Μάτζεστικ 3: Η τελευταία μάχη

~Τ Ρ Ι Α Ν Τ Α Δ Υ Ο~

Kat, το ξημέρωμα της επόμενης ημέρας...

Η Κat άκουσε πάλι από το δωμάτιο της θορύβους. Άκουγε βήματα, πολλά μάλιστα. Ενας όχλος περνούσε. Τότε άνοιξε την πόρτα. Κινήθηκε στην αίθουσα του Dragonar.

Όταν έφτασε εκεί, τον είδε να ετοιμάζεται. Παραξενεύτηκε. Που ήθελε να πάει? Αυτός ποτέ δεν άφηνε το κρησφύγετο...

"Που θα πας;", τον ρώτησε.

"Katniss... Έχω δουλειά και είναι ανάγκη να φύγω... Πήγαινε στην κάμαρα σου."

"Πρώτον δεν είναι κάμαρα, είναι ένα μικρό δωμάτιο.", είπε ειρωνικά η Κat, "Δεύτερον, θα είναι σημαντική δουλειά για να φεύγεις... Τι έγινε;", αυτός δεν απαντούσε, "Γιατί δεν μου λες; Είπαμε ότι πρέπει να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλο..."

"Με εμπιστεύεσαι ότι θα σου πω μόλις γυρίσω;", την ρώτησε και αυτή ρόλαρε τα μάτια της, "Συνόδεψε τη στο δωμάτιο της.", είπε σε ένα  ρομπότ.

Και η Kat ξαναβρέθηκε μέσα στο δωμάτιο... Πραγματικά αυτή η δουλειά της την έδινε στα νεύρα. Όλη την ώρα ήταν κλεισμένη μέσα εκεί. Δεν έκανε τίποτα. Μόνο τραγουδούσε για να ψυχαγωγηθεί...

Μετά από πολλή ώρα εσωτερικής σκέψης, η Κat αποκοιμήθηκε. Ονειρεύτηκε τη στιγμή που σκότωνε τον Ray. Ήταν τρομοκρατικό αλλά επιτέλους είχε επέλθει η ειρήνη. Πραγματικά μόνο αυτή ήταν η μοναδική λύση...

Άρχισε να επανέρχεται από το όνειρο όταν άκουσε από έξω θορύβους. Έτρεξε στην πόρτα για να ακούσει καλύτερα. Ήταν ανθρώπινες οι φωνές. Κάτι σοβαρό γινόταν εξω, ίσως μάχη. Η Κat άρχισε να χτυπά και να φωνάζει για να την εντοπίσουν. Ήλπιζε πως ήταν οι δικοί της...

Είχε μεγάλη αγωνία.

"Βοήθεια! Είμαι εδώ! Ακούει κανείς;!", φώναζε.

Λίγα λεπτά μετά όλα σταμάτησαν. Επικρατούσε νεκρική σιγή. Άκουσε βήματα. Απομακρύνθηκε και στάθηκε στην άλλη άκρη του δωματίου. Ένας δυνατός κρότος ακούστηκε που έκανε την Κat να ουρλιάξει. Η πόρτα έπεσε κάτω και εμφανίστηκαν μπροστά της ο Mack, η Kendyle και o Tyler.

Η Κat τους κοίταζε και δεν ήξερε αν ήταν ψευδαίσθηση. Χωρίς να το καταλάβει είχε βρεθεί στην αγκαλιά τους και έκλαιγε από χαρά. Φίλησε τον Mack, της ειχε λείψει περισσότερο από όλους. Είχε αρχίσει να φοβάται πως θα έμενε με τον Dragonar για πάντα. Όμως όχι, οι φίλοι της δεν την άφησαν.

"Πώς είσαι; Σου έκανε τίποτα;", ρώτησε ο Μack και η Κat άρχισε να γελάει.

"Όχι, όχι, αγάπη μου!  Δεν μου έκανε τίποτα! Ευχαριστώ που ήρθατε!"