"ROSE!" roept iemand. Ik ga bij het raam staan en zie Elliot beneden staan. Hij loopt rondjes om de boom heen. Hij maakt snuif geluiden, alsof hij probeert t-. Oh shit! Hij kan mij ruiken. KUT!
"Rose ik weet dat je hier bent! Ik ruik je!" Roept hij. Man dat klinkt echt heel raar. Okay gewoon stil blijven en negeren misschien gaat die dan wel weg. Ik heb nu echt geen behoefte in een stalker.
Even blijft het stil. "Alsjeblieft Rose, reageer!" Weer kijk ik uit het raam. Wat doet hij nou weer? Pakt die nou zijn? Oh mijn god hij gaat me bellen, en als dan mijn telefoon afgaat dan weet die dat ik boven hem zit. Snel probeer ik me telefoon van me matras te pakken.
I'm a creature who's up to no good
I'll love you like, love you like a vampire would
I've been fang-using
Heart-bruising
It feels so go-
Oeps? Weer kijk ik uit de raam en om te kijken wat Elliot doet. Uh? Waar is hij nou weer?
"BOE!!" "Aaah!" Een paar mannen handen die op me schouders rusten laten me schrikken. Als ik me omdraai zie ik Elliot staan met een glimlach op zijn gezicht.
"Je liet me schrikken gast!" En duwt hem naar achteren. "Overdrijven is ook een vak." Elliot ploft neer op mijn matras. "Dus, waar is Blake huh?" Ik kijk hem aan. "Niet hier zoals je ziet huh!" Kaats ik terug. "Aw, kan je wel zo lang zonder je vriendje?" "Ten eerste, hij is mijn vriendje niet! Ten tweede, niemand zou moeten weten dat ik hier ben. Blake weet het ook niet. Jij weet het alleen omdat je mijn geur volgde en toevallig mijn telefoon hoorde." Ik sla mijn armen over elkaar en draai me om naar het raam.
"Rustig Rose, ik wilde je niet boos maken ik ga wel als ik ongewenst ben." En met dat staat Elliot op. "Bedankt." Zeg ik. "Als je jezelf maar niet voor een klif gooit!" En hij springt uit het gat in de vloer. Ik kijk uit het raam en zie hem in wolfvorm wegrennen. Zo die is ook weer weg. Misschien is het wel handig om me ringtone uit te zetten. Anders horen er misschien wel meer mensen dat ik hier zit. En hoe meer mensen er achter komen, hoe erger het word.
"Pssssst, Rose pssstt!" Een bekende vrouwen stem maakt me wakker. Snel kijk om me heen. Bij de gat in de vloer zie ik een mannengedaante staan. Wacht wat ik werd zeker weten door een vrouwen stem wakker gemaakt, waarom staat daar dan een man?
"En jij bent?" Vraag ik dan maar. De man klimt op de vloer en gaat dan staan. Waarom komt die nou zo bekend voor? En dan gaat die voor me zitten.
"Mijn naam is Noah."
"Okay? En waarom ben je hier?" Zeg ik nieuwsgierig. "Herken je me niet?" Vraagt de vrouwenstem in een mannengedaante, of beter bekend als, Noah. "Nee, moet dat dan?" Antwoord ik met een wedervraag. "Wacht," Noah draait zich om en maakt rare bewegingen. "Zo wel." Zegt ze als ze terug draait. Het is nu een vrouwengedaante.
"Wat d-" begin in, maar ik kom niet uit mijn woorden. "Ik ben een gedaanteverwisselaar." Zegt ze alsof het heel logisch klinkt. Vragend kijk ik haar aan. Gedaanteverwisseler?!
"Ja een gedaanteverwisseler. Noah en ik kunnen eigenlijk zich zelf overal in veranderen." Raar kijk ik haar aan. Hoezo begint ze opeens met 'ja een Gedaanteverwisseler?' Hoe wist ze dat ik dat dacht?! "Omdat ik dat gewoon kan." "Wacht jij en Noah? Jullie zijn dezelfde persoon." Ik kijk haar? Hem? Het! Raar aan. "'Het' klinkt leuk! Maar we zijn een tweeling in hetzelfde lichaam. Ik, de meisjesversie, heet Noa (zonder de 'H'). En de jongensversie, die je dus net zag, heet Noah (met de 'H'). Maar omdat Noah met de 'H' een unisex naam is gebruiken we die altijd." Legt Noah uit. Raar kijk ik het aan. "Dat lijkt me echt raar, om mijn lichaam samen met iemand anders te delen." Lachend kijkt Noah me aan.
"Maar waarom ben je hier eigenlijk? En hoe weet je dat ik hier ben?" Vraag ik Noah. "Ik ben hier voor jou en ik weet dat je hier bent, omdat ik je vriend volgde."
"Elliot is eerder een stalker dan een vriend." Antwoordde ik. "En hoezo voor mij? Zit ik in de problemen?" "Jij bent het meisje van de mythe. Ik ben hier om je uit te leveren." Zegt Noah en er komt een duivels lachje op haar gezicht. Ik deins achteruit. Misschien was het toch een slecht idee geweest om Elliot weg te sturen? "Ja heel dom. Weltrusten Rose." En toen werd het zwart.
DU LIEST GERADE
The Vampire Myth
Fantasy"Lieverd, onthoud dat ik van je hou." De laatste woorden van me moeder, voordat ze van een berg af werd gegooid. Vanaf nu ben ik officeel een wees. En als ik niet hier weg ben zal ik de volgende zijn. °•°• Rose is nog een tiener en nu al loopt haa...
