Chasing Mr. Heartless (His Touch Series #2)

Kabanata 22

Kabanata 22

Good night

Exactly 9:50 pm nang matapos kami sa pamimili ng mga damit namin. Hindi na kami nakakain sa mall dahil pasara na ang mga restaurant nang matapos kami.

"Lochlan, I'm hungry." muli kong reklamo nang pasakay na kami sa van namin.

Mariing tumigil si Lochlan at matalim niya akong tiningnan. Alam kong naririndi na siya sa akin dahil simula pa kanina no'ng nasa Mall kami hanggang ngayong nasa parking lot na kami ay 'yon pa rin ang pinagmamaktol ko.

"Hindi ako kumain kaninang tanghali. What do you expect from me?" Mataray kong sabi, pilit na nilalabanan ang matalim niyang tingin sa akin.

"I can't believe you. You said that like it's my fucking fault that you didn't eat earlier." aniya at umiling-iling pa bago nilingon si Dwight. "Hoy ikaw! Kausapin mo nga 'tong girlfriend mo! Nag-iinit lang ang ulo ko sa katigasan ng ulo niya."

Nagtawanan lang sila Kuya Cyrus. Ngumuso naman ako at nilingon si Dwight na masungit rin ang tingin na ipinukol sa akin.

"What? Are you also mad because I'm hungry?" hindi makapaniwalang sabi ko.

Tumaas ang isa niyang kilay. "I'm not mad. Just don't go to sleep again if your stomach is empty. Don't starve yourself." masungit niyang sabi.

"Hindi nga kasi ako gutom kanina, okay? Ngayon ako gutom." iritado kong sabi at nauna nang pumasok sa loob ng van.

Sumunod naman agad silang lahat sa pagsakay. Nakasimangot pa rin ako dahil feeling ko pinagkakaisahan ako ni Lochlan at Dwight sa pangangaral na hindi ko dapat hayaan ang sarili kong matulog nang hindi kumakain.

"Saan tayo kakain niyan? Sa hotel ba?" ilang minuto akong nanahimik habang nagbibiyahe kami pero dahil nga sa hindi ako makatiis, muli akong napatanong.

"We're going to Mayor Larry's place. When they find out that we're here at San Lorenzo, they immediately sent an invitation for us to stay at their mansion." ani Dwight tsaka niya inayos ang medyo nagulo kong buhok.

I smiled because of what he did. Biglang nawala yung kinikimkim kong inis dahil sa ginawa niya.

Pinulupot ko ang braso ko sa braso niya dahilan para matuon doon ang pansin niya.

I smiled. "Are you close with them?" I probed.

"Well, the Mayor's son is our friend. So I think yes?" kumunot ang noo niya. Tila hindi rin siya sigurado sa sagot niya.

"Sino ba itong kaibigan niyo, Lochlan?" Medyo may irita pa rin sa boses ko nang baggitin ko ang pangalan ng pinsan ko.

"Kung nakinig ka lang sana kanina. Binaggit ko na iyon noong nasa yate pa lang tayo ah?"

"Huh? Eh, nakalimutan ko eh. Sino nga?"

"Si Atty. Cody Alcides." Si Zariah na ang sumagot.

Nanlaki naman ang mga mata ko. "Legit Attorney? For real? You have friend na Attorney?" Tila naexcite ako sa nalaman.

I wonder how's the feeling that you have friend na isang Attorney. Wow!

"Cosia, you don't need to over react. You know him, I'm sure." ani Lochlan sa nang-uuyam na tono.

"What do you mean I know him? Did we met before? I can't remember eh." napa-isip pa tuloy ako.

"I didn't know that. When was that, Lochlan?" Itatanong ko pa lang sana iyon nang maunahan naman ako ni Dwight.

Tumawa si Kuya Cyrus. "Oh, wag mo sabihing nagseselos ka, Dwight Titus?" Pang-aasar ni Kuya Cyrus kay Dwight dahilan para mapangisi ako.

Dwight is jealous with that Attorney? Wow! I like that idea.