Hoofdstuk 8

42 3 0
                                    

Snel schieten Blakes lippen van de mijne af. Als ik me ogen open doen zie ik Elliot voor ons neus staan met een gekweste blik in zijn ogen.

"E-elliot. Hai. Uhm. Wat doe je hier?" Vraag ik. Ik weet niet precies wat is moet zeggen of doen. "Ik kwam jou zoeken, want je was opeens weg. Nu weet ik waarom. Heb je soms een doodswens?" Vraagt hij boos.

"N-nou nee niet echt?" Zeg ik twijfelend terwijl Blake opstaat.

"Rot op Elliot." De woorden komen uit Blakes mond. Wat de situatie alleen maar nog erger maakt. De ogen van Elliot veranderen van groen naar vel oranje. Dit kan niet goed zijn.

"Je. Blijft. Van. Haar. Af." Zegt Elliot zwaar ademhalend maar toch dreigend. Langzaam komen de aderen over zijn lichaam te voorschijn. O god hij gaat zo veranderen naar zijn wolven vorm. Dat is niet goed!

"Ik doe gewoon wat ik zelf wil Elliot." En na die woorden drukt Blake zijn lippen weer tegen de mijne aan.

"JE BLIJFT VAN DER AF!" En na deze woorden sprong Elliot boven op Blake. Ik deins geschrokken achteruit. Hij is gewoon veranderd in een zwarte wolf die richting de donker blauwe kleur is. Mijn ogen worden groot. Het is fascinerend om te zien. De kleur is echt heel mooi. Elliot en Blake zijn in gevecht en de mensen die in het park waren kwamen dichterbij om te zien wat er aan de hand was. Het is ondertussen namelijk alweer licht.

Overal om mij heen hoor je mensen dingen zeggen zoals 'wat doet een wolf hier?' en 'bestaan er nog steeds wolven?'. Ook hoor ik ergens iemand schreeuwen dat we ze moeten stoppen. Ik voel iemand mijn schouder aanraken en draai me om. Ik kijk recht in de ogen van Nora. "Rose? Wat is er gebeurd? Is dat Blake?" Zijn de vragen die ze op mij af vuurt. "Hi, nou Blake zoende mij en volgens mij was Elliot het daar niet mee eens. En ja dat is Blake." Zeg ik zonder na te denken. Nu ik het zo heb uitgesproken klinkt het nog steeds niet logisch. Blake, een Hunter, die mij, een vampier, zoende? Dat is gewoon te raar voor woorden.

"Huh? Hoe bedoel je Rose?" Vragend kijkt Nora me aan. "Hoe bedoel ik wat?" Niet wetend wat ik had gezegd zonder na te denken.

"Nou ja, dat Blake jouw zoende?" Nora kijkt me gekwest aan. "Is d-dat waar?" Haar stem begint te stotteren.

"J-ja? Hij zoende mij?" Zeg ik nog steeds verbaast wat er net is gebeurd. "H-had je het dan niet d-door da-at ik hem l-leuk vond?" Zegt ze nog stotterend.

"Uhm nee. Was je serieus verliefd op hem?" Vraag ik haar. "Ja. Al sinds de eerste." Zegt Nora en ik zie haar blozen.

"IEMAND BEL DE SHERRIF EN EEN ABULANCE!" Roept een man ergens links van mij die Elliot van Blake probeerde te spilsten wat totaal was mislukt aangezien hij nu helemaal onder de schrammen en bloed zit. O god nee als ze Elliot te pakken krijgen zien ze dat het een hybride is en gaan ze testen met hem doen! Dit gaat helemaal uit de hand lopen!

"Mensen, achteruit." Roep ik gehaast. Ik loop naar het vechtende stel toe en spring boven op Elliot. Ik zet mijn nagels in zijn schouders en bijt me vast in zijn nek. Elliot gaat piepend achteruit en laat Blake los. "Rose!" Gilt Nora. Ik kijk niet op maar laat me wel van Elliot afglijden. De mensen om ons heen kijken me raar aan. Ik ren naar Blake en vraag hem of het gaat. "Jawel, maar jij niet! Je ogen zijn weer zwart en je mond zit vol bloed. Rose als mensen je zien gaan ze wantrouwen kweken. Je moet weg. Neem Elliot mee. Ontmoet mij bij bushalte waar je de bus opsprong na het klif-gebeuren." Zegt Blake en ik kijk hem raar aan. Hoe weet hij van de bushalte? Hij was er toch niet bij? "Ga nou voordat de sheriff er is!" Roept hij en ik draai me om en sprint naar Elliot. "Elliot we moeten gaan. Kan je rennen?" Vraag ik hem. Ik zie zijn wolvenkop knikken en sprint zelf al naar de bosrand. Het boeit me niet meer dat mensen mijn snelheid opmerken ik ren gewoon weg met Elliot op mijn hielen.

Ik verdraag mijn pas als ik merk dat Elliot achterop raakt. "Elliot schiet op we moeten naar de bushalte." Zeg ik als hij me heeft bijgehaald. Elliot verandert weer naar mensenvorm en kijkt me aan. "Rose, ga maar zonder mij. Je wilde sowieso al niet kennismaken met mij, maar ik stalkte je." Hij kijkt me gekwest aan.

"Elliot nee! Je gaat met ons mee." Ik trek hem overeind en samen sprinten we zo snel mogelijk naar de bushalte.

The Vampire MythWhere stories live. Discover now