome Matta weer mijn prinsessenjurk aan.' Ik lach zachtjes. Alleen maar dit soort opmerkingen maken me zo gelukkig en het is zo mooi om te zien hoe blij Yara is dat ze weer thuis is. Je ziet wel erg dat het meisje een stuk magerder is geworden en ook is ze heel de dag hangerig , maar dat word vanzelf wel minder. 

-

'Waar is mijn prinsesje?' Het is een paar uurtjes later en Matthijs en Annekee komen via de achterdeur naar binnen gelopen. Yara die op de bank met haar barbie aan het spelen was kijkt op. 'Hier.' Roept ze blij. 'Kom is bij ome Matta.' Matthijs die spreid zijn armen en Yara knuffelt hem. Ik zie uit mijn ooghoeken Mikky wat foto's maken. Nadat Yara Matthijs heeft geknuffeld is Annekee aan de beurt. 'He lieverd.' Zegt ze. Yara slaat haar kleine handjes om haar heen. 

'Willen jullie wat drinken?' Vraagt Mikky. 'Ja lekker doe maar wat fris.' Antwoord Annekee. 'Voor mij ook.' Knikt Matthijs. 'Matta , spelen.' Roept Yara. 'Ja zometeen. Ga jij maar alvast spelen.' Antwoord Matthijs. Yara gaat op de grond zitten en pakt haar prinsessenkasteel erbij. Mikky komt aangelopen met wat drinken en ploft naast mij neer op de bank. 'We moeten jullie wat vertellen.' Glimlacht Annekee. Ze pakt Matthijs haar hand beet. 'We krijgen een kindje.' Zegt Matthijs stralend. 'Wow gefeliciteerd. Wat leuk!'