19.

672 39 12
                                    

Hoofdstuk 19

p.o.v Frenkie

''Frenkie je moet naar huis.'' Gilt Annekee. 'Waarom? Ik ben net aan het winnen.' Mopper ik. 'De politie belde.' Antwoord Annekee. Gelijk zet ik het spel stop. 'We hopen het beste bro.' Matthijs geeft me een knuffel en Annekee volgt zijn voorbeeld. 'Laten jullie gelijk wat weten?' 
''Ja komt goed!' Snel wandel ik hun huis uit en bel bij ons eigen huis. Mikky doet de deur open en we lopen samen naar de woonkamer. 'Ga even zitten.' Zegt Kim. Ik ga zitten op de bank en Mikky gaat naast me zitten. 

'Yara is terecht.' Glimlacht Kim. Mijn mond valt open van verbazing. 'Dat is geweldig.' Stamel ik. Ik kijk naast me en zie dat Mikky in huilen uitbarst. Ik knuffel haar blij. 'De politie is nu onderweg hierheen. Ze zullen er ongeveer over een half uurtje zijn.' Vervolgd Kim haar verhaal. Ik kijk haar dankbaar aan. Dit is echt fantastisch nieuws. 'Oh Frenk. We hebben ons kleine meisje weer terug.' Fluistert Mikky in me oor. Blij kijk ik haar aan en druk mijn lippen op de hare. 

''Mogen we Matthijs en Annekee inlichten?' Vraag ik aan Kim. Kim lijkt te twijfelen , maar uiteindelijk knikt ze. 'Doe maar.' Zegt ze. Ik pak mijn mobiel en tik het nummer van Matthijs in. Na een paar keer gaat hij over en blij gil ik door de hoorn : 'Yara is terecht!' Aan de andere kant van de lijn is het even stil. 'Echt? Wow Frenk dat is fantastisch man. Is ze al thuis?'' 
'Nee ze komen haar zo brengen.' Antwoord ik blij. 'Dat is echt schitterend , de Jong. Gefeliciteerd.' 
'Dankje , maar zou je het nog eventjes voor jezelf en Annekee willen houden? We willen het nog niet gelijk wereldwijd bekend maken.' 
'Snap ik jongen. Komt goed.' Matthijs hangt de telefoon op en ik loop weer naar Mikky toe.

''Het duurt zolang.'' Zucht Mikky. Ze staat nu al twintig minuten voor het raam in de hoop dat de politie auto snel voorrijd. '''Geduld hebben lieverd.'' Ik ga achter haar staan en sla mijn armen om haar heen. Mijn handen rusten op haar buik en mijn hoofd leg ik op haar schouder. 'Zou Yara me gemist hebben?'' Vraagt Mikky zich af. Ik knik. 'Zo'n geweldige moeder en vrouw als jou zou iedereen willen. Ik denk dat iedere man jaloers op me is.'' Grinnik ik. 'Ach hou op Frenk.'' 
'Je lijkt wel dikker geworden.' Merk ik op. Ik kijk naar Mikky's buik. Mikky wilt wat zeggen , maar dan komt de auto de straat ingereden. Blij rent Mikky naar buiten en snel ren ik achter me aan. Als we buiten komen zie ik dat Matthijs en Annekee ook in de deuropening staan. 

Als eerste komt er een politieman uit de auto die de portier opent voor Yara. Hij maakt de gordel Yara los en tilt haar uit de auto. 'Yara. Mama is hier.'' Gilt Mikky blij. Verbaast kijkt de peuter om haar heen , maar als ze mij en Mikky ziet komt ze blij aanrennen. Mikky valt ons kleine meisje in de armen en ook ik wurm me er tussen. Ons gezinnetje is weer compleet zoals die hoort! 

---------------------------------------

Echt een rot week gehad. Hopelijk was jullie week beter! Even een vraagje ik schrijf nu een boek over Donny en Kaj , maar welk boek willen jullie als eerste lezen?

Roadtrip IIWhere stories live. Discover now